ตอนที่ 48
“ข้าเดินไม่ไหวหรอก พวกเจ้าสองคนอย่าลำบากเลย ท่านพี่ น้องเจ็บเท้าจริงๆ นะเจ้าคะ ท่านพี่ช่วยอุ้มน้องกลับบ้านพักด้วยนะเจ้าคะ ขืนให้พวกนางสองคนพยุงน้องกลับบ้าน ข้อเท้าของน้องคงจะปวดมากขึ้นนะเจ้า”
อันดาปฏิเสธความหวังดีของทาเรียจบ ก็หันไปออดอ้อนท่านฟารีฟที่ยืนนิ่งสงบโดยมีคนสนิทยืนอยู่ด้านหลัง และเห็นทุกอย่างเหมือนที่ผู้เป็นนายเห็น จึงไม่กล้าขยับเขยื้อนเข้าไปช่วยเหลืออันดา อีกทั้งสองคนสนิทก็ยังไม่ได้รับคำสั่งจากผู้เป็นนาย ทั้งสองจึงไม่คิดให้ความช่วยเหลือหญิงสาวเจ้ามารยา
“ข้าจะให้ราฮิมพาเจ้าไปส่งที่บ้านพักแล้วกัน เพราะข้ามีงานด่วน ราฮิม” ประโยคท้ายฟารีฟหันไปเรียกคนสนิทที่ยืนทำหน้าเหลอหลาอยู่ ก่อนจะเดินเข้าไปประคองอันดาแต่อีกฝ่ายกลับสะบัดมือของราฮิมทิ้ง เมื่อเห็นว่าคนที่ตนอยากให้ช่วยอุ้มกลับบ้านพักเดินผ่านไปได้สักระยะ
“เจ้าอย่าแส่มาแตะต้องตัวข้านะไอ้ทาสรับใช้” อันดาเอ่ยต่อว่าเสียงกร้าว เมื่อราฮิมทำท่าจะอุ้มหญิงสาวไปส่งยัง
