“มื้อเที่ยงฉันจะออกไปทานข้างนอก จะได้สะดวก” เธอบอกเหตุผล โดยการก้มหน้าหลบสายตา
“กับใคร ?” โทนน้ำเสียงของกตตน์ดูเปลี่ยนไปเมื่อได้ยินภรรยาพูด“อย่าเอาฉันไปเปรียบกับคุณนะ !” เธอตอบกลับพร้อมใช้มืออีกข้างแกะมือของชายหนุ่มออกก่อนเงยหน้าขึ้นมองด้วยสายตาสมเพช “ใครจะไปเหมือนคุณกันล่ะ”“งั้นไปทานมื้อกลางวันพร้อมกับผม เพราะผมก็กินคนเดียวเหมือนกัน”จรีภรณ์ทำสายตาเหมือนไม่เชื่อในสิ่งที่เขาพูด“ตกลงนะ” เขาพูดด้วยน้ำเสียงแผ่ว ส่งสายตามองรอคำตอบจากเธอหญิงสาวมองชายหนุ่มด้วยความลังเลก่อนจะพยักหน้าตอบตกลง“แน่ใจนะว่าคุณจะไม่ทิ้งฉัน รับรองว่าถ้าคุณผิดคำพูด ฉันเอาคุณตาย !” จรีภรณ์พูดด้วยน้ำเสียงฉุนเฉียวพลางส่งสายตามองชายหนุ่มตรงหน้า เขายิ้มและหัวเราะออกมา...มันน่าขำตรงไหนกัน นี่เธอจริงจังนะ !“ได้สิ ถ้าผมทิ้งคุณวันนี้ เอาผมให้ตายเลย” กตตน์พูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งในขณะที่สาวเท้าเดินเข้ามาใกล้ หญิงสาวเอนตัวหลบเหลือบสายตามองด้วยความแปลกใจกับการกระทำของเขา “งั้นวันนี
