15:00
อันอันตากเสื้อผ้าเสร็จแล้วก็ยืนบิดลำตัวไปมาก่อนที่จะเข้าก็ยังตำหนัก
อันอัน " ปวดเมื่อยไปหมด ป่านนี้พระชายาต้องเตรียมอาหารรอแล้ว "
หนิงหลง " เมื่อไรนางจะกลับมา "
พูดยังไม่ทันขาดคำ อันอัน ก็มาถึงหน้าตำหนักพอดี
อันอัน " มาแล้วเจ้าคะ "
กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆที่ติดเสื้อผ้ามากับบ่าวรับใช้กำลังเดินเข้ามาในตำหนักดวงตาเบิกกว้างเมื่อเห็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้า
อัน ๆ พระชายานี่อาหารอะไรหรือเหตุใดถึงน่ากินเช่นนี้ "
อันๆเห็นอาหารแปลกตา ได้แต่กลืนน้ำลายไปหลายอึก
หนิงหลง " มานั่งกินกับข้าสิ "
อันอัน " พระชายาบ่าวไม่สามารถนั่งร่วมโต๊ะกับเจ้านายได้ "
หนิงหลง " แต่ข้าไม่ถือ "
หนิงหลงจับแขนบ่าวรับใช้ให้มานั่งที่เก้าอี้โดยไม่รังเกียจนางเลยแม้แต่น้อย
หนิงหลง "ลองดูแล้วเจ้าจะติดใจ "
หนังเกรียมและเนื้อในอ่อนนุ่ม เมื่อสุกแล้วจะมีสีออกแดงเป็นมันวาววับและมีกลิ่นหอมพิเศษ เนื้อที่แล่เป็นชิ้นพอคำ จิ้มกับซอสหวาน หอมอร่อย
อันอัน " พระชายา ข้าไม่เคยกินอาหารที่ไหนอร่อยเช่นนี้มาก่อนมันช่างวิเศษมากๆ
หนิงหลง " งั้นเจ้าก็กินเยอะ ๆ ไม่ต้องเกรงใจข้า "
อันอัน " พระชายาแล้วเมื่อไหร่ท่านจะตามสืบเรื่องข
