กลัว
“มีอะไรเหรอพี่ เจอผีเหรอ”
“มะ..ไม่ใช่! แต่เจอ..”
โฮกกกก
ทั้งสามสะดุ้งโหยงมองหน้ากันไปมาจากนั้นจ้องมองเบื้องล่างที่มีเสียง
“พี่หรือว่า..”
“เออ! เจอเสือเต็ม ๆ!”
“ถ้าอย่างนั้นบางทีศพมันอาจถูกกินไปแล้วก็ได้”
ละอองขมวดคิ้วแล้วถามแผนอีกครั้ง “พี่เห็นร่องรอยเลือดหรือซากชิ้นส่วนอะไรบ้างหรือเปล่า”
“เอ่อ....เพราะเห็นเสือจึงรีบไต่ขึ้นมาไม่ทันได้สังเกต”
“ละอองมึงอย่าคิดมาก ตกลงไปยังไงก็ตายแถมมีเสืออีกไม่รอดหรอก”
“มันก็ไม่แน่...”
“แล้วจะให้ทำยังไง กูไม่ลงไปแล้ว”
แม้ละอองจะยังเคลือบแคลงแต่ทุกคนก็ลงความเห็นว่าระฟ้าตายไปแล้วและศพคงถูกเสือหรือสัตว์คาบไปกิน พอคิดแบบนี้จึงเริ่มสบายใจเล็กน้อยแต่ว่า....หากหัวหน้ารู้จะเป็นอย่างไร.....
วันต่อมากลุ่มของปืนผาที่ออกไปก็กลับมายังหมู่บ้าน แม้หลายคนจะแสดงความดีใจที่กลับมาก่อนกำหนดแต่อีกใจก็วิตกกังวล เพราะพวกเขายังหาระฟ้าไม่พบแม้แต่เงา
“ยะ..ยินดีต้อนรับกลับค่ะหัวหน้า”
“หัวหน้าเจอร่องรอย
