"คุณซนซนค่ะอยู่รึป่าวค่ะ"ป้าแม่บ้านที่มาทำความสะอาดห้องผมยืนเรียกชื่อยัยนั้นอยู่ ผมจึงต้องเปิดประตูไปหาเธอ
"มีอะไร"ผมเอ่ยถามเธอด้วยนำ้เสียงเรียบๆ
"คะคุคุณคาร์"ป้าแม่บ้านเมื่อเห็นหน้าผมเธอก็ตกใจหน้าถอดสีทันที
"ป้าขอโทษค่ะ ป้าแค่จะมาดูคุณซนซนวันนี้ไม่เห็นเธอไปเรียน"ป้าแม่บ้านบอกผมแต่เธอก็ก้มหน้าถามผม ยัยนั่นสนิทกับป้าแม่บ้านหรอ เหอะมาอยู่ที่นี้แค่สองอาทิตย์ ต่อไปก็คงจะเอายามที่นี้ทำผัวแหละ
"ยัยนั่นไม่สบาย"ผมบอกป้าแกไป ป้าแกเงยหน้ามองผมด้วยความตกใจ ก่อนจะก้มหน้าลงไป เธอไม่กล้าสบตาผม
"หรอค่ะ แล้วคุณซนซนเป็นยังไงบ้างค่ะ"ป้าแม่บ้านถามผม ด้วยนำ้เสียงสั่นๆจะกลัวอะไรผมหนักหนา ผมน่ากลัวขนาดนั้นเลย
"ยังไม่ตื่น ป้าเข้าไปเช็ดตัวกับเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ยัยนั่นสิ"ผมเอ่ยบอกป้าแม่ป้า เธอก้มหัวให้ผมสองที แล้วโค้งหลังลงเพื่อจะผ่านผม ผมจึงขยับให้เธอเดินเข้าไปในประตู
"อยู่ในห้อง"ผมบอกป้าแม่บ้าน เธอสะดุ้ง ทำไมผมแค่พูดเอง
20นาทีต่อมา
"เสร็จแล้วค่ะ คุณคาร์ ป้าเปลี่ยนให้เธอหมดทุกอย่างค่ะ"ป้าแม่บ้านบอกผม หลังจากที่เธอ เดินถือตะกร้าใส่ผ้าออกมา
"เดี๋ยวป้าเอาผ้าปูที่นอนไปเปลี่ยนผืนใหม่ให้นะคะ แต่คงจะได้พ
