ตั้งแต่วันที่ได้ไปเที่ยวกับชายหนุ่มในวันนั้น ทุกอย่างมันก็ดีมาตลอด ไม่ว่าจะเป็นการไปมาหาสู่กันในแต่ละครั้ง การไปรับไปส่ง การไปกินข้าว เขาดูแลเธอดีจนเกินคาด มันทำให้หัวใจดวงน้อย ๆ ของเด็กสาวนั้นฟูฟ่องราวกับก้อนเมฆลอยอยู่ท่ามกลางท้องฟ้า เหมือนจะไม่ใช่เรื่องจริงแต่มันคือเรื่องจริงทั้งหมดที่เกิดขึ้น ไม่อยากจะปล่อยให้เขาได้หลุดมือไปเป็นของใครเลย มันดีไปหมดทุกอย่าง
แต่ช่วงสองอาทิตย์หลังมานี้ คนตัวเล็กไม่ค่อยได้เจอชายหนุ่มและก็ติดต่อไม่ได้ เขาก็ไม่ได้มารับส่งเธอ พอไปถามกับที่ร้าน พนักงานบอกว่าพี่เขามีธุระเรื่องอื่นที่ต้องจัดการ หญิงสาวส่งข้อความไปหาเขาก็ยังไม่ตอบกลับเธอแม้แต่ข้อความเดียว และเขาเพิ่งจะมาตอบเธอเมื่อคืนนี้ วันนี้เธอก็บอกกับเขาว่าจะมาหาเขาที่ร้าน แต่เมื่อมาถึงเขากลับไม่อยู่ที่ร้าน ทั้งที่บอกว่าจะมาหาแท้ ๆ
“พี่เขตคะ วันนี้พี่พีทก็ไม่เข้าร้านเหรอคะ” หญิงสาวเดินเข้าไปภายในร้านก่อนจะพบกับรุ่นพี่ที่เคยเจอกันไม่กี่ครั้งในสถานการณ์ต่าง ๆ แต่เขาก็น่ารักกับเธอเสมอ
“อะ... เอ่อ… พี่พีทเหรอ เห็นว่าออกไปทำธุระนะครับ ออกไปได้สักพักแล้ว” ชายหนุ่มตอบได้ไม่เต็มปากนั
