Chapter 064
Akala ko noon, ako na ang pinakamaswerteng babae sa mundo. Yung tipong, may gwapong Cris na laging nagpapasaya sa akin at nagpaparamdam ng pagmamahal sa bawat pagkakataon. Pero akala ko lang pala ang lahat.
Lumipas ang mga taon, at tila unti-unti siyang nagbago. Para bang ang dating mahinahon at mapagmahal na Cris ay natangay ng hangin, kasama ang mga pangako niyang tila itinapon na lang. Kahit may isang taong gulang na kaming anak na babae, hindi na niya ito madalas kargahin o kahit tingnan man lang.
Tuwing gabi, nagigising ako sa malalakas na tunog ng pagbukas ng pinto. Lasing na naman siya. Amoy alak at sigarilyo, halatang galing sa inuman. Ni hindi na niya ako binabati. Kung dati, may yakap at halik akong sasalubong sa kanya, ngayon ay tanging malamig na katahimikan na lang.
Isang gabi, habang nasa sala ako at pinapatulog si Baby Mia, narinig ko ang pagkatok ng pinto. Eksaktong alas-dose na naman.
Pagkabukas ko, bumungad ang itsura ni Cris — gusot ang polo, nanginginig
