"ม๊า" พอเดินมาถึงโต๊ะรับประทานอาหารในห้องอาหาร เสียงของเนมาร์ที่เดินตามหลังมาเอ่ยเรียกผู้เป็นแม่ขึ้น ทำให้แนทที่กำลังหย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้ข้างๆลูกสะใภ้ตรงข้ามกับสามีหยุดชะงักแล้วหันหน้าไปมองเจ้าของเสียง เช่นเดียวกับโน่และก๋วยเตี๋ยวก็หันไปมองตามๆกัน
"อะไรของลูก เรียกซะดังเลยตกใจหมด"
"ทำไมไม่ไปนั่งข้างป๊า? ตรงนั้นที่ผม" แนททำหน้าเฉยแสร้งทำเป็นไม่ได้ยิน ทำเอาเนมาร์รีบเดินผลุนผลันเข้าไปดึงเก้าอี้ออกในตอนที่ผู้เป็นแม่กำลังหย่อนตัวนั่งลงก้นใกล้จะถึงเบาะ ส่งผลให้อีกฝ่ายหงายหลังไม่เป็นท่าบั้นท้ายกระแทกพื้นเต็มแรงตามน้ำหนักที่ทิ้งลงไป
ตุ้บ!
"โอ๊ยยยย! อึก.." เสียงแนทกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บจากการกระทำของลูกชาย
"คุณม๊า/อ้วน" ก๋วยเตี๋ยวกับโน่เอ่ยเรียกแนทขึ้นพร้อมกันด้วยสีหน้าตกใจ ก่อนพวกเขาจะรีบหยัดกายลุกขึ้น แล้วเดินเข้าไปพยุงคนล้มให้ลุกขึ้นมา การกระทำอย่างไม่คาดคิดของเนมาร์สร้างความตกใจให้คนที่อยู่ในเหตุการณ์ไม่น้อย
"แม่งเอ้ย! ไอ้ลูกบ้าเดี๋ยวมึงโดน เด็กอะไรเอาแต่ใจชะมัด สันดานเสียไม่น่าให้ป๊ามึงเลี้ยงเลย" เป็นแนทที่สบถคำหยาบขึ้น พลางชี้หน้าคาดโทษลูกชายที่ยืนทำหน้าเมินเฉยไม่มีความสำนึกผิดใดๆ
