อังเดรฉลองความสำเร็จเล็กๆ ด้วยการลากทรายทองกลับห้อง เขาบำรุงบำเรอหล่อนด้วยบทรักที่ทรายทองต้องร้องขอชีวิต มันสุขสมและเสียวซ่านกว่าทุกๆ ครั้งที่เคยพบพาน ทรายทองคิดเอาว่าเขาคงดีใจที่กำลังจะได้ลูกค้ารายใหญ่ แต่สำหรับอังเดรแล้ว เขาเชื่อว่ามันมาจากสายตาของชายอื่นที่เฝ้ามองหล่อน
เขาไม่ชอบ และไม่อยากให้ทรายทองมองใครด้วยสายตาแห่งความปลาบปลื้ม เขาจึงพยายามอย่างยิ่งในการฉุดหล่อนไว้ด้วยตัณหาราคะอันมืดดำ เพราะเขารู้ดีว่านอกจากตัวเองแล้ว ไม่มีทางที่ใครจะได้ทำแบบนี้ อย่างน้อยสิ่งหนึ่งที่เขานับถือทรายทองก็คือ การที่หล่อนมีเพียงเขาเท่านั้นที่อยู่บนเตียง
“เบาๆ สิคะ ทรายช้ำหมดแล้ว” บอกเขายามที่ตัวตนแห่งชายเร่งการสวมสอดเสียดสี ร่องรูลึกลับของอิสตรีกำลังอ้าอมเอาส่วนนั้นของเขาจนเธอทั้งปวดร้าวและเสียวซ่าน ความแข็งแกร่งที่บุกทะลวงเข้ามาเต็มไปด้วยความร้อนผ่าวและชุ่มฉ่ำ มันกำลังเติมเต็มเธอเหมือนทุกๆ ครั้งที่ผ่านมา
“ไม่...ฉันกำลังให้รางวัลเธออยู่...อ๊า...”
เขาครางกระเส่า จับยกสองขาหล่อนขึ้นสูงในลักษณะตั้งฉาก มือแกร่งจับข้อเท้าเล็กๆ ไว้มั่น ใช้มันเป็นที่ยึดขณะดันตัวตนแห่งชายเข้าหาร่
