Chapter 8

“Saan ba tayo pupunta, Rhi?” 

“I don’t know either Sean! Pero kailangan nating makita sina Darryl!” 

Kunot noong pinagmasdan ni Sean ang kaibigang halos maiyak na sa sobrang taranta. 

Hawak ni Rhiane ang cellphone at panay ang dial sa number ni Darryl pero wala pa rin. 

Maging ang mama nito ay hindi sumasagot. Malakas ang kutob niyang alam na ng papa niya ang nangyari kaya malamang ay baka nag me-meeting na ito at ang board lalo pa’t wala ito sa bahay. 

She needs to know Darryl’s situation. She’s damn sure that her father will take legal action once na napatunayang kasalanan ng fraternity ang nangyaring gulo! And she’s fucking worried about Darryl! 

“Dow, kasama ba nina Tita sina papa? Are they having a meeting right now?” kinakabahang tanong niya kay Sean. 

“I don’t know Rhi. Wala namang sinasabi si Mama,” sagot naman nito na nakatutok pa rin ang atensyon sa daan. 

Hindi niya alam kung kakabahan siya o hindi sa sinabi nito. Pero sure siya na may ginagawa ng aksyon ang papa niya at 'yon ang kinakatakot niya! 

“Sean, sa pinakamalapit na police station ng Montenario tayo,” baling niya sa kaibigan. Nagtataka man ay sinunod na lang siya ni Sean. 

Baka nandoon pa ang mga sangkot sa fratwar at paniguradong nandoon din siguro ang papa niya pa ma settle ang kaso. 

Naihilamos niya ang kamay sa mukha. Ano ba kasi itong nangyayari?! 

○○○○ 

Nang makarating sa Police station ay nagmamadaling bumaba si Rhiane at kaagad na pumasok sa loob. Nakasunod naman si Sean sa kanya. 

“Excuse me, sir nandito pa po ba 'yong mga nasangkot sa fratwar kanina lang?” tanong niya sa pulis na nakasalubong. Kumunot ang noo nito at ni head to foot siya. 

“Sino ka ba Miss?” tanong nito sa kanya. 

“Ako po si Rhiane Ferguson. Ahm is my father here? John Fergusom.” May nilingon ang pulis sa bandang kanan ng presinto at maya maya pa ay itinuro 'yon. 

“Nandoon 'yong sangkot sa fratwar kanina. Wala pa si Mr. Ferguson. Si Mr. Montefalco ang nandoon.” Agad na nanlaki ang mga mata niya sa sinabi nito. Darryl’s father is here! 

Nilingon niya si Sean na tinitingnan lang siya at tila naghihintay ng signal niya. Tinanguan niya ito at binalingan ang pulis. 

“Thank you po! Thank you!”sabi niya rito at walang ano ano'y hinila si Sean papunta sa itinuro ng pulis kanina. 

Nang marating nila ang itinuro nito ay nadatnan nila ang mahigit dalawampong mga kakalalakihan na kaedad lang nila at ang iba ay mas bata pa. 

Hinanap ng tingin ni Rhiane si Darryl sa loob ng kwartong kinalalagyan ng mga lalaki ata natagpuan niya ito sa may sulok at kausap ang papa nito. 

Bumitiw siya kay Sean at agad na tumakbo papasok ng kwarto. Sinubukan siyang pigilan ni Sean pero huli dahil nakapasok na siya sa loob. 

“Darryl!” tawag niya sa boyfriend at agad na tumakbo at yumakap dito. 

Napalingon lahat ng naroon sa kanya. Maging si Darryl ay gulat na gulat. Bumuntong hininga ang ama ni Darryl. 

“Hindi ko na alam ang gagawin diyan sa boyfriend mo, Rhiane,” naiiling na sabi nito. Kumalas naman si Rhiane sa yakap at binalingan ang ama nito. 

“Tito..” 

“I really don’t know what to do with him hija. Please talk to him,” tanging sinabi niyo at umalis na ng kwarto. 

Naiwan sila roon kasama ang ibang mga kasali sa fratwar. 

“Mer sa labas na lang ako,” paalam ni Sean. Marahan niya na lang itong tinanguan. 

Nang makaaalis ito ay binalingan ni si Darryl. Kitang kita ang mga pasa nito at halatang bagong bago pa. Matalim niya itong tiningnan. Agad din naman itong nag-iwas ng tingin tsaka umupo katabi ng kasamahan nito. 

Bumuntong hininga siya at iginala ang tingin. Wala ang power tri. Nasaan ang mga ito? 

“Nasaan sina Jake?” baling niya rito pero hindi naman ito sumagot. 

Napapikit siya at sinipat ang relo sa dingding ng kwarto. 

“Umuwi na tayo. It’s quarter to eight already.” Kinuha niya ang kamay nito at hinatak patayo. Hindi na niya pinansin ang mga bulong bulungan ng mga kasama nito at tuluyan nang lumabas. 

“Sean tara na. Pakihatid kaminsa condo niya,” utos niya sa kaibigan pagkalabas nila ng pinto tsaka naunang maglakad habang hatak hatak si Darryl. 

Buong biyahe ay wala silang imik. Ni pagtikhim nga ay hindi nila ginawa. Nakapokus lang ang atensyon ni Sean sa daan habang pasulyap sulyap sa rearview mirror para tingnan ang dalawa sa likod. Si Darryl naman ay sa isang bintana lang nakatingin at si Rhiane naman sa isa. Kulang na nga lang ay hindi sila huminga dahil sa sobrang ka awkward-an. 

Hanggang sa dumating sila sa building ni Darryl ay wala pa ring nagsasalita. Naunang lumabas si Darryl at sumunod naman si Rhiane. 

“Sean, mauna ka na lang. Thank you sa paghatid,” sabi niya sa kaibigan tsaka tuluyang lumabas. 

Nauuna si Darryl sa paglalakad at siya nama’y tahimik na nakasunod dito. 

Pagkarating sa unit nito ay agad nitong pinindot ang password tsaka pumasok sa loob. Pumasok na rin siya. 

Pagkapasok ay nakita niyang nasa couch na si Darryl at nakasandal na ang ulo sa sandalan ng couch nito. Nakapikit ang mga mata nito at halata ang pagod sa namamagang mukha. 

Napabuntong hininga siya at tinungo ang kusina nito. She reached for the medicine cabinet and got the first aid kit. Pagkatapos ay bumalik na rin siya sa sala. 

Nadatnan niya itong naghihilik na. Napailing na lang siya tsaka lumapit dito. Inilapag niya ang medicine kit sa center table at kumuha ng bulak at betadine. Dahan dahan niyang dinampian ng bulak ang mga sugat nito sa gilid ng labi. 

Napaigik naman ito at iniwas ang mukha. 

“Let me treat this, Darryl,” sabi niya at marahang hinawakan ang mukha nito. Napapaigik man ay hindi na rin naman ito umimik at nagpaubaya na lang. 

Ilang minuto niya itong ginamot pagkatapos ay kumuha siya ng cold compress at idinampi sa namamaga nitong mga panga. 

She stared at him. Hinaplos haplos niya ang pisngi nito. It’s been three years. 

She suddenly laugh when she remembered how they started. 

She was first year and he was second year. First day of classes pa lang, nagpapansin na ito sa kanya. She didn’t mind though. Akala niya kasu parang 'yong ibang mga kaklase niyang nagkaka crush sa kanya pero di lang naman siya ang crush. She never thought he would pursue her kahit na pinaghintay niya ito ng pitong taon. 

Yes, he courted her for seven years. Grade seven kasi noong niligawan siya nito pero she thought they were too young and she really doesn’t believe in love at highschool. Pero nag grade ten na lang sila nanliligaw pa rin ito sa kanya. Imagine her shock nang sinabi nitong naghihintay pa rin ito. Akala niya kasi tumigil na ito. He had his share of girls too kaya akala niya talaga hindi na nito tinuloy. Hindi rin naman kasi niya ito pinapansin. She says thank you sa mga gifts nito at tinatanggap naman niya pero kaakibat noon ay ang sagot niyang hindi. 

Grade eleven siya nang talagang maramdaman niya ang effort nito. Wala na siyang nabalitaang naging babae nito unlike noon. At palagi itong nakatutok sa kanya. They became close at 'yon na nga start of mutual understanding. Kaya pagkatungtong niya ng college sinagot na niya ito. And now they’re three years turning four. 

Ang ganda nga namang sariwain ang mga pangyayaring 'yon. Napailing siya. Sana maging maayos na sila. What’s happening now is scaring her. Pakiramdam niya kasi parang may mali talaga ans she hates this feeling. 

○○○○ 

Walang imik na nakatitig si Rhiane sa powerpoint na nakaflash sa harap habang nagdi discuss ang professor nila. Wala na nga siyang maintindihan sa mga sinasabi nito at panay na lang ang copy niya ng notes. 

Halos mag-iisang oras na nga siyang nakatunganga lang. 

“That’s it for today. Next meeting we will begin with your individual reporting. That will be add up for your midterm grades. So if you want to pass, give me a work worth passing. Dismissed.” Halos sabay yata silang bumuntong hininga ng mga kaklase niya nang lumabas ang prof. 

Matamlay niyang inayos ang mga gamit tsaka lumabas ng AVR. Wala si Martina at may inaasikaso yata sa Student Council Room. Nalalapit na rin ang midterms kaya medyo busy na rin ang mga kaibigan at kapatid niya. 

Napabuntong hininga siya at nakatungong naglakad papuntang cafeteria. Kakain na lang muna siya tapos sa library na magpapalipas ng oras. 

Papasok na siya ng cafeteria nang may naaninag siya sa student’s lounge. Huminto siya at dahan dahang naglakad patungo roon. 

Naningkit ang mga mata niya para kumpirmahin ang hinala at tama nga siya. Nasa isang lamesa na may mahahabang couch sina Jake kasama ang ibang members nito at tila may seryosong pinag-uusapan. Iginala niya ang paningin sa buong lamesa para hanapin ang boyfriend pero wala ito roon. 

Agad siyang nagmartsa palapit sa mga ito. 

“Jake,” tawag niya kay Jake. Agad naman itong lumingon sa kanya. 

“R-Rhi..” medyo gulat na sambit nito. Pinasadahan niya ulit ng tingin ang buong couch pero wala talaga ito. Sina Kier at Shade ay wala rin. Binalingan niya si Jake. 

“Nasaan sina Kier at Shade? At si Darryl? Nasaan siya?” sunod sunod na tanong niya kasabay ng pag-usbong ng panibagong kaba sa dibdib niya. Ito na naman ang pakiramdam na ito. 

Bumuntong hininga si Jake at tila nagdadalawang isip pa sa sasabihin. Nagkatinginan din naman ang mga kasamahan nito. 

“May ginagawa lang sina Shade at Kier pero si Darryl…” bahagya itong natigilan na nagpakunot ng noo niya. Tila hindi nito gustong sabihin sa kanya kung anong nangyari. 

“Si Darryl ano, Jake?” ulit niya. Napatingin ito sa mga kasamahan bago bumaling sa kanya. 

“Suspended si Darryl, Rhi. Inako niya ang lahat ng kasalanan. Sinabi niyang siya ang naghamon sa kabilang kampo at nasali lang kami dahil sa self defense. The disciplinary office suspended him for two weeks.” Nanlaki ang mga mata ni Rhiane. 

“Two weeks?! Teka midterm na next week! Paano 'yon?!” 

“'Yon nga ang pinag-uusapan namin eh. Hindi naman kasi totoong kami ang nauna. The other team provoke us. Sinira nila ang supposed to be project ni Darryl. Pinatulan pa nila si Gail kaya 'yon. Galit na galit si Darryl. We’re talking about how can we convince the dean na i-lift up ang suspension para makasali siya sa midterm. Tito Danny’s furious about it. Kinuha niya nga ang susi ng condo at kotse ni Darryl. Malamang grounded siya ngayon.” Hindi malaman ni Rhiane ang gagawin. 

He’s suspended and he can’t take the midterm exam! Nahilot niya ang sintido at napatingin kay Jake na problemado rin. 

“Eh ano na ang gagawin natin Jake? Punyemas naman kasi. Kung kailan big project natin sinira pa ng mga gagong 'yon. Ngayon ang laking problema pa ng kay supremo. Dinamay pa nila si Mistress Gail!” Dinig niyang sabi ng isa. Humugot siya nang malalim na hininga at umalis doon. 

She needs to talk to Darryl. 

Natagpuan niya na lang ang sarili sa kanilang café na umiinom ng chocolate frappe habang walang sawang tinatadtad ng text at tawag si Darryl. 

The number you’re calling is unanttended or out of coverage area. Please try your call later. 

Muntik na niyang maihagis ang cellphone sa sobrang inis. 

Kagabi iniwan niya ito sa condo nitong tulog. She even thought that today magiging okay na sila pero ito at may problema na naman. Kailan ba kasi matatapos ito?! 

“Tsk. Tsk. Bakit sa tuwing nakikita kita palagi kang inis na nakatingin diyan sa cellphone mo?” Agad na nag-angat ng tingin si Rhiane at bumungad sa kanya ang nakangising si AJ. 

“Ano na namang ginagawa mo rito?” tanong niya rito habang hinihilot ang sintido. Tumawa ito at umupo sa tapat niya. 

“Hey chill. Gusto ko lang din namang mag chill at relax kaya ako nandito. It just happened that you are here so I approached you. Hmm anyway, may problema ka na naman no? And I’m guessing that is Montefalco again. He’s suspended right?” Hindi niya ito sinagot sa halip ay muli niyang ibinaling ang atensyon sa cellphone. 

“Alam mo sayang pag di 'yan na settle eh. Baka di siya maka graduate,” dagdag pa nito na hindi niya ukit pinansin. Bakit kasi ang daldal ng isang ito? 

“Pero alam mo rin kasi may kasal-“ 

“Okay! Okay! Okay! Will you shut up now?! I can’t think! Umalis ka nga rito!” inis na bulyaw niya rito tsaka umirap. Natigilan naman ito pero agad din namang ngumisi. 

“Alam mo pwede kitang tulungan kung may kailangan ka. I’m very much willing to help miss Ferguson,” anito na nakangisi pa rin. Sinamaan niya ito ng tingin at hindi na pinansin. 

Inis na inis niyang pinindot pindot ang cellphone. May problema na nga siya kay Darryl dumagdag pa itong isang makulit! 

“Fuck,” malutong niyang mura nang biglang namatay ang cellphone niya. Nasapo niya ang noo. She’s deadbat and worst wala siyang dalang charger! 

Inis na naipadyak niya ang mga paa nang nahagip ng tingin niya ang katapat na nakasandal sa upuan at pa chill chill lang sa pag-inom ng milktea. 

Huminga siya nang malalim at tumuwid ng upo. 

“Hey, diba gusto mo akong tulungan?” tawag niya pa rito. Nilingon naman siya nito. 

Manghang tumingin sa kanya si AJ tsaka tumigil sa pagsipsip sa milktea niya. Tumuwid din siya ng upo at nilagay ang milktea sa lamesa. 

“So you want my help now?” tanong pa nito habang suot ang kakaibang ngisi sa labi. Napairap siya. 

“Unfortunately yes. So you wanna help?” taas kilay niyang tanong. Tumawa ito at tinitigan siya sa mata. 

“Tss. For you Miss Ferguson. For you.” 

Bahagya siyang napalunok sa pagtitig nito pero agad din naman siyang nakabawi. Tinaasan niya ito ng kilay. 

“Okay then, meet me sa gate after dismissal. We’ll go somewhere,” aniya tsaka kinuha ang bag at tumayo. Nag thumbs up si AJ sa kanya at sunod sunod pa na tumango. 

“Good.” 

Tinalikuran niya na ito at tuloy tuloy na lumabas ng café. Mas mabuti pa ngang pakinabangan niya ang loko kaysa mainis siya buong maghapon.