“คุณสิบขา ลูกของเรายังไม่มีชื่อเลย คุณสิบจะให้ลูกชื่ออะไรดีคะ”
ตรีชฎาถามสามี ก่อนที่จมูกเชิดรั้นจะหอมแก้มลูกชายอย่างแสนรัก
“ไม่ต้องห่วงครับที่รัก ผมตั้งเอาไว้แล้ว แม่ชื่อผิง ลูกของเราก็ให้ชื่อว่าน้องผล ที่มาจากผลไม้ ดีไหมครับ เพราะตอนท้องผิงชอบทานผลไม้ตลอดเลย อีกอย่างน้องผลก็เป็นผลผลิตจากความรักของเราด้วย ส่วนชื่อจริงก็ให้ชื่อว่าสรวิศ จะได้คล้องกับพ่อ ชอบชื่อนี้ไหมครับน้องผลลูกรักของพ่อ หนูชื่อเด็กชายสรวิศ ธาราธรณ์ นะครับ”
สิบทิศตั้งชื่อลูกน้อยด้วยดวงตาเป็นประกายที่เปี่ยมไปด้วยความสุข
“คุณสิบตั้งชื่อไหน ผิงก็ชอบทั้งนั้นล่ะค่ะ ขอแค่คุณสิบเป็นคนตั้งก็พอ”
เสียงหวานตอบสามี คำตอบของเธอช่างถูกใจเขาเสียจริง สิบทิศอดใจไม่ไหว เลยต้องให้รางวัลเธอด้วยการหอมแก้มไปหนึ่งฟอด ภรรยาของเขาก็แบบนี้แหละ ปากหวานตลอด
“สรวิศ ที่แปลว่า ผู้มีอำนาจเหนือคนทั้งปวง เหมาะสมกับเป็นทายาทของธาราธรณ์เลยนะครับ”
รณฤทธิ์พูดยิ้ม ๆ ขนาดผู้เป็นพ่ออย่างสิบทิศ ยังไม่มีใครกล้ายุ่ง ผู้เป็นลูกชายอย่างเด็กชายสรวิศ คงไม่มีใครกล้าหือเป็นแน่ อนาคตคงไม่แคล้วนักธุรกิจผู้ทรงอำนาจตามรอยบิดา
“อุแว้...อุแว้...อุแว้”
จู่ ๆ เด็กชายสรวิศก็ร
