Chapter: Kabanata 392“Palitan niyo ng juice,” sabi ni Tita nang may lumapit para kunin ang gatas sa unahan ko. Nagulat siya na marinig na buntis ako pero she was also delighted. I tried to stop crying nang nay kumuha na ng gatas ko. “Pakitanggal narin ‘tong wine. Juice nalang ang inumin niyo Anton,” dagdag pa ni Tita. “What?” rinig kong angal ni Anton. Nang tumingin ako sa kanila ay kita kong wala nang wine sa table. Naiwan ang mga baso nila. Si Matteo nalang ang umiinom sa kanila, nakangisi sa dalawang kasama. Hindi rin nagtagal ay dumating ang isang petchel ng juice. Iyon ang nilagay sa center table kung saan ang wine kanina. Seeing them miserable a bit satisfied me kaya tuluyan akong tumigil sa pag-iyak. I watched Tita fill their glass with Juice kasi wala pang gustong maglagay ng baso nila. At wala na silang nagawa. Iyon na ang ininom nila. I smiled at them. “Tita, minsan na nga lang kaming bumisita, Juice pa?” biro ni Leo. “Do you have a problem with the juice?” iritadong tanong ni Lucian.
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-06-17
Chapter: Kabanata 391Hindi ko alam kung bakit kahit anong pagpapaintindi ang gawin ni Lucian ay hindi ko pinapakinggan. Hindi ko tinatanggap. Kanina pa siya nawawalan ng pasensya sa akin dahil hindi ko siya iniintindi!Itinapon ko sa kanya ang unan namin. “Ang boring dito! We just got married and now you’re being like this? Sana hindi na lang tayo nagpakasal!” umiiyak at iritado kong sinasabi. Ang sama ng loob ko sa kanya. He sighed heavily, namumula na sa iritasyon pero wala siyang magawa. Napahilot nalang siya ng kanyang sentido. “Baby, listen. We can’t have our honeymoon. Masilan pa ang pagbubuntis mo. I can’t risk going out of the country in your state,” pang-aalu niya. “Liar! You just don’t love me!” Sabay-sabay na nahuhulog ang mga luha ko habang nakatitig sa kanya na problemado. “Come on! Stop crying. You’re hurting our baby,” pang-aalo niya pero halata sa boses niyang stress na siya. “Because you’re hurting me!” I snapped. Lumapit siya sa kama. Nasa mansion nila parin kami at bored na bored
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-06-16
Chapter: Kabanata 390Tumikhim ang judge sa amin. Inayos niya ang suot niyang roba bago nagsalita. "We are gathered here today to witness and celebrate the union of two people who stand before us—open-hearted, sincere, and ready to begin a new chapter of their lives together."I smiled at Lucian when he sighed. I don't know if he's being impatient or he's being emotional. I can't tell. Maybe both!"Marriage is more than a legal bond. It is a promise—a commitment to love, support, and grow with each other, no matter what life may bring,” dagdag pa ng judge. Marami pa siyang sinabi patungkol sa pag-aasawa. Nakikinig ako pero nawawala rin ang focus ko dahil sa paligid. At the back audience, I could hear Serenity shushing Ryka. Tunog iritado na siya. Kasalanan niya kasi kung ano-ano nalang ang pinagsasabi sa anak niya. Kung pwede lang sigurong mag-object si Ryka, gagawin niya para matigil ang kasal. I smiled my thoughts. Pero agad ding nagseryoso nang natuun sa akin ang attention ng judge. Kinuha ni Lucian
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-06-14
Chapter: Kabanata 389“Titaa… you can’t marry him!” umiiyak na sabi ni Ryka sa akin. “Mommy told me that you will stop spending time with me if you marry him!”Napabuga ako ng malalim na hininga. “Ryka, you're old already. Soon, you’ll prefer to spend time with your friends than me.” “I’m not old, I'm six! And I want to spend time with you, Tita. That's why can't marry him, okay?” pangungumbinsi niya kahit nakikita naman niyang inaayusan na ako. Ano na naman ang pinagsasabi ni Serenity dito? “Ryka, go and wear your beautiful dress. You should be very pretty like me, okay?” “You'll not marry then?” Ngumuso ako. Kinuha ko ang cellphone ko at kunwaring may ginagawa. Anong I'll not marry? Hindi pwede! Ayaw kong malaki na ang tiyan ko saka pa ako ikakasal! Kung ano-ano pa ang pangungumbinsi sa akin ni Ryka at kunwari nalang akong nakikinig. Nang dumating si Serenity ay saka pa ako nalubayan ni Ryka. Doon pa nakapag-concentrate ang mga stylists sa pag-aayos sa akin. I am a bit nervous. I'll be married, an
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-06-14
Chapter: Kabanata 388“Scarlet, wake up,” marahan gising sa akin ni Lucian. Naalimpungatan ako dahil sa paghawak niya sa balikat ko. Agad akong inis na bumaling sa kanya. “What is it?” garagal kong boses dahil sa kagigising lang. It's our second day here. Nasa kwarto niya kami sa mansion. Nakatulog pala ako matapos kong mag-ayos dahil ang tagal niyang naliligo! He chuckled. “It's time to go.”Ngumiwi ako, tinatamad nang bumangon. Pumikit pa ako pero hindi na niya ako pinayagan. He made me sit on the bed. “We'll be late on our appointment. You can sleep after the checkup,” aniya. “Ang tagal mo kasing maligo kaya nakatulog ako!” He let out a low chuckle. “Alright. I'm sorry. Do you want me to carry you down?” “Of course not!” inis kong sagot. Tumayo na ako bago pa niya maisip na buhatin ako. Hindi ko alam kung bakit biglang parang lumpo ako kung itrato niya bigla! Nalaman lang na buntis ako, wala na akong magawa. I glared at him when I stood up but then he kissed me so my glare turned to smile. Ang
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-06-14
Chapter: Kabanata 387Kanina pa tapos si Lucian magbihis. Naka-black t-shirt at maong pants. Sinabi kong pwede na siyang mauna sa baba dahil matagal pa akong matatapos pero hindi siya bumaba. Hinihintay niya ako. “Vince, pwede ka namang mauna!” reklamo ko dahil nape-pressure ako sa kanya. Tinatawag siya ng papa niya pero ayaw niyang bumaba dahil hinihintay niya ako. Parang kasalanan ko pa kung bakit ang tagal niya!“Vince!” baling ko sa kanya nang wala siyang kibo.Nakangiti lang siya at nakasandal sa headboard ng kama. Pinapatuyo ko pa ang buhok ko kaya alam kong matatagalan ako. “Take your time,” sagot niya. Umirap ako. “How can I? Pinapatawag ka ng papa mo!” He chuckled. “Forget about papa. He can’t force me to go down if I don’t want to.”I grimaced, annoyed. Binilisan ko ang ginagawa ko para makababa na kami. Nakakahiya naman sa papa niya. Nakadalawang balik ang isang kasambahay nila para pababain siya pero ayaw niyang bumaba! I wore a floral dress and put on some makeup. “Let’s go?” tanong ko n
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-06-14
The Disguised Billionaire
Sa mismong araw ng masaya niyang kaarawan, excited si Jessica na ianunsyo ang kanyang engagement. Hinihintay niya ang pagdating ng kanyang magiging fiancé, ngunit nang dumating ito, hindi siya nag-iisa. Sa harap ng lahat, ipinakilala ng lalaki ang babaeng kasama niya—hindi bilang fiancée, kundi bilang kanyang tunay na kasintahan.
Napahiya at pinag-usapan si Jessica ng kanyang mga bisita. Dahil sa matinding kahihiyan, tumakas siya palayo.
Sa kanyang paglalakbay, napadpad siya sa isang malayong probinsya, kung saan nakilala niya ang isang simpleng mangingisda na si Darius. Sa kabila ng sakit ng nakaraan, unti-unting gumaan ang kanyang loob kay Darius. Dahil sa kabutihang ipinapakita nito, hindi niya napigilang mahulog sa kanya.
Ngunit isang araw, natuklasan niya ang matagal nang lihim ni Darius—isang rebelasyong lubos na ikinagulat niya.
Ipagpapatuloy pa rin ba ni Jessica ang pagmamahal sa lalaking bumago sa kanyang buhay? O tatakasan niya ito, tulad ng pagtakas niya sa kanyang engagement party?
อ่าน
Chapter: Kabanata 85Akala ko matapos nang pagbisita ng mga Ortega sa penthouse ay hindi ko na sila makakasalamuha. Minsan ay sumasagi pa rin naman sa isip ko kung ano na ang nangyari kasi hindi na namin pinag-usapan pa ni Darius ang tungkol sa kanila. He was just not interested in the topic. Kaya nagulat ako ngayon na tinawagan ulit ako ng front desk. Nasa baba raw si Daphne Ortega at gusto niya akong makausap. Wala si Darius dahil pumasok siya. I was alone. Hindi naman nagpumilit si Daphne na tumaas siya, she just wanted to talk to me. “Uhm… did she tell you what she wanted to tell me?” tanong ko sa receptionist. “No, Ma’am. She just told me she’ll wait for you here in the lobby. She’s now sitting on one of the couches, ma’am.” Napabuga ako ng malalim na hininga. Anong kailangan niya sa akin? Is there anything she needs to tell me?“Okay,” sagot ko bago ko ibinaba ang tawag. Kahit nagdadalawang isip ako ay bumaba ako. Ano naman ang magagawa niya sa akin sa baba? This is a high-end building, marami
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-06-18
Chapter: Kabanata 84Tulala ako nang lumabas ang mga bisita. Hindi ako makapaniwala na si Daphne pala ‘yong babae na dapat ay ka-engage ni Darius. Akala ko ay kamag-anak niya lang. “Jessica,” marahang tawag sa akin ni Darius. My eyes lingered at the door kahit kanina pa wala ang mga bisita. “Look at me,” he said. Napilitan akong lumingon sa kanya kaya nakita kong mariin ang titig niya sa akin — nananantya ang mata niya. “What are you thinking?” tanong niya. Umiling ako. I’m not thinking about anything. I’m just bothered. Sabi kasi ni Mrs. Ortega na maapektuhan si Tita Vivienne sa naging reaksyon ni Darius. Sa bait sa akin ni Tita, I don’t want to hurt her. She’s too kind to be hurt. “Kaano-ano niyo sila?” baling ko kay Darius. My voice was laced with guilt. Darius sighed. “Mrs. Ortega is a friend of mama. But don't worry about it. Hindi kana dapat nadadamay dito.” Bahagya akong tumango pero deep inside, I’m still bothered. “Jessica, even though you are not my fiancée, I would still refuse my enga
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-06-18
Chapter: Kabanata 83I was bothered by what I was hearing. Mas lalo dahil nagpatuloy sa paglalakad ang anak ni Mrs. Ortega. Hindi ko naman penthouse to pero hindi ko alam kung bakit nabo-bother ako. Kahit noong nasa San Pedro kami ni Darius at pinapapasok niya ako sa bahay niya, hindi ko magawa ang ginagawa ng babae ngayon. She was opening some of the drawer and was inspecting what was inside. “Hija, bigyan mo nga ako ng tubig,” biglang utos ni Mrs. Ortega sa akin.My lip pursed. Tumayo ako para gawin ang utos niya. I then carefully handed it to her. “Pakihanda narin ang dala naming cake. Baka malapit na si Darius,” utos niya ulit. “Sige po.” Nagpawala ako ng malalim na hininga nang lumalapit ako sa countertop. Kumuha ako ng mga maliliit na plato at saka naghanap ng pwedeng gamitin pang slice ng cake. I was carefully slicing the cake when I heard the door open. Doon lang ako nakahinga ng maluwag nang makita ko si Darius. Bumaling siya sa mga bisita bago siya naglakad palapit sa akin. “Tapos na ang m
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-06-17
Chapter: Kabanata 82Kinabukasan ay maagang umalis si Darius para sa trabaho. I was still on the bed as I watched him roam around the room as he changed. “Call me if you need anything,” sabi niya habang nilalagay niya sa kamay ang mamahalin niyang relo. “Yes.” Halos tapos na siyang magbihis. Ang suit na lang niya ang kulang. “Maganda sigurong kumuha ng in-house housekeeper para may nakakasama ka,” sabi niya.Yong naglilinis kasi ng penthouse niya, umaalis din matapos gawin ang trabaho. He didn't want them to stay for his privacy but now, for me, he is considering it.“I'm fine alone, Darius. Kung nabo-bored na ako, pwede namang pumunta sayo, diba?”“Yeah.” He chuckled. Nang matapos siya ay lumapit siya sa akin. He swiftly kissed me on my lips before he put his suit on.“I'll go ahead. Remember to call.” Nang makaalis siya ay bumalik ako sa pagtulog. Gumising lang ulit ako nang satisfied na ako sa tulog ko. I took my time in the bathroom. Wala rin naman akong gagawin. Kapag nagsawa ulit ako ay baka
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-06-15
Chapter: Kabanata 81Halos hindi makapaniwala sina Tita nang sabihin kong CEO naman pala si Darius. Buong akala nila ay fisherman siya. Pero ganon din naman ang tingin ko sa kanya nong una. Until that day when he needed to go back to France. Doon ko lang nalaman. And just like them, I was so shocked. I almost couldn't believe it. I was with him in San Pedro, and I never saw him buy things that would make me suspect he was rich. Pero kung pagbabasihan mo rin sa itsura, hindi rin mahirap tanggapin. “His being a CEO is more believable than his being a fisherman, Ate Jessy. Hindi ko makitang fisherman siya. There's finesse in his move,” mapanuring sabi ni Scarlet. Pinanliliitan niya ng mata si Darius habang pinagmamasdan ang mga galaw. “Look, the simple glass looked expensive by the way he held it.”“Stop it, Scarlet,” suway ni Seraphina. Pero umiling si Scarlet, mas lalo pang nanitig kay Darius. “Seriously, I'm telling you. He doesn't look like a fisherman, even if you're seeing him for the first time. H
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-06-15
Chapter: Kabanata 80Matapos akong tanungin ni papa tungkol kay Darius ay pumasok ulit ako sa kwarto ko para tignan kung may reply na siya. Nang makita kong meron ay sinubukan ko siyang tawagan. Isang ring lang nang sagutin niya.“Jessica,” tawag niya. “What’s wrong?” “Gusto ka raw makausap ni papa. Nakita niya kasi ang singsing kaya sinabi ko,” diretso kong sinabi. I heard him chuckle on his line. “Okay. I’ll just have a quick meeting. Tell your dad I am coming.” Hindi na namin pinatagal ang usapan dahil may meeting na siya matapos nang tawag namin. Sinabi niya na matapos ng meeting na yon ay mag-a-out na siya. Kaya sinabi ko kay papa na darating si Darius. Doon ko rin nalaman na bibisita rin sina Tita dahil nalaman nilang bumalik na ako. Noong kinausap ni Papa si Tito Axel ay nasabi niya pala. Kaya busy si mama sa paghahanda para sa mga bisita. Ngayong narito si papa, medyo hindi na awkward sa pagitan namin ni mama. Hindi ko alam kung ako lang ba ang nakakaramdam ng awkward o pati si mama. I hel
ปรับปรุงล่าสุด: 2025-06-07
เข้าสู่ระบบ
