หลังจากที่ อเล็กซานเดอร์ เดมิทริอุส นั่งเครื่องบินส่วนตัวกลับมาถึงซานโตรินีในตอนค่ำพร้อมกับแผนการพักร้อนเป็นเวลาสองสัปดาห์เต็มๆ เช้าวันรุ่งขึ้นก็เป็นเวลาที่อแลนนิส สาวใช้เก่าแก่ประจำตัวคาซานดรา จำเป็นจะต้องเดินทางกลับไปยังคฤหาสน์เดมิทริอุสในมาซิโดเนีย ดินแดนเก่าแก่ทางตอนเหนือของประเทศกรีซ
รมิตารีบตื่นแต่เช้ามืดเพื่อมารอส่งสาวใช้รุ่นพี่ ทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าเธอจะต้องไปในวันนี้ แต่หญิงสาวก็ยังรู้สึกใจหายเมื่อเห็นภาพอแลนนิสหิ้วกระเป๋าเสื้อผ้าและถุงพะรุงพะรังเดินออกจากตัวบ้าน
“เธอเก็บข้าวของเตรียมตัวขึ้นไปบนห้องพักชั้นสองแล้วหรือยัง” อแลนนิสเอ่ยถามสาวใช้คนใหม่ขณะที่เธอช่วยถือสัมภาระกระจุกกระจิกในมือ
“เรียบร้อยแล้วล่ะค่ะ”
“ฝากดูแลคุณคาซานดราด้วยนะ ต่อไปเธอต้องอยู่กับยัยพยาบาลนั่นแค่สองคน อย่ายอมให้หล่อนจิกหัวใช้อยู่ฝ่ายเดียวล่ะ”
“ฉันสัญญาว่าจะดูแลเธออย่างเต็มที่ค่ะ” หญิงสาวพูดยิ้มๆ เลี่ยงที่จะตอบประเด็นหลัง
“มา... ส่งของมาให้ผมดีกว่า...”
แดเมียนผู้ทำหน้าที่พาอแลนนิสไปส่งยังสนามบินในเช้าวันนี้ ก้าวเข้ามาหา รีบยื่นมือมารับกระเป๋าและสัมภาระทั้งหมดจากสาวใช้ทั้งคู่ไปถือในมือเดียว ราวกับมันไม่มี
