“พวกเขาจะฆ่านายท่านตระกูลแชฟฟ์แมนของฉันได้ยังไงกัน? บอดี้การ์ดที่ไร้ค่าพวกนั้นไม่สำคัญอะไรหรอกน่า แต่กลับกล้าฆ่าผู้เชี่ยวชาญที่เทียบเท่ากับราชาสงครามระดับหกดาราได้ ฉันจะบอกเรื่องนี้กับครอบครัว” พีซโมโหกับตัวเอง “ฉันต้องบอกพ่อกับคนอื่น ๆ อยู่ดีแม้มันจะทำให้ฉันเสียผู้หญิงสองคนนั้นไป ฉันต้องแก้แค้น!”
พีซตัดสินใจขับรถไปคฤหาสน์หลังใหญ่พร้อมกับบอดี้การ์ดอีกหลายคน
มันเป็นที่พักของตระกูลแชฟฟ์แมน และคฤหาสน์ที่พีซอาศัยอยู่คือที่ที่เขาจะได้สนุกกับพื้นที่ส่วนตัว
นอกจากนี้ยังเป็นที่ที่ได้มีเสวยสุขกับผู้หญิงสวย ๆ ในตอนที่ไม่มีอะไรทำ เขามักจะมีพ่อคอยหนุนเสมอเพราะไม่ชอบทำงานที่ซื่อสัตย์
ปกติแล้วตระกูลแชฟฟ์แมนจะเมินเฉย ตราบใดที่พีซไม่ได้ทำอะไรเกินไป
“โอ๊ะ นายน้อย! ทำไมคุณกลับมาวันนี้ล่ะ?” สาวใช้คนหนึ่งเดินออกมาทักทายทันทีที่เขาลงมาจากรถ
พีซเดินไปข้างหน้าสองก้าวและตบก้นของเธอ “นี่มันก็นานแล้วนะจีน หุ่นเธอดีขึ้นนะเนี่ย! ฮ่า ๆ! ไว้ให้ฉันชื่นชมร่างกายเธอหน่อยสิตอนว่าง ๆ ดีไหม?”
“ไม่ดี? นายน้อย คุณล้อกันเล่นมากขึ้นนะเนี่ย คุณไม่เคยขาดสาวงามนี่คะ ใช่ไหม? เมื่อไหร่กันที่จำคนอย่างฉันได้?” สาวใช้กลอกตาใส
