เฉียวซุนค่อยๆ บิดถังเก็บความร้อน
หลังจากล็อกให้แน่น เธอก็ก้มศีรษะลงพูดเบาๆ"ยังมีทางออกเสมอ! เงินจากการขายแหวนแต่งงานเพียงพอสำหรับค่ารักษาพยาบาลของพ่อครึ่งปี ค่าทนายของพี่ชายฉัน... ฉันวางแผนที่จะขายบ้านหลังนี้ แล้วฉันจะออกไปทำงานหาเลี้ยงครอบครัวด้วย ”
พูดจบ ดวงตาของเฉียวซุนก็ชื้น
บ้านหลังนี้แม่ทิ้งไว้ แต่ก่อนจะยากลำบากแค่ไหน ก็ไม่คิดจะแตะต้อง
เซิ่นชิงตกตะลึง
เธอไม่โน้มน้าวอีก แต่ในใจยังไม่เห็นด้วย
เฉียวซุนจัดอาหารเสร็จ ทั้งสองก็ไปโรงพยาบาล
หลังการรักษา อาการของเฉียวต้าซุ่นค่อนข้างคงที่ แต่อารมณ์ค่อนข้างหงอย มักจะคิดถึงอนาคตของเฉียวซื่อเยี่ยนลูกชายคนโตของเขา
เฉียวซุนไม่ได้เอ่ยถึงการหย่าร้าง
ช่วงบ่าย คุณหมอมาตรวจที่วอร์ด
เหอจี้ทัง แพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านศัลยกรรมสมอง อายุยังน้อย หน้าตาดี สูง 185 ซม. และนิสัยมีเสน่ห์
หลังตรวจเสร็จ เขาก็เหลือบมองเฉียวซุน "ออกไปคุยกันครับ"
เฉียวซุนตกตะลึง
ทันทีที่เธอวางของในมือลง พูดกับคุณพ่อเฉียวเบาๆว่า "พ่อ หนูออกไปข้างนอกนะ"
จากนั้นไม่นาน พวกเขาก็เดินไปตามทางเดินที่เงียบสงบ
เมื่อเห็นความกังวลใจของเธอ เหอจี้ทังก็ยิ้มให้เธออย่างมั่นใจ
จากนั้น เ
