ตอนที่ 45
“ท่านต่างหากที่ใจร้าย ท่านรังแกข้า”
“พี่น่ะหรือใจร้ายกับเจ้า” ฟารีฟเผยยิ้มเอ็นดู เมื่อมองเห็นผิวแก้มแดงซ่านของเมียรักผ่านแสงสว่างของดวงจันทร์ที่อาบไล้ไปทั่วบริเวณนั้น
“ใช่ ท่านใจร้าย...ใจร้ายกับข้ามาก” พูดจบ มือเล็กเร่งไปตะครุบมือใหญ่เอาไว้ เมื่ออีกฝ่ายเคลื่อนมือไล้อ้อยอิ่งไปยังเอวคอด
“แต่เราสองคนเป็นผัวเมียกันแล้ว ไยเจ้าถึงไม่ยอมพี่เสียทีล่ะมูนา เมียรักของพี่” น้ำเสียงของฟารีฟพร่าสั่น กระตุกมือออกจากมือเล็ก แล้วเคลื่อนกลับมาเคล้าคลึงเนินเนื้ออวบอิ่มทั้งสองข้างอีกครั้ง ผู้เป็นภรรยาหน้าแดงซ่านด้วยความ เขินอาย อีกทั้งสถานที่แห่งนี้ก็โล่งแจ้ง แม้ว่าจะค่ำมืดแล้วแต่ก็ใช่ว่าจะรอดพ้นสายตาคน เพราะบางทีอาจจะมีใครกำลังเดินผ่านไปผ่านบริเวณแม่น้ำสายนี้ก็เป็นได้
“ท่านปล่อยข้าก่อนเถิด” มูนาไม่ตอบแต่ออกคำสั่งเสียงสั่นๆ แทน แล้วไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไรไป เหตุใดร่างกายถึงร้อนวูบวาบอีกแล้ว
“อย่าเปลี่ยนเรื่องสิเมียรักของพี่”
<
