ตอนที่ 37
“เจ้าอย่าเศร้านักเลย เอาไว้ให้สามีของเจ้าว่างจากงาน เจ้าก็ขอร้องให้ท่านฟา...เอ่อ...ท่านซาอิด สามีของเจ้าพาเจ้ากลับไปเยี่ยมท่านพ่อของเจ้าก็ได้นี่” ไอช่าเผยยิ้มแห้งๆ ที่เกือบจะพลั้งปากหลุดออกไป แต่นั่นก็ทำให้มูนาเกิดความสงสัยไม่น้อยทีเดียว
“ไอช่า เมื่อครู่เจ้าเรียกสามีของข้าว่าท่านฟาใช่ไหม”
“ข้าเปล่านะ เจ้าหูฝาดแล้วละมูนา” ไอช่ารีบปฏิเสธพร้อมพยายามหลบสายตาจับผิดของมูนา
“ก็ข้าได้ยิน แต่ก็ช่างเถอะ บ้างทีข้าอาจมัวแต่คิดถึงชื่อใครบางคนอยู่ เลยทำให้หูฝาดอย่างที่เจ้าว่าก็เป็นได้”
“ข้าก็คิดว่าเจ้าคงหูฝาดจริงๆ นั่นแหละ” ไอช่าลอบถอนใจอย่างโล่งอก
“เออนี่ไอช่า บอกตรงๆ เลยนะว่าข้าเกิดความสงสัยมากมายว่าคนในหมู่บ้านบาลายูดากำลังมีเรื่องปิดบังข้าอยู่ แต่ข้าไม่รู้ว่าเรื่องอะไร เจ้ารู้เรื่องหรือไม่ ไอช่า” มูนาโพล่งขึ้น เพราะเธอเริ่มสังเกตมานานแล้ว มิหนำซ้ำเวลาที่เธอเดินไปไหนมาไหนกับเขา...คนที่อ้างว่าตัวเองชื่อซาอิดแ