Come To Me, Mistress
Si Seraphina Velarde—isang masipag, maganda, at palaban sa buhay ay isang babaeng nahulog sa bawal na pag-ibig. Isa siyang kabit—isang relasyong lihim, isang pagmamahalang itinatago. Sa kabila ng init at atensyong natatanggap niya, nananatiling may kulang… sapagkat hanggang kailan siya magiging pangalawa? Hanggang kailan siya mamahalin sa dilim?
Dahil kahit ilang ulit pa siyang angkinin sa mga gabing punong-puno ng pagnanasa, may isang alaala pa rin siyang hindi matakasan, isang gabing nangyari walong buwan na ang nakalipas. Isang one-night stand na punong-puno ng damdamin, init, at koneksyon. Hindi niya matandaan ang mukha ng lalaki, pero hindi niya malilimutan ang haplos. Ang gabing iyon ang nagbukas sa kanya sa tunay na sarap—ang klase ng sensasyong hindi niya muling naranasan.
At ang lalaking iyon ay si Pierce Damien Saveedra—isang makapangyarihan, misteryoso, at hindi niya inaakalang muling papasok sa buhay niya. Sa bawat pagtatama ng kanilang mga mata, sa bawat paglapit, dama ni Seraphina na siya ang lalaking iyon—ang unang dumampi sa kanya, ang lalaking hindi lang nagpagising sa kanyang katawan kundi sa kanyang pagkatao.
Si Pierce ang lalaking nagparamdam sa kanya ng pagmamahal na hindi palihim. Sa mga titig at haplos niya, ramdam ni Seraphina na hindi siya kailanman magiging pangalawa. Naramdaman nyang karapat-dapat din siyang mahalin ng buo, walang kahati, at walang limitasyon.
Sa piling ni Pierce, unti-unti niyang natutuklasan kung ano ang ibig sabihin ng pagmamahal na totoo—yung hindi kailangang itago, hindi kailangang ipaglaban sa dilim… kundi isang pagmamahal na malaya, malinaw, at buong-buo.
Baca
Chapter: Chapter 5Nasa cafeteria ako ngayon kung saan ay kumakain ako ng lunch kasama si Leah at iba pang katrabaho namin. Pangalawang subo ko pa lang ng kinakain ko nang biglang nagtanong si Leah."So bakit ka biglang dumating sa bar kagabi pagkatapos mong tumanggi sa offer ko?" tanong nya.Tiningnan ko sya at nakita kong nakaabang sya sa isasagot ko at hindi muna ito kumain ng pagkain nya."Sabi ko nga sayo kagabi diba na tapos na ako sa pinuntahan ko kagabi kaya ako pumunta doon sa bar," sagot ko.Nanliit ang mata nya sa sinasabi ko at tiningnan ako ng maigi. I know that look. Hindi iyan naniniwala sa mga sinasabi ko ngayon at magtatanong pa iyan ng marami para lang masabi ko ang totoo sa kanya.I sigh at saka uminom muna ng juice tsaka nagsalita ulit. "Hindi natuloy ang pupuntahan ko kagabi kaya na badtrip ako at pumunta sa bar."She snap her finger at tinuro pa ako. "I knew it! Iba ang mood mo kagabi at tsaka nakita ko ring ang dami mong ininom na alak pagkalapit mo pa lang sa bar counter.""Binab
Terakhir Diperbarui: 2025-07-26
Chapter: Chapter 4Pagkadilat ko ng mata, agad na tumama ang sikat ng araw sa mukha ko. Napaungol ako at agad na tinakpan ang mukha ko.As usual, I reach for my phone from the table beside my bed while still closing my eyes. But, I still can't find the table.Inis kong minulat ang mata ko pero nagulat ako sa aking nakita.What the hell? This is not my room!Hindi tulad ng kama ko na simple at maliit lamang, itong kwartong 'to ay literal na sumisigaw ng karangyaan!Well, meron ngang table sa tabi ng kama, pero dahil ang laki ng kama, parang ang layo nito kaya hindi ko nakapa agad.Napatigil ako nang marinig ko ang lagaslas ng tubig mula sa banyo.Oh my gosh! Kailangan kong hanapin agad ang phone ko at umalis!Nagmamadali akong bumangon pero agad kong hinawakan ang ulo ko sa sakit.Shit! I will never drink again!Napasinghap ako sa sobrang sakit ng ulo ko.Hawak-hawak ko pa rin ang ulo ko nang bumukas ang pintuan ng bathroom. Napaupo ako sa kama sa sobrang kaba at pilit na tiningnan ang taong lumabas ng b
Terakhir Diperbarui: 2025-07-26
Chapter: Chapter 3Leah nudged me habang nakatitig ako sa laptop ko, wala sa sarili. Napatingin ako agad sa kanya at tinaasan siya ng kilay."What?" tanong ko."What do you think about our new CEO?" may ngiting pilit siyang tinatago."Well..." balik-type ako sa laptop. "I think he’s good at handling companies?" Halos umiling ako sa sagot ko. What a terrible answer!I can't just tell her that I can feel something strange to our new CEO. It will look and sound weird.Napawi ang ngiti ni Leah sa narinig. "Seriously? 'Yon lang talaga napansin mo?""Eh ano pa ba dapat kong mapansin? May interesting ba sa kanya?" tanong ko. Pero sa totoo lang, para na ring tanong 'yon sa sarili ko.May interesting ba sa kanya, Seraphina? Bakit parang may kakaiba kang nararamdaman kapag andiyan siya?"Hindi mo ba napansin na ang gwapo niya? Yung katawan niya—solid!" she giggled.Umiling ako. Seriously? 'Yun lang talaga napansin nya?Bigla siyang napa-tili. "Yung tingin niya pa lang, Diyos ko! Feeling ko malalaglag panty ko sa
Terakhir Diperbarui: 2025-07-18
Chapter: Chapter 2Pagkarating namin ni Felix sa usual spot kung saan niya ako laging ibinababa—ilang metro lang mula sa kumpanya na pinagtatrabahuhan ko—ay humarap ako sa kanya.Siya na ang nag-insist na ihatid ako, kaya hinayaan ko na lang siyang magmaneho para sa akin.Palagi na lang kaming ganito. Maingat. Hindi kami nagpapakita sa maraming tao lalo na sa loob ng kumpanya—alam naming maraming makakakilala sa kanya."I'll fetch you later. Hintayin mo ako dito," sabi niya, sabay halik sa labi ko.Ngumiti ako at tumango. Hinalikan ko rin siya sa pisngi bago ako bumaba ng sasakyan. Pinanood ko ang paglayo ng kotse niya hanggang sa tuluyan itong mawala sa paningin ko. Saka lang ako pumasok sa building.Naglakad ako papunta sa elevator. Pa-close na ito nang may humabol."Let me in!" si Leah. Agad kong pinindot ang button.My brows furrowed as I watch her catching her breath. Why is she running like she was going to be late?Tiningnan ko ang relo ko. We still have 15 minutes bago magsimula ang working hour
Terakhir Diperbarui: 2025-07-18
Chapter: Chapter 1As I saw the car approaching, a small smile curved on my lips. It stopped in front of me and the window slowly rolled down."Hi, sweetie," he greeted. His brown eyes sparkled with warmth—those eyes that always made me feel loved.I gave him a small wave, which made him chuckle. He knows me. I'm not into sweet gestures like that.He stepped out of the car and walked toward me. I scanned his outfit, but my thoughts wandered deeper—imagining what's beneath his clothes. His broad shoulders, toned chest, and those abs that always pressed against me when he hugged me."Hm, starving aren't we?" He grinned."No, I'm not. But if someone offered me food right now, I'd gladly accept it," I winked playfully. He laughed and gave me a quick kiss on the lips—but I missed him too much. I wrapped my arms around his neck and deepened the kiss, and he responded without hesitation.When we pulled back, our breaths were warm against each other's faces."I know you missed me. Don't pout, baka halikan ulit
Terakhir Diperbarui: 2025-07-18
Chapter: PrologueIsang linggo na ang lumipas mula nang ilibing si Lola. Isang linggo na rin akong wala sa wisyo. Si Lola ang naging sandalan ko, ang nagparamdam ng pagmamahal na hindi ko nakuha sa tunay kong magulang. At ngayon, wala na siya.Patuloy akong umiyak habang umiinom ng alak dito sa bar. "Isa pa," bulong ko sa bartender. "Yung malakas." sabi ko.Wala akong pakialam kung ilang shots na ang nainom ko. Lasing na lasing na ako, pero ayoko pang tumigil.Iyak lang ako nang iyak, hanggang sa napagdesisyunan kong sumayaw. Sumiksik ako sa gitna ng dance floor. I closed my eyes and let the music drown the pain. Hinayaan kong gumalaw ang katawan ko nang malaya at walang pakialam sa paligid.Then I felt a presence behind me.Hindi ko siya makita nang malinaw dahil madilim at blur na ang paningin ko dahil sa kalasingan. Pero ramdam ko ang init ng katawan niya, ang amoy niyang kakaiba sa lahat. Maingat niyang hinawakan ang baywang ko."You're drunk, Miss. You should go home," he whispered.Humarap ako
Terakhir Diperbarui: 2025-07-18
Masuk
