“ทะลึ่ง!” มือเล็กฟาดลงที่แขนแกร่งอย่างไม่แรงนักพร้อมกับส่งสายตาดุราวกับแมวน้อยมาให้เขา นำทัพกระตุกยิ้มก่อนที่ทั้งสองจะพากันกลับเข้าไปในห้องอีกครั้ง
“หมดแก้วเลย” นำทัพมองไมเนอร์ที่เอาแต่ส่งเหล้าให้คนตัวเล็กไม่พัก เขาไม่คิดห้ามเพราะเขาเองก็ชอบเวลาที่เธอเมาเหมือนกัน ทว่ามีอยู่หนึ่งสิ่งที่เขาไม่ชอบเอามาก ๆ นั่นก็คือไมเนอร์ มันเริ่มวอแวเมียเขาหนักกว่าตอนแรกเสียอีก
“ระวังหน่อย” เขาแทรกขึ้นในตอนที่ไมเนอร์เลื่อนแขนเกือบโดนใบหน้ามิลิน สถานที่ก็ไม่ใช่น้อย ๆ อีกนิดตัวมันกับเธอก็จะสิงกันอยู่แล้ว ไอ้นี่สงสัยไม่อยากตายดี
“คนของมึงมาใกล้กูเอง” ไมเนอร์เถียงกลับทันควัน เขาก็อยู่ของเขาดี ๆ มีแต่มิลินนั่นแหละที่เมาแล้วเลื้อยเป็นงู แล้วนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่นำทัพส่งสายตาข่มขู่มาให้เขา ทุกครั้งที่มิลินเอนตัวไปทางไมเนอร์เขาก็จะเจอกับสายตาพิฆาตพร้อมฆ่าทันที กลายเป็นว่าตอนนี้ทุกคนนั่งมองไมเนอร์กับนำทัพทะเลาะกันตลอดการนั่งดื่ม คนหนึ่งก็ชอบกวนตีน อีกคนก็จะลุกเป่าหัวอย่างเดียว ครูซต้องคอยจับเพื่อนไว้ตอนที่นำทัพดึงปืนออกมาหมายจะไปยิงไมเนอร์
"มึงต้องระวัง"
"แล้วมันเป็นความผิดกูหรือไง" ทำไมมันไม่โทษคนของมันบ้าง เอ
