It's already past 8:45 in the evening, and I'm still in the hospital. Magdadalawang araw na ako dito, and Luther is the only one who is looking after me. Dinalaw naman ako ng kapatid ko na si Glaiza dito kahapon nang malaman ang nangyari tungkol sa akin, pero hindi rin siya agad nagtagal at agad ring umalis dahil masyadong maselan ang kanyang pagbubuntis.
“Here,” sabi ni Luther na kakarating lang, “Take that para makarecover ka agad.” Napatingin ako sa dala niyang paper bag. Nakangiti ko itong inabot mula sa kanya at mabilis na binuksan, pero ang ngiti na nakaukit sa aking labi ay agad ring nabura nang makita ang laman nito.
“What is this?” nakakunot ang noo kong tanong habang nakatingin sa Tupperware na nilabas ko. “A food?” patanong na sagot niya. Sinamaan ko siya ng tingin. “I know but—hell, I don't fucking eat grass! I'm not a goat.”
It's not that I hate vegetables, but I just can't eat this spinach. Ni wala nga itong sahog, at I think it was steamed, meron itong kasama na broccol
