Pagkatapos naming maghapunan, nagpaalam na ako kina Mommy at Daddy. Nagpahinga muna ako sa kwarto ko saglit, pero hindi ako mapakali. Kanina pa ako napapatingin sa phone ko, pero wala pa ring tawag o text mula kay Drako.
Sabi niya isang linggo siyang mawawala.
At dalawang araw pa lang ang lumilipas.
Napabuntonghininga ako habang nakahiga sa kama. Kinabahan ako nang maalala ko na baka mahirapan siyang hanapin si Drevan. O baka naman… baka hindi na siya bumalik.
My heart tightened at the thought.
“Stop it, Caleigh,” bulong ko sa sarili. “He said he loves you. He chose you.”
Pero bakit parang may kaba pa rin sa dibdib ko?
Bigla akong napatayo nang may marinig akong malalakas na katok mula sa ibaba.
“Caleigh...” tawag ni Manang Selya mula sa sala. “May bisita po kayo.”
Napakunot ang noo ko. Sinong bibisita nang ganitong oras?
Lumabas ako ng kwarto, hawak ang laylayan ng palda ko, at bumaba sa hagdan. At sa bawat hakbang ko pababa, unti-unting bumibilis ang tibok ng puso ko.
Then
