“ดีจังเลยนะคะคุณที่เรากลับถึงบ้านก่อนไม่งั้นเปียกเป็นลูกหมาตกน้ำแน่” จันทร์เจ้าพูดขึ้นท่ามกลางสายฝนที่ตกกระหน่ำลงมา
“อื้ม” ชายหนุ่มตอบรับ
จันทร์เจ้ารู้สึกแปลกใจที่เขาไม่พูดอะไรเลยจึงหันกลับไปดูก็พบว่าอีกฝ่ายกำลังจ้องมองเธออยู่ ทั้งยังมองแบสำรวจ!
เอาแล้ว ครั้งนี้คงได้เสียตัวจริง ๆ แล้ว!
“เออ คุณ ฉันขอถามหน่อยสิคุณทำธุรกิจนี้นานหรือยัง รังนกอะ”
“ไม่นาน แค่ห้าปีเท่านั้น ที่จริงรังนกในถ้ำผมเจอโดยบังเอิญน่ะ เกาะนี้เดิมทีเป็นเกาะของคุณปู่ทว่าท่านยกให้ผม พอรับพินัยกรรมหลังจากท่านจากไปก็ไม่มีใครสนใจเกาะนี่ จากที่ไม่มีใครสนใจอยู่แล้วเกาะนี้ก็แทบจะกลายเป็นเกาะร้าง คุณต้องเห็นภาพตอนที่ผมมาที่นี่ใหม่ ๆ ดินบนเกาะนี้รวมถึงต้นไม้ใบหญ้าเขียวชอุ่มอย่างกับป่ารก นี่ผมตัดไปหรอกเลยไม่ได้รกชันอย่างตอนนั้น”
“หลังจากตัดต้นไม้จัดการหญ้าต่าง ๆ เรียบร้อยแล้วผมก็ค้นพบว่าที่นี่เงียบสงบและสวยมาก ๆ ทั้งน้ำทะเลก็ยังใสสะอาด เหมาะกับการพักผ่อนว่ายน้ำเล่นที่สุด ถ้าได้นอนพักและชมวิวที่นี่ไปด้วยคงจะผ่อนคลายและมีความสุขมาก ผมจึงเริ่มสร้างบ้านหลังนี้ สร้างบ้านเสร็จสรรพผมก็แค่คิดเล่น ๆ ว่าคงมีนกนางแอ่นเข้าไปทำรังในถ้ำบ้าง เ