เฉียวซุนรู้สึกทนไม่ไหว "ลู่เจ๋อ นี่โรงพยาบาลนะ!"
"แน่นอนผมรู้"
ลู่เจ๋อไม่สะทกสะท้าน เขากดร่างเธอไว้ ใบหน้าหล่อเหลาแนบชิดหูของเธอ เสียงยิ่งอันตรายขึ้น "รู้ไหมว่าเขาเป็นใคร"
เฉียวซุนเดาความคิดที่ซ่อนอยู่ของเขา
เขาเป็นประธานของลู่ซื่อกรุ๊ป มีสถานะ มีตำแหน่ง ไม่อนุญาตให้ภรรยาเข้าใกล้ผู้ชายคนอื่นมากเกินไป
เฉียวซุนยิ้มอย่างขมขื่น
เธอพูด "ลู่เจ๋อ ฉันไม่มีความคิดสกปรกแบบคุณ ไม่มีความรู้สึกอย่างนั้น... วางใจได้ ก่อนเราจะหย่ากัน ฉันจะไม่มีความสัมพันธ์กับคนอื่น"
พูดจบ เธอผลักเขาออกไป หันหลังกลับ และเข้าไปในห้องผู้ป่วย
ลู่เจ๋อผลักประตูให้เปิดแล้วเข้าไป
พอเข้าไป ก็ขมวดคิ้ว ไม่ใช่ห้องเดี่ยว
เซิ่นชิงขยับเก้าอี้ให้เขา กระซิบเบาๆ "รีบนั่ง! ฉันจะให้เฉียวซุนปอกผลไม้ให้คุณ ... เฮ้ เฉียวซุนอย่าเพิ่งตะลึง! อีกแปบเธอก็กลับกับลู่เจ๋อล่ะกัน ฉันจะอยู่ที่นี่ดูแลพ่อคุณให้เอง!”
ลู่เจ๋อนั่งลง พูดคุยกับเฉียวต้าซุน
โดยปกติเขาเย็นชากับเฉียวซุน แต่เขาประพฤติตนไร้ที่ติต่อหน้าเฉียวต้าซุน เขาอยู่ในโลกธุรกิจมาหลายปี ตราบใดที่เขาเอาใจ เต็มที่ ก็ทำให้คนประทับใจเขาได้ง่าย
เฉียวต้าซุนชอบเขามาโดยตลอด
เมื่อลู่เจ๋อเ
