หลงรักพีท

หลงรักพีท

last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-19
โดย:  ฮอฮันยังไม่จบ
ภาษา: Thai
goodnovel12goodnovel
คะแนนไม่เพียงพอ
52บท
220views
อ่าน
เพิ่มลงในห้องสมุด

แชร์:  

รายงาน
ภาพรวม
แค็ตตาล็อก
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป

ลัลนาสาวน้อยผู้คลั่งรักเด็กเสิร์ฟร้านกาแฟที่ตามเต๊าะตามจีบมาตลอดหลายเดือน หารู้ไหมว่าเขานั้นคือเจ้าของร้าน หวังอยากได้เขามาเป็นแฟน ก็เขาดันมาขโมยหัวใจเธอไปขนาดนี้ ก็ต้องเดินเครื่องชนสักหน่อย

ดูเพิ่มเติม

บทที่ 1

ตอนที่ 1 ตกหลุมรักขึ้นไม่ไหว

“장군! 급보입니다! 장미 아가씨께서 치욕을 당해 자결하셨으니 속히 경성으로 복귀하여 큰아가씨 대신 혼인하라는 노부인의 명이 있으셨습니다!”

남제(南齊)의 변경, 준마가 금방 녹은 시냇물을 힘차게 밟으며 미친 듯한 속도로 달리고 있었다.

말을 탄 봉구안(鳳九顏)이 최전방에서 달리고 있었다. 흰색 소복에 검은 머리를 대충 비녀로 틀어 올린 그녀의 주변으로 귀티 나면서도 날카로운 분위기가 풍기고 있었다.

그녀와 동생 봉장미는 쌍둥이였지만 이 시대에 여자 쌍둥이가 태어나면 불길한 징조였기에 그녀는 어릴 때부터 바깥을 떠돌며 자랐다.

성품이 온화한 봉장미는 누구에게 원한을 살 여인이 아니었다.

봉구안은 누가 그처럼 순수하고 착한 동생을 해하였는지 아무리 생각해도 이해할 수 없었다.

하지만 그게 누구든, 범인의 가죽을 발라내서 개 먹이로 줄 것이다!

호위대는 그녀의 속도를 따라가지 못해 뒤에서 애타는 목소리로 소리쳤다.

“장군, 벌써 강행군으로 말 두 마리가 죽었습니다. 전방에 객잔이 있으니 가서 좀 쉬고…”

봉구안은 힘차게 채찍을 휘둘렀다.

“따라오지 못할 거면 군영으로 꺼지거라! 이랴!”

‘멍청한 놈들, 쉴 시간이 어디 있다고!’

그녀의 어깨에 짊어진 것은 봉씨 가문 백여 명의 목숨이었다.

호위대는 필사적으로 그녀의 뒤를 따랐다.

상대는 북대영(北大營)에서 가장 빠르고 신출귀몰하기로 소문난 봉 장군이었다!

그렇게 7일 후, 황성.

봉가에서 일국의 황후가 나왔다는 것은 지고무상한 영광이었다.

백성들은 천자의 혼인식을 구경하러 분분히 거리로 나왔다.

하지만 영친 대오가 도착했지만 새신부가 나오지 않고 있었다.

구경꾼들이 차츰 술렁이기 시작했다.

“봉가의 장녀는 얼마 전에 산적들에게 끌려갔다가 봉가의 친위대가 출동하여 겨우 구해왔다고 들었는데 순결을 잃었을지도 모르는 여인이 어찌 일국의 황후가 될 수 있단 말이오?”

“봉가의 여인들은 참 팔자도 좋소. 대대로 황후를 배출한 가문 아니오. 이런 든든한 집안이 우리 남제를 지켜주고 있어서 우리가 이런 태평 성세에 살고 있는 게지!”

“그런데 새신부가 왜 아직 안 나오지? 정말 무슨 일이 있는 거 아니야?”

사람들은 발꿈치를 들고 봉가의 담장을 기웃거렸다.

그 시각, 봉가의 대청 안.

명을 받고 새신부를 맞으러 온 상궁은 이미 석 잔째 차를 마시는 중이었다. 더 이상 지체할 수 없다고 생각한 상궁은 봉 대인이 따라주는 차를 손사래 치며 거절했다.

“나으리, 혹시 새신부에게 무슨 변고라도 생긴 겁니까? 제가 신방으로 들어가서 확인해 봐도 되겠습니까? 이대로 기다리기만 하는 것도 아니지 않습니까! 길시를 어기면 저도 책임 못 집니다!”

일반 백성들마저 길시를 따져서 혼례를 올리는데 황가, 무려 이 나라의 제왕의 혼례라면 더 신중히 해야 했다.

상궁은 봉가에서 일부러 텃세를 부리는 건 아닌지 의심이 들 정도였다.

봉 대인은 신방에 들어가겠다는 상궁의 말에 안색이 급변했다.

그는 급기야 표정을 수습하고 짐짓 침착한 얼굴로 말했다.

“집사람이 딸을 보내기 아쉬워서 얘기가 길어지나 보오. 원래 그런 사람이니 내 사람을 보내 재촉하리다. 길시를 지체하는 일은 없을 테니 잠시만 더 기다려 주시오!”

말을 마친 그는 집사에게 눈짓했다.

집사가 바로 내원으로 달려갔다.

신방 앞에 도착한 집사는 조심스럽게 신방 문을 두드렸다.

“부인, 아가씨, 궁중에서 온 사람들이 빨리 나오라 재촉하고 있습니다!”

하지만 신방 안에 신부의 모습은 어디에도 없었다.

봉 부인은 좌불안석으로 이마에 흐르는 땀을 닦았다.

“혼례복에 좀 문제가 생겨 수선 중이니 조금만 더 기다려달라 전하거라.”

집사는 주변을 둘러보고는 창가에 대고 작은 소리로 말했다.

“부인, 더 이상 지체할 수 없습니다. 최 상궁이 벌써 몇 번째 재촉하고 있는지 모릅니다. 이대로 가다가는 신방으로 쳐들어올 기세입니다!”

봉 부인은 저도 모르게 입술을 질끈 깨물었다.

이를 어찌한단 말인가!

그들이 조바심을 태우고 있을 때, 날렵한 그림자가 측면의 창문을 넘어 신방 안에 들어왔다.

봉 부인은 경계 태세를 취하며 뒤로 물러났다.

“누… 누구냐!”

“저예요, 어머니.”

봉구안은 가면을 벗고 선녀도 울고 갈 아름다운 얼굴을 드러냈다. 딸을 알아본 봉 부인은 반가움에 눈물을 흘렸다.

“구안아! 우리 딸! 드디어 돌아왔구나!”

그녀는 다가가서 딸의 어깨를 감싸안았다. 며칠 전부터 타들어 가던 속이 드디어 안정을 찾았다.

“어머니를 뵙습니다.”

정말 오랜만에 어머니를 뵙는 거지만 봉구안은 불필요한 인사말을 건네지 않고 담담했다.

시간이 얼마 남지 않았다는 것을 알기에 그녀는 입고 있던 옷을 벗고 틀어 올렸던 머리를 풀어 헤쳤다.

그 모습을 본 봉 부인은 다급히 다가가서 그녀에게 혼례복을 입혀주었다.

“미안하구나, 구안아. 구속을 싫어하고 자유를 원하던 너에게 이렇게 큰 짐을 지게 하다니…”

봉구안은 치맛자락을 살포시 들고 화장대에 마주 앉았다.

“죄책감을 가지실 필요는 없어요, 어머니. 자초지종은 서신에서 이미 봐서 알고 있습니다. 지금 시급한 것은 가문을 보전하는 것이지요.”

봉가의 사정으로 황가의 혼약을 파기하게 된다면 이는 아홉 대를 멸할 대죄였다.

봉 부인은 안타까운 마음에 한숨을 쉬었다.

“잘 돌아왔다, 아가. 떠나 있는 동안 어미도 네가 그리웠단다…”

“장미는 어떻게 되었나요?”

봉구안은 여전히 동요 없이 담담한 표정으로 물었다.

하지만 자세히 보면 주먹을 꽉 쥔 그녀의 손이 미세하게 떨리고 있었다. 그녀는 내심 속으로 봉장미가 자결에 실패하여 아직 살아 있다는 소식을 듣고 싶었다. 그래서 어릴 때처럼 갑자기 나타나서 언니 왜 이제 왔냐고 투정이라도 부려주기를 바랐다.

하지만 봉 부인의 슬픈 표정에서 그녀는 자신의 기대가 모두 헛된 것이었다는 것을 확인하고 말았다.

“장미는… 이미 장례를 치렀어. 차라리 잘 된 거지. 아마 살아 있었어도 그날의 악몽이 떠올라 고통스러워했을 거야. 그날 밤, 장미는 저택 문 앞에 벌거벗긴 채로 버려져 있었어. 그리고 가슴에는…”

봉 부인은 흐느끼며 말을 잇지 못했다.

봉구안은 싸늘하게 식은 표정으로 질문을 이어갔다.

“누가 한 짓인지 단서는 잡았나요?”

“그게… 폐하의 총애를 받는 황귀비였어! 그 요물이 장미를 해친 게야!”

우드득!

봉구안이 분노에 치를 떨자 손에 들고 있던 연지 함이 그대로 부서졌다.

봉 부인은 수심 가득한 얼굴로 딸의 어깨를 잡고 말했다.

“구안아, 어릴 때부터 군영에서 자란 네가 무예가 출중하다는 것은 알고 있다. 하지만 후궁은 전장과 달라. 꼭 조심해야 한다. 황귀비는 폐하의 총애를 등에 업고 수많은 사람을 해치고 죽였다. 하지만 폐하의 총애는 나날이 깊어져만 갔지. 절대 황귀비와 충돌을 빚어서는 안 된다, 아가.”

장미를 잃었는데 또 다른 딸까지 잃고 싶지 않은 것이 봉 부인의 마음이었다.

하지만 가만히 있는다고 주변도 조용하리라는 보장이 없었다.

봉구안이 붉은 면사포를 머리에 쓰고 방을 나오려던 찰나, 밖에서 갑자기 앙칼진 목소리가 들려왔다.

“혼례를 잠시 중단한다! 이 몸은 황귀비 마마의 명을 받들어 몇 가지 조사할 것이 있어 왔노라!”

봉 부인은 봉구안의 손을 잡으며 다급히 말했다.

“일단 어미가 나가보마.”

황귀비의 측근인 태감은 기세등등하게 말을 이어갔다.

“봉가의 장녀는 얼마 전에 산적에게 포로로 잡혀간 적이 있다고 들었다. 황귀비는 황실의 명예를 생각하시어 궁중 여관을 보내 검사를 지시하셨다.”

“검사라니요!”

봉 부인이 하얗게 질린 얼굴로 묻자 태감이 냉소를 지으며 답했다.

“당연히 순결을 검사해야겠지!”

“뭐라고요?”

새신부가 출가 당일 날 순결을 확인 받는 것은 전례 없던 치욕적인 일이었다!

แสดง
บทถัดไป
ดาวน์โหลด

บทล่าสุด

บทอื่นๆ

ความคิดเห็น

ไม่มีความคิดเห็น
52
ตอนที่ 1 ตกหลุมรักขึ้นไม่ไหว
ใบหน้าหวานดวงตากลมโตชะเง้อมองหาเป้าหมายที่ต้องการ พลางหลบผลุบ ๆ โผล่ ๆ อยู่พักใหญ่ที่บริเวณรั้วต้นไม้ของร้านกาแฟขนาดกะทัดรัดที่เป็นกึ่งร้านอาหารภายในมหาวิทยาลัย เธอมองเข้าไปภายในร้านที่ตอนนี้มีผู้คนมากมายกำลังจับจองพื้นที่กันเพื่อรอรับประทานอาหารและเครื่องดื่ม แต่การกินอาหารและเครื่องดื่มนั้นก็ไม่ใช่เป้าหมายของเธอ เป้าหมายของเธอคือเด็กเสิร์ฟหน้าตาดีคนหนึ่งที่เมื่อวันก่อนได้เจอกับเขาที่ทำหัวใจดวงน้อย ๆ ที่ไม่เคยได้มีความรักหัวใจกลับรู้สึกสั่นไหวเหมือนจะทะลุอกออกมา  “วันนี้เขาจะมาไหมนะ คนที่ขโมยหัวใจฉันไป ถ้าพี่ชายฉันรู้ ฉันต้องโดนฆ่าแน่ ๆ” ในวันนี้เธอมีท่าทีกล้า ๆ กลัว ๆ ที่จะเดินเข้าไปในร้านเพราะหัวใจเจ้ากรรมกลับเต้นแรงอีกครั้งด้วยความตื่นเต้นแต่ก็ต้องทำใจสู้เดินเข้าไปภายในร้านเพื่อจะได้เจอเขาคนนั้นอีก ด้วยว่าเธอเป็นนักศึกษาปีหนึ่งที่ทั้งพ่อแม่และพี่ชายที่ประคบประหงมเธอมาอย่างกับเจ้าหญิง และเธอเพิ่งเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัย แห่งนี้ ทำให้ทุกอย่างมันเป็นเรื่องใหม่สำหรับเธอไปหมด ไม่ว่าจะสังคมหรืออะไรก็ตาม  “สวัสดีครับ ยินดีต้อนรับครับ” “สวัสดีค่ะ” “มากี่ท่านครับ” ชายหนุ่มยิ้มให้อย่า
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-18
อ่านเพิ่มเติม
ตอนที่ 2 แอบมอง
เสียงจอแจของผู้คนในยามเช้าวันเปิดภาคเรียนของนักศึกษาปีหนึ่งต่างเริ่มทยอยเตรียมเข้าเรียน บ้างก็เดินมานั่งพูดคุยกันบริเวณหน้าตึกเรียน หญิงสาวเดินมาที่หน้าตึกเรียนพร้อมกับเพื่อนสาวที่เพิ่งทำความรู้จักกันเมื่อวันรับน้องไม่กี่อาทิตย์ที่ผ่านมา หญิงสาวโบกมือทักทายเพื่อนสาวคนสวยพร้อมท่าทางดีใจที่ได้พบกัน“นา แกมานานหรือยัง” เสียงสดใสของเพื่อนสาวเอ่ยทักอย่างร่าเริงพร้อมโอบกอดเอวบางของหญิงสาวกับรอยยิ้มสวย“เพิ่งมาเมื่อกี้เอง” หญิงสาวกอดตอบเพื่อนอย่างสนิทสนมพร้อมกับเอียงซบเล็กน้อย“ส้มโอกินอะไรหรือยัง”“กินแล้ว นาล่ะ”“เรียบร้อยแล้ว เราขึ้นเรียนกันเลยไหม”“เอาสิไปกันเถอะ ไปจองที่นั่งด้วย”ทั้งสองสาวเดินขึ้นมายังตึกเรียน ก่อนจะมองหาที่นั่งว่างเพื่อจับจอง ภายในห้องสโลป ตอนนี้เก้าอี้ยังคงว่างสำหรับการจองที่ ขาเรียวเดินลงไปตามขั้นบันไดก่อนจะวางกระเป๋าเมื่อได้ที่นั่งที่ต้องการ เสียงพูดคุยของนักศึกษาภายในห้องไม่ได้เข้า โสตประสาทของหญิงสาวสักเท่าไร แต่สิ่งที่ทำให้หญิงสาวต้องถึงกับชะงักก็คือบทสนทนาของหญิงสาวกลุ่มหนึ่งที่นั่งอยู่ไม่ไกล“เมื่อวันก่อน ฉันไปร้าน SUNSET มาเจ้าของร้านหล่อมาก” เสียงเจื้อยแจ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-18
อ่านเพิ่มเติม
ตอนที่ 2.1 แอบมอง
ขณะที่หญิงสาวกำลังเดินไปยังร้านที่เป็นเป้าหมาย สายตาของเพื่อนคนสวยก็พลันหันไปเห็นชายหนุ่มที่กำลังถือถุงใส่เครื่องดื่มมาเต็มไม้เต็มมือ ดูท่าทางชายหนุ่มจะเอาเครื่องดื่มมาส่งที่คณะ สาว ๆ ในบริเวณนั้นต่างก็พากันมองอย่างไม่วางตา พ่อหนุ่มตาคมที่ดูแสนจะดุดันกลับมาทำงานแบบนี้ ดูไม่เข้ากับบุคลิกเขาเลยสักนิด“แกนั่นมันเจ้าของร้านที่เขาพูดถึงกันนี่” เพื่อนสาวเอ่ยและชี้ไปที่เป้าหมาย“แกว่าอะไรนะ” ฉันหันไปมองตามที่เพื่อนสาวชี้ อยากจะรู้นักที่เขาว่าเจ้าของร้านก็หล่อไม่แพ้พนักงานมันจะขนาดไหนกันเชียว “ก็หนุ่มร้าน SUNSET ไง”“นั่นมันพนักงานร้านไม่ใช่เหรอ” เมื่อหันไปมองก็ถึงกับตกใจเพราะคนที่เพื่อนสาวชี้นั้นคือพนักงานร้านที่ตัวเองเล็งไว้อยู่“พนักงานบ้าอะไรจะหล่อขนาดนี้ นั่นเจ้าของร้าน” เพื่อนสาวเอ่ยย้ำคำตอบอย่างมั่นใจ“...”เมื่อหญิงสาวได้ยินแบบนั้นตัวกลับแข็งทื่อไปหมด หลงเข้าใจไปว่าเขาเป็นพนักงานร้าน หญิงสาวมองชายหนุ่มที่เดินขึ้นตึกเรียนไป ขาเรียวขยับและเดินตามชายหนุ่มขึ้นไปทันทีอย่างไม่ต้องคิด เพื่อนสาว มองตามอย่างไม่เข้าใจแต่ก็เดินตามหญิงสาวมาเช่นกัน “นาแกจะไปไหนเนี่ย” “ก็ตามผู้ชายไงถามได้” จะ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-19
อ่านเพิ่มเติม
ตอนที่ 3 ก็แค่แซวเล่น
หลังจากที่ผ่านเหตุการณ์สุดช็อกมาเมื่อวันก่อนที่พี่พีทเรียกชื่อของลัลนาโดยที่เธอไม่ได้เตรียมใจ เสียงของพี่พีทที่ทุ้มนุ่มลึก ทำให้หญิงสาวเหมือนต้องมนตร์สะกดและแทบไม่มีสมาธิทำงานเลย แต่ก็ต้องเก็บอาการไว้เพราะเพื่อนคนอื่น ๆ เขาไม่ได้รู้ว่าเธอนั้นแอบชอบผู้ชายคนนี้แล้วกว่าพวกเราจะทำงานกันเสร็จก็ปาไปเกือบร้านปิด ตลอดเวลาที่พวกเราทำงาน ร่างเล็กก็คอยมองหาร่างสูงเป็นระยะจนเพื่อนสาวต้องสะกิดให้หันมาสนใจงานกลุ่มตรงหน้า และเมื่อพวกเราตัดสินใจแยกย้ายเพื่อกลับหอ จากวันนั้นจนถึงวันนี้ก็ครบหนึ่งอาทิตย์แล้วที่เริ่มเปิดเรียน วันนี้ก็เป็นวันเสาร์ที่เป็นวันหยุดฉันกลับมาบ้านในเย็นวันศุกร์ ตลอดอาทิตย์ที่ผ่านมาพวกเราก็เลือกที่จะไปทำงานที่ร้านนั้นทุกวันเพราะเพื่อนสาวตัวดีเป็นคนเลือกร้าน “นาลูกรัก ทำอะไรอยู่คะคนสวยของแม่” คุณแม่เอ่ยถามเมื่อเดินเข้ามาในห้องลูกสาวสุดที่รักที่เป็นเหมือนเจ้าหญิงองค์น้อยของบ้านหลังนี้ พร้อมกับลูบหัวร่างเล็กอย่างเอ็นดู “กำลังหาข้อมูลช่วยเพื่อนทำรายงานค่ะคุณแม่ คุณแม่มีอะไรหรือเปล่าคะ” ร่างเล็กกอดแขนคนเป็นแม่อย่างออดอ้อนพร้อมกับยิ้มหวาน “แม่จะมาเรียกลง
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-19
อ่านเพิ่มเติม
ตอนที่ 3.1 ก็แค่แซวเล่น
เมื่อได้เริ่มกินข้าวบนโต๊ะอาหารก็ไม่ได้เงียบไปเสียทีเดียว มีถามเรื่องนั้นเรื่องนี้ไปเรื่อยบ้าง อาจจะเพราะช่วงนี้พี่ชายไม่ได้มาบ้านบ่อยเหมือนเมื่อก่อนและทุกอย่างกำลังไปได้ดี พอได้กลับมาที่บ้านก็มีเรื่องมากมายให้ได้คุย และคนเป็นลูกสาวเองก็มีเรื่องมากมายเล่าให้คนในครอบครัวฟังไม่ต่างกัน แต่เรื่องผู้ชายอย่าได้ปริปากเชียวไม่อย่างนั้นโดนหมายหัวแน่ ๆ ครอบครัวของพวกเราถ้ามองจากภายนอกอาจจะดูเหมือนครอบครัวที่ห่างเหินกัน เพราะลูก ๆ แต่ละคนต่างเติบโตกันหมดแล้ว แต่จริง ๆ เป็นครอบครัวที่อบอุ่นและเฮฮามาก ๆ สนุกสนานทุกครั้งที่กลับมาหากัน ถ้าให้พูดในเรื่องส่วนตัว ก็อาจจะมีบางเรื่องที่ไม่สามารถคุยกันได้ แต่บางเรื่องที่รับมือไม่ไหวทุกคนที่บ้านก็พร้อมรับฟังเสมอ คนเป็นพ่อเป็นแม่ดูแลลูกทั้งสองอย่างดี เติบโตมาอย่างดี ไม่ให้ขาดตกบกพร่อง เรื่องบางเรื่องก็ให้ลูกตัดสินใจและยอมรับผลของมันเอง เอาง่าย ๆ ก็คือให้ลูกได้ลองมีชีวิตเป็นของตัวเองและยอมรับกับสิ่งที่ตัดสินใจให้ได้ ส่วนครอบครัวจะคอยหนุนหลังและสนับสนุนอยู่เสมอ“พี่ลีคะ หนูมีเรื่องอยากรู้”“ว่าไงคะ” เสียงที่อ่อนโยนตอบกลับน้องสาว พร้อมกับวางช้อนเพื่อรอฟังสิ่ง
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-19
อ่านเพิ่มเติม
ตอนที่ 4 ขอเบอร์หน่อยครับ
เวลาที่ผ่านไปไวมาก ตอนนี้ก็เกือบจะปลายภาคเรียนแล้ว วันเวลาเดินเร็วไปหมด และหากเปรียบเมืองไทยตอนนี้กับอะไรสักอย่างก็คงเป็นเตาเผาชั้นดี อากาศทั้งร้อนระอุ ตามเนื้อตัวนั้นแสบไปหมด และถ้ามันลอกออกมาเป็นแผ่นได้มันก็คงลอกออกมาเดี๋ยวนั้น วันนี้คนตัวเล็กมีเรียนในช่วงบ่าย แต่ที่มาเร็วก็เพราะต้องมาก่อนเวลาเพราะนัดเพื่อนทำงานกลุ่ม ช่วงสายของวันเพื่อนสาวคนสวยอย่างส้มโอก็ไม่เคยทำให้คนตัวเล็กผิดหวัง หอบหิ้วเพื่อน ๆ มาทำงานกันแบบพร้อมหน้าพร้อมตาที่ห้องสมุด โดยที่ไม่ต้องโทร.ตามแม้แต่คนเดียว ซึ่งสิ่งที่ทำให้เพื่อน ๆ ทุกคนนั้นมาพร้อมเพรียงกันได้นั่นคือ ส้มโอจะเลี้ยงปิ้งย่างในเย็นวันนี้ แน่นอนของฟรี และของอร่อยใครจะไปยอมพลาดกัน“วันนี้พร้อมเพรียงมาก ส้มโอรักทุกคนเลย”“เธอก็พูดเกินไปแล้วส้มโอ” ลัลนาเอ็ดเพื่อนสาวอย่างเอ็นดูพลางหยิกไปที่แขนของเพื่อนสาวเบา ๆ “ตอนนี้รายงานของพวกเราถึงไหนกันแล้ว” ส้มโอเอ่ยขึ้นเพราะครั้งก่อนเธอได้แจกแจงงานว่าทำอะไรบ้าง เพื่อถามความคืบหน้าของเนื้อหา“ของเราข้อมูลที่ให้หาเราเอามาทั้งหมด 5 ที่อ้างอิง” คนตัวเล็กหยิบเอกสารที่สำเนาเอกสารออกมาพร้อมกับแจกจ่ายให้เพื่อน ๆ ได้ดู การทำง
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-19
อ่านเพิ่มเติม
ตอนที่ 5 ท้อแต่อย่าถอย
ในที่สุดวันสุดท้ายของการสอบก็จบลงและผ่านพ้นไปด้วยดี ถึงจะแสนสาหัสและเหน็ดเหนื่อยกันขนาดไหนก็ตาม เสียงครึกครื้นของเหล่านักศึกษาในยามเช้าของวันปิดเทอมวันแรก ผู้คนมากมายที่กำลังทยอยขนของเพื่อกลับบ้านในช่วงปิดเทอม บรรยากาศที่แสนจะวุ่นวายนี้อยู่ในสายตาของคนตัวเล็กที่กำลังมองเพื่อนเดินกันวุ่นไปหมดทางด้านล่างของหอพัก บางคนก็เลือกที่จะกลับบ้านและบางคนก็เลือกที่จะอยู่ที่หอพักต่อและคนตัวเล็กเองก็เลือกที่จะอยู่ต่อเป็นเวลาสามวัน เพราะอยากเจอพี่พีทก่อนกลับบ้านในช่วงสายของวันที่สองของการอยู่หอพัก วันนี้ตั้งใจว่าจะไปแอบมองพี่พีทก่อนจะเตรียมของกลับบ้าน หญิงสาวเดินมาที่ร้านก็พบว่าวันนี้คนในร้านก็เยอะเหมือนกับทุกวัน ร่างบางเดินเข้าไปในร้านพร้อมกับหาที่นั่งพลางสอดส่องสายตาไปทั่วร้านเพื่อมองหาพี่พีท “สวัสดีครับ รับอะไรดีครับ” พนักงานเสิร์ฟในร้านเดินเข้ามาถามคนตัวเล็กและยิ้มให้“ขอน้ำส้มปั่น 1 แก้วค่ะ แล้วก็ชีสเค้ก 1 ที่ค่ะ” วันนี้หญิงสาวเลือกสั่งของที่แปลกออกไปจากเดิม แต่สายตาก็ยังไม่วายมองไปรอบ ๆ ร้านเป็นระยะ“ได้เลยครับผม ถ้ามีอะไรเรียกผมได้เลยนะครับ” พนักงานพูดพร้อมกับเตรียมเก็บรายการขนมและเครื่องดื
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-19
อ่านเพิ่มเติม
ตอนที่ 5.1 ท้อแต่อย่าถอย
เวลาผ่านไปนานจนล่วงเลยมาถึงตีหนึ่ง คนที่เมาก็ไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากคนตัวเล็กที่ไม่เคยดื่มกับใครมาก่อน เพื่อนที่ยังพอมีสติกันอยู่บ้างไม่ได้ถึงกับเมาไม่รู้เรื่อง ยังคงดูแลหญิงสาวไม่ห่าง บรรยากาศในร้านตอนนี้เสียงเพลงที่เปลี่ยนสลับมาเป็นจังหวะหนัก ๆ เพื่อความสนุก แก๊งสาว ๆ พากันกลับมานั่งที่โต๊ะ ก่อนจะสั่งน้ำเปล่ามาดื่ม ทุกการกระทำของแก๊งสาว ๆ กำลังเป็นเป้าสายตาของใครบางคนที่กำลังมองมาอยู่ที่ชั้นสองของผับที่เป็นห้องสำหรับผู้บริหาร และในมือกำลังถือแก้วไวน์ยืนมองใครบางคนในกลุ่มด้วยสายตานิ่งเรียบจนเพื่อนที่มาด้วยกันต้องเดินมาเรียกเพื่อให้กลับไปนั่งที่เดิม และหนุ่มผู้เป็นน้องชายที่เห็นพี่ชายของตัวเองกำลังยืนมองบางอย่างก็ถึงกับต้องเดินมาดูจนถึงบางอ้อ“ยายนาฉันโทร.เรียกพี่ชายแกมารับแล้วนะ” ส้มโอพูดกับคนตัวเล็กที่ตอนนี้กำลังนั่งตัวโยน ทรงตัวไม่ได้จนเพื่อนสาวต้องประคองตัวไว้“แกฉันอยากเจอพี่พีทก่อนกลับบ้าน ฮือออ” หญิงสาวโอดครวญเมื่อยังไม่ได้เจอชายหนุ่มที่ต้องการเพราะวันนั้นเขาไม่ได้เข้ามาที่ร้าน “เดี๋ยวเปิดเทอมก็ได้เจอแล้วไหมแก” เพื่อนสาวเอ่ยพร้อมกับหัวเราะออกมาเบา ๆ พร้อมกับมองเพื่อนอีกสองคนที่
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-19
อ่านเพิ่มเติม
ตอนที่ 6 หนูงอนค่ะ
การเปิดเรียนช่วงแรกของปีสามไม่ได้แย่ไปเสียทีเดียว มันก็แค่เหนื่อยก็เท่านั้น ตั้งแต่วันนั้นที่พี่พีทบอกว่าคิดถึง จู่ ๆ ร่างกายก็เหมือนโดนหยุดเอาไว้ชั่วคราว เกิดอาการสมองเบลอ หูดับ เหมือนโลกทั้งใบกำลังหยุดหมุน และเห็นแต่พี่พีทที่ยืนอยู่ตรงหน้าพร้อมกับรอยยิ้มที่ไม่ได้เห็นมานาน คิดถึงมาก คนตัวเล็กคิดถึงเขามากเขาจะรู้ไหมนะ วันนั้นที่ได้ไปเจอเขา เธอก็ไม่เป็นตัวเองอีกต่อไป อาการเขินจนทำอะไรไม่ถูกจนเขาแซวว่า สงสัยเรียนเยอะจนเบลอไปหมด กว่าจะออกจากร้านมาได้ขาแทบหมดแรงไม่มีแรงยืน เพราะความอ่อนระทวยและใจที่เต้นแรง ตั้งแต่เปิดเทอมมาได้เกือบเดือน เธอสาวแวะไปหาเขาบ่อยขึ้น แต่ก็เจอเขาบ้างไม่เจอเขาบ้าง แต่อย่างน้อยก็ได้เจอเขาบ่อยกว่าเมื่อปีที่แล้ว ดูเหมือนเขาจะมีท่าทีตอบกลับเธอมากขึ้นเรื่อย ๆ ทำให้มีหวังบ้างแล้วจากที่อยากจะถอดใจ วันนี้คนตัวเล็กกลับมาบ้านในช่วงวันหยุด เพราะพี่ชายนั้นโทร.ตามให้กลับบ้าน “วันนี้พี่ลีให้หนูกลับมาที่บ้าน มีเรื่องอะไรหรือเปล่า” ลัลนามองพี่ชายของตัวเองอย่างสงสัย เพราะหน้าตาของเขาดูเครียดผิดปกติ “เดี๋ยวรอพ่อกับแม่กลับบ้านมาก่อนเราค่อยคุยกัน” เสียงที่เคยอบอุ่นในตอนนี้ฉายแวว
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-19
อ่านเพิ่มเติม
ตอนที่ 6.1 หนูงอนค่ะ
ทั้งสองท่านที่นั่งฟังมาสักพัก คนเป็นประมุขของบ้านก็เอ่ยขึ้นบ้างอย่างใจเย็นไม่แพ้กัน เพื่อที่ให้ลูกสาวคนเล็กนั้นได้ลองคิดดูอีกที เพราะการที่ลูกชายเขาเอาเรื่องนี้ขึ้นมาพูดแสดงว่าต้องมีเรื่องอะไรที่สำคัญ และอยากให้คนในครอบครัวนั้นมีส่วนร่วมในการบริหารงานบริษัทของครอบครัว ส่วนคนเป็นแม่ที่นั่งอยู่ข้าง ๆ คนตัวเล็กเอื้อมมือไปจับมือลูกสาวอย่างเข้าใจ เธออาจจะยังเด็กเกินกว่าที่จะมารับรู้เรื่องงานและคงต้องใช้เวลาที่จะต้องเรียนรู้ในตอนนี้ “นายังไม่ต้องรีบคิดก็ได้ลูก พี่เขาอยากให้เราไปช่วยเขาเพราะเราคือครอบครัวที่จะทำให้บริษัทได้เดินหน้าต่ออย่างมั่นคง แต่ถ้าลูกไม่อยากทำพ่อก็ไม่ได้ว่าอะไร” ประมุขของบ้านเอ่ยขึ้นพร้อมกับหันไปมองลูกชายที่กำลังมองน้องสาวไม่วางตาพร้อมกับหันมาหาตนเอง“แต่พ่อครับ ผมอยากให้น้องได้เรียนรู้เร็วกว่าผมเพราะมันคือทางเดียวที่น้องจะมีชีวิตที่ดีได้ในอนาคต” คนพี่งัดเหตุผลออกมาให้พ่อนั้นได้เข้าใจ และตอนนี้เขาก็รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมานิดหน่อยแล้วที่น้องสาวยังทำตัวเป็นเด็ก เขาเป็นห่วงอนาคตของน้องสาวเขามาก แต่เขาก็รู้ว่าการทำงานตรงนี้ไม่ได้ง่ายเลยอยากให้น้องสาวได้เรียนรู้เร็วกว่าเขาเมื่อ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-19
อ่านเพิ่มเติม
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status