Chapter 30
ม่านหมอก....
ตกเย็นของวันนั้นฉันนั่งรอปั้นจั่นเผื่อเขาจะมารับไปวันเกิดพ่อโจฮาน แต่จนแล้วจนเล่าเขาก็ไม่กลับมา คิดไปก็อยากจะหัวเราะเยาะเย้ยตัวเองจัง ในเมื่อเขาไม่ให้ความสำคัญก็ยังจะไปหวัง สิ่งนั้นกับเขาอยู่อีก
“เฮ้อ!” ฉันพ่นลมหายใจออกมาแรง ๆ ก่อนจะหยิบกล่องของขวัญ แล้วเดินออกมาจากห้อง วันนี้ฉันอยู่ในชุดแซกสีชมพูหวาน ใบหน้าคมเข้มของฉันถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางราคาแพง
“คุณผู้หญิงจะไปแล้วเหรอคะ?” นารีเอ่ยถามขณะที่ฉันกำลังเดินลงมาข้างล่าง
“จ้ะ” ฉันพยักหน้าแล้วยิ้มให้นารี
“นารีฝากของขวัญไปให้คุณโจฮานได้ไหมคะ? ถึงแม้ว่าของในกล่องมันจะไม่ได้มีค่ามากมายอะไรนัก แต่นารีก็ตั้งใจจะฝากคุณผู้หญิงไปให้คุณโจฮานนะคะ” นารีเอ่ยพร้อมกับยื่นกล่องของขวัญขนาดเล็กให้ฉัน ฉันมองไปที่นัยน์ตาคู่สวยที่ไม่มีความคิดร้ายแอบแฝงเลยแม้แต่น้อย นารีมีแต่ความจริงใจมีให้ต่อฉันและตระกูลของปั้นจั่น
“เอาแบบนี้ดีกว่าในเมื่อนารีตั้งใจที่จะมอบของขวัญให้คุณโจฮานแล้ว นารีก็ไปพร้อมกับฉันนี่แหละ”
“แต่ถ้านารีไปแล้วใครจะอยู่บ้านล่ะคะ”
“ใครจะอยู่ไม่อยู่ก็ช่างเถอะ เอาเป็นว่านารีไปกับฉันก็แล้วกัน”
“ค่ะ”
“รีบไปแต่งตัวเลยเอาให้ส
