"Tita..." Sumilip si Jaspar sa may pintuan.
"Yes, Jaspar?"
Tinulak niya ang pintuan. Pumasok siya na may bitbit na isang tray. May sakit ako ngayon at hindi ako bumaba upang kumain ng breakfast at lunch. This boy is really sweet.
May dala din siyang gamot. Humingi siguro sa mga maid.
"Thank you, Jaspar..."
Nakatayo lang ito sa gilid. Hinihintay niyang kumain ako. Wala akong gana kaso ayaw ko namang biguin ang bata. Jaspar is 14 years old. Mas matanda siya ng dalawang taon sa aming Angel. He's talk for his age. At sobrang guwapo din niya. Mukha siyang may lahi, kagaya nina Angus. Ang sabi ni sister, iniwan daw si Jaspar sa labas ng pintuan ng orphanage noon. Nasaan kaya ang mga magulang niya? Hindi man lang ba nila iniisip ito? Kawawang bata.
Humigop ako sa sabaw. Nagsubo lang ako ng kaunting kanin. Enough na ang sabaw.
"Mama, nagdala ako ng fruits." Napangiti ako. Akala ko kung ano ang ginagawa niya dahil hindi siya sumama kay Jaspar.
Hanggang sa matapos akong kumain, hindi pa
