แอชลีย์พยักหน้าเห็นด้วยกับน้องสาวของเธอ ถึงแม้ว่าแดร์ริลจะไม่ใช่บอดี้การ์ดที่เก่งกาจ แต่เขาก็ยังสามารถขับไล่ชายสวมหน้ากากออกไปจากคฤหาสน์ของพวกเธอได้
ดังนั้นพวกเธอจึงคิดว่ามันคงจะปลอดภัยกว่า ถ้าหากว่าแดร์ริลอยู่กับพวกเธอที่นี่จนกว่าพ่อของพวกเธอจะมาถึง
แดร์ริลพยักหน้าตอบรับอย่างไม่มีทางเลือก "ก็ได้ครับ"
จากนั้นแดร์ริลก็เดินไปนั่งลงบนเก้าอี้ในมุมที่สามารถมองเห็นพวกเธอได้อย่างแจ่มแจ้งชัดเจน
อย่างน้อยวิสัยทัศน์ตรงหน้าก็ทำให้เขาไม่รู้สึกเบื่อ
แอชลีย์ผู้เป็นพี่มีความเย็นชาและสง่างาม ในขณะที่ทิฟฟานี่ผู้เป็นน้องมักจะชอบทำตัวเจ้ากี้เจ้าการแต่ก็มีมุมที่สนุกสนานและร่าเริง
แดร์ริลเพลิดเพลินกับอาหารตาที่อยู่ตรงหน้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเธออยู่ในชุดนอน
ผ่านไปครู่หนึ่ง แดร์ริลก็ยังคงนั่งชื่นชมพวกเธออยู่เงียบ ๆ
"ลูกสาวของฉัน!"
ทันใดนั้น เสียงฝีเท้าก็ดังขึ้นจากด้านนอกพร้อมกับเสียงที่เคร่งขรึม
จากนั้นชายวัยกลางคนก็เปิดประตูและเดินเข้ามา อย่างเร่งรีบ ใบหน้าของเขาดูเป็นกังวล เขาอยู่ในชุดสูทเรียบหรู เขามีคิวที่หนาและดวงตาที่กลมโต เขาคือ โรเบิร์ต บ๊อกซ์ ผู้อาวุโสแห่งตระกูลบ๊อกซ์!
ทั