Novels by ปุยเมฆหอมหวาน

ตอนที่ 8 ศัตรูเดียวกันโกดังเก่าริมทะเลถูกใช้เป็นที่พักชั่วคราวเสียงคลื่นซัดฝั่งดังสม่ำเสมอเหมือนนาฬิกานับถอยหลังสู่จุดจบเฌอลินนั่งอยู่หน้าโต๊ะเหล็กแผนผัง เส้นทางเงิน และรายชื่อคนของแบล็ควูดถูกจัดวางอย่างเป็นระบบนี่ไม่ใช่ผู้หญิงที่หนีตายอีกต่อไปแต่คือคนที่ “พร้อมสู้”คริสยืนพิงกำแพงเว้นระยะห่างตามที่เธอต้องการแม้ทุกสัญชาตญาณในตัวเขาจะอยากดึงเธอเข้ามาไว้ในอ้อมแขน“แบล็ควูดจะรวมตัวคืนนี้ที่ท่าเรือฝั่งตะวันออก”เฌอลินเผยข้อมูลที่ตัวเองมีคริสเลิกคิ้วเล็กน้อย“เธอรู้ได้ยังไง”เธอเงยหน้ามองเขา“เอกสารที่คุณเก็บไว้ไม่ดีพอ”เขายิ้มบางๆไม่โกรธ กลับรู้สึก…ภูมิใจ“แผนคืออะไร”เขาถามเฌอลินสูดลมหายใจ “ฉันจะเป็นเหยื่อล่อ”คำพูดนั้นทำให้คริสขยับตัวทันที “ไม่”เธอเงยหน้าขึ้นแววตานิ่งและเด็ดขาด“แบล็ควูดต้องการฉัน มันคิดว่าฉันคือจุดอ่อนของคุณ”คริสกำหมัดแน่น ถึงแม้มันจะใช่ เขาก็ไม่อยากเสี่ยง“พวกมันคิดแบบนั้น”“และเราจะใช้มัน”ความเงียบปกคลุมยาวนานคริสพูดเสียงต่ำ“ฉันจะอยู่ใกล้เธอที่สุด ใกล้กว่าที่มันจะยิงได้”“ฉันสัญญา”เฌอลินมองเขานานก่อนจะพยักหน้าคืนนั้นท่าเรือฝั่งตะวันออกเต็มไปด้วยแสงไฟและเงามืด

ตอนที่ 7 ผู้หญิงที่ไม่ยอมเป็นของใครฝนตกหนักในย่านอุตสาหกรรมร้างไฟถนนกระพริบเป็นจังหวะเหมือนหัวใจของคนที่กำลังหนีเฌอลินสวมเสื้อโค้ตสีเข้มเดินฝ่าฝนโดยไม่หันกลับไปมองเธอไม่มีเงินมากไม่มีอำนาจแต่มีสิ่งหนึ่งที่แข็งแกร่งกว่าที่เคยสติ...เธอรู้ดีว่าการหนีจากคริสไม่ใช่การหนีจากอันตรายแต่มันคือการเลือกที่จะไม่ตายด้วยความไว้ใจผิดคนเฌอลินเปลี่ยนชื่อเปลี่ยนที่อยู่ใช้ชีวิตอย่างเงียบเชียบในเมืองท่าอีกฝั่งหนึ่งกลางวันทำงานในร้านกาแฟเล็กๆกลางคืนอ่านเอกสารแฟ้มที่เธอขโมยออกมาจากคฤหาสน์วาเลนซิโอข้อมูลบัญชีเส้นทางเงินชื่อที่เชื่อมโยงแบล็ควูด…และวาเลนซิโอหัวใจเธอเจ็บทุกครั้งที่เห็นชื่อของคริสแต่เธอไม่อนุญาตให้ตัวเองอ่อนแอ“ถ้าจะล้มต้องลากพวกมันลงไปด้วย”ขณะเดียวกันอีกฟากของเมืองคริสกลายเป็นปีศาจที่โกรธเกรี้ยวกว่าเดิมศัตรูถูกกวาดล้างอย่างไร้ปรานีแบล็ควูดถูกตัดแขนขาทีละส่วนแต่ไม่ว่าเขาจะฆ่ากี่คนช่องว่างในอกก็ไม่หายไป“ยังไม่เจอเธอครับ” ลูกน้องรายงานเสียงเบาคริสพยักหน้าสีหน้าไร้อารมณ์แต่ดวงตา…ว่างเปล่า“ตามต่อ”“อย่าให้ใครแตะต้องเธอ”คืนหนึ่งขณะเฌอลินกำลังปิดร้านชายแปลกหน้าสามคนยืนรออยู่หน้าประตูสัญ

ตอนที่ 6 ความจริงที่เปื้อนเลือดความเงียบในคฤหาสน์วาเลนซิโอหนักอึ้งราวกับอากาศถูกดูดออกไปจนหมดเฌอลินยืนอยู่กลางห้องนั่งเล่นดวงตาแดงช้ำหัวใจเย็นเฉียบยิ่งกว่าหินอ่อนใต้ฝ่าเท้าคริสนั่งอยู่ตรงข้ามหลังพิงกับพนักโซฟาตัวใหญ่มือประสานกันแน่นนี่คือท่าทีของชายที่พร้อมรับกระสุน…ไม่ใช่คำถามเฌอลินเอ่ยเสียงเรียบ“ฉันต้องการความจริงทั้งหมด”คริสเงยหน้าขึ้นสายตาเข้มข้นกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา“แบล็ควูดรู้ว่าพ่อของเธอมีข้อมูลบัญชีฟอกเงินและมันรู้ว่าฉันกำลังจะเล่นงานมัน”เฌอลินหัวเราะเบาๆ อย่างเจ็บปวด “งั้นครอบครัวฉันก็เป็นแค่…เหยื่อล่อ”“ไม่พวกเขาไม่ควรถูกแตะ” คริสพูดทันทีเสียงแข็งเขาลุกขึ้นเดินเข้ามาช้าๆเหมือนทุกก้าวหนักหน่วง“ฉันส่งคนไปเฝ้าบ้านเธอคืนนั้นเพื่อเตือน…และพาออกมา”หัวใจเฌอลินกระตุกแรง“แล้วทำไม”“เพราะฉันช้าไป” คำตอบนั้นเหมือนกระสุนเจาะอกความเงียบปกคลุมอีกครั้งหนักจนเฌอลินแทบยืนไม่ไหว“ถ้าคุณไม่รู้ ถ้าคุณไม่เข้าไปยุ่ง…พวกเขาอาจยังมีชีวิตอยู่” เสียงเธอสั่นคริสกำหมัดแน่นเล็บจิกเนื้อจนเลือดซึม“ฉันทำไปเพราะอยากช่วย แต่ถ้าเธอเข้าใจแบบนั้น ฉันจะไม่แก้ตัวถ้าเธอจะเกลียดฉัน…ฉันรับมันได้”เฌอลิ

ตอนที่ 5 เกมเลือดและความหวงข่าวการเคลื่อนไหวของแก๊งแบล็ควูดแพร่สะพัดในโลกใต้ดินอย่างรวดเร็วโกดังหลายแห่งถูกบุกเส้นทางเงินถูกตัดคนของแบล็ควูดหายไปทีละคนราวกับถูกปีศาจล่าในความมืดและปีศาจตนนั้น…คือคริส วาเลนซิโอห้องประชุมชั้นใต้ดินแผนที่เมืองถูกฉายบนจอจุดสีแดงปรากฏขึ้นเต็มไปหมด“พวกมันเริ่มร้อนตัว แบล็ควูดย้ายฐานหลักไปฝั่งตะวันออก” ลูกน้องรายงานคริสพยักหน้าสายตาคมกริบ“ปิดทุกทางหนี ฉันต้องการตัวมันเป็นๆ”เฌอลินยืนอยู่มุมห้องเงียบ…แต่จับตาทุกอย่างเธอไม่ใช่ผู้หญิงที่ถูกกันออกจากวงสนทนาอีกแล้วคริสอนุญาตให้เธอรู้และนั่นทำให้เธอเริ่มเข้าใจโลกของเขามากขึ้นโลกที่ไม่มีคำว่าเมตตาหลังการประชุมคริสเดินเข้ามาหาเธอ“คืนนี้ฉันต้องออกไปจัดการธุระ เธออยู่ที่นี่”เฌอลินขมวดคิ้ว“ฉันจะไปด้วย”คำพูดนั้นทำให้ห้องทั้งห้องเงียบกริบคริสจ้องเธอดวงตาแข็งกร้าว“ไม่ได้”“ฉันไม่ใช่ตัวภาระฉันอยากเห็นหน้าคนที่ทำลายชีวิตฉัน” เธอพูดสวนคริสก้าวเข้ามาใกล้มือใหญ่จับไหล่เธอแน่น“ฉันไม่ต้องการให้ใครเห็นเธอโดยเฉพาะศัตรู” เสียงเขาต่ำ อันตรายเฌอลินเม้มปากหัวใจเต้นแรงเธอรู้…นั่นไม่ใช่แค่การปกป้องมันคือความหวง“คุณกลั

ตอนที่ 4 จุดอ่อนของปีศาจเสียงปืนดังขึ้นก้องโกดังร้างริมท่าเรือดังชัด และไม่ลังเลเฌอลินสะดุ้งสุดตัวแม้จะพยายามฝึกใจให้แข็งแต่ทุกครั้งที่เสียงกระสุนพุ่งทะลุในอากาศหัวใจเธอก็ยังสั่นร่างชายคนหนึ่งทรุดลงเลือดไหลนองกับพื้นคอนกรีตเสียงครางขาดห้วงก่อนจะเงียบไปตลอดกาล คริสยืนอยู่ตรงนั้นปืนยังอยู่ในมือสีหน้าเย็นชา ราวกับเพิ่งจัดการเรื่องเล็กน้อย“เขาอยู่ในละแวกบ้านเธอคืนนั้นแต่ไม่ใช่ตัวการ” คริสพูดโดยไม่หันกลับมาเฌอลินกำมือแน่นเล็บจิกเนื้อจนเจ็บเธอฝืนไม่ให้ตัวเองอาเจียน“แล้วใครล่ะใครเป็นคนสั่งฆ่าครอบครัวฉัน” เสียงเธอสั่น แต่พยายามนิ่งคริสเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะหันมาสบตาเธอ“แบล็ควูด แก๊งมาเฟียที่ฉันกำลังจะเหยียบให้จมดิน” เขาพูดชื่อออกมาอย่างเย็นชาหัวใจเฌอลินกระตุกแรงชื่อนั้น…เธอจำได้โลโก้รูปอีกาสีดำรถคันนั้นที่จอดอยู่ไม่ไกลจากบ้านคืนที่ทุกอย่างพังทลายน้ำตาไหลลงมาเงียบๆแต่แววตาของเธอกลับแข็งกร้าวขึ้นอย่างน่ากลัว“ฉันอยากฆ่ามัน...ด้วยมือของฉันเอง” เธอพูดเสียงเบาคำพูดนั้นทำให้คริสหันกลับมาทันทีสีหน้าที่ไม่เคยเปลี่ยน…เปลี่ยนไป“ฉันไม่อนุญาต” เสียงเขาหนักแน่นเฌอลินเงยหน้าขึ้นหัวใจร้อนรุ

ตอนที่ 3 กรงทองและไฟแค้นเช้าวันแรกในคฤหาสน์วาเลนซิโอเฌอลินตื่นขึ้นมาพร้อมความรู้สึกแปลกประหลาดที่นี่เงียบเกินไปเงียบจนได้ยินเสียงหัวใจตัวเองเต้น แสงแดดลอดผ่านม่านสีเข้ม เตียงนุ่ม เสื้อผ้าสะอาด อาหารพร้อม ทุกอย่างสมบูรณ์แบบราวกับเจ้าหญิง แต่เธอรู้ดีนี่ไม่ใช่ปราสาทแต่มันคือกรงขังเสียงประตูเปิดออกผู้หญิงวัยกลางคนเดินเข้ามาอย่างสุภาพ“ฉันชื่อมาเรียคุณคริสสั่งให้ฉันดูแลคุณ”เฌอลินพยักหน้าไม่พูดอะไร หลังจากอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า เธอถูกพาไปยังห้องทำงานชั้นล่าง ประตูไม้บานใหญ่เปิดออกกลิ่นดินปืนและกาแฟดำลอยปะปนคริสนั่งอยู่หลังโต๊ะเสื้อเชิ้ตสีดำแขนพับขึ้นรอยสักบนแขนโผล่พ้นผ้าเขาดูอันตราย…และทรงอำนาจ“นั่ง” เขาสั่งโดยไม่เงยหน้าเฌอลินนั่งลงพยายามทำใจให้แข็ง แฟ้มเอกสารถูกเลื่อนมาตรงหน้าเธอ“นี่คือสิ่งที่ฉันมีตอนนี้รายชื่อคนที่อยู่ในละแวกบ้านเธอคืนเกิดเหตุ”เธอเปิดดูมือสั่นเมื่อเห็นภาพถ่าย รถยนต์ อาวุธและใบหน้าที่ไม่คุ้นเคย“พวกนี้ไม่ใช่โจรธรรมดามันคือการเก็บกวาด”คริสเงยหน้าขึ้นมองเธอสายตาคมกริบเหมือนกำลังประเมินค่า“เธอฉลาดกว่าที่คิด” เขาพูดคำชมนั้นไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกดีมันกลับทำให้เธอ