CHAPTER FOUR

"That you're Mariano's wife,"

Expect kuna na ito ang sasabihin, at itatanong niya, pero bakit kinakabahan pa din ako?. Magrereact na sana ako when his continue talking.

"Am i right Mrs. Calissa Marie Phobee Hermosa- Mariano"

Nanlaki literally ang mga mata ko, and i almost drop my jaw, how would he knew my full name?. I didn't even mentioned my real name.

"H-how would you know my full name?,"- parang tangang tanong ko, tumingin naman ito sakin, napa bang yun na yung pinaka hindi pinag-isipang tanong na narinig niya.

"I saw your I.D, inside your wallet,"

Tsk i almost forgot, nakapaloob din pala sa wallet nayun yung mga I.D's ko before.

"Tama ba ako?, Phobee?,"

P-phobee? bakit parang pamilyar sakin ang way ng pagtawag niya sa third name ko?.

"Your right, in what?,"- Ano bang malay ko, kung sa pangalan ba o sa tanong niyang asawa ako ni Klent, na mukha namang hindi tanong kundi confirmation na .

"Klent Mariano's wife,"

"C-can i a-ask y-you a f-favor?,"- halos lunukin ko na lahat ng laway ko, dahil parang nanunuyot na ang lalamunan ko .

"Favor?, what is it?,"- confident na tanong nito .

Pano ko ba sisimulan to ?

Bago pa ako magsalita dumating na si kuyang waiter, dala ang two glasses of wine . Pagkaalis ng waiter, natahimik muna kami ng ilang segundo.

"Spell it,"- tipid na turan nito .

Nagtitipid ba to ng laway ?.

"Can---- can-- haysst can you keep this as a s-secret?,"- kinakabang anas ko.

"Which one?, itong magkasama tayo ngayon, or the other one ? which is kasal kayo ni Mariano?,"-

Ano ba to interrogation?

"B-both"

" Why?, ayaw mo bang malaman ng lahat, that your already married to the famous actor in this generation?,"- nakangisi ito sakin.

May sa delubyo din ata tong lalaking to ee.

"Klent might kill me, kung kakalat na kasal na siya,"- para na akung desperadang isda.

"This is a big hit . The most famous male actor is already married at the young age"

"Pretty please, Markus"

"Babagsak na parang tuyong dahon ang career ni Mariano"- gusto kung manlumo sa mga sinasabi niya.

"I will do everything you want, just please keep this secret between the two of us,"- wala na akung paki kung magmukha akung desperada .

"Mhmm you'll do everything, you sure?,"- Napatingin ako sa kaniya, tyaka ko iniisip ulit kung ano yung sinabi ko.

Wait?, hindi kaya iba na ang tumatakbo sa utak nito?

"E-except p-phy-----"- naputol yung sasabihin ko, kasi bigla itong tumawa ng malakas.

Take note ang sexy mga besh.

"HAHAHAHAHA !"

Buti nalang malakas yung sound system .

"Hindi ako ganun. Wag ka mag alala i wont touch you,"- walang pakundangang saad nito, na para bang nabasa niya yung tumatakbo sa utak ko.

Nahiya naman ako.

"How 'bout i ask you to be my girlfriend?, what do you think?,"

Seriously ?.

"HAHAHA, im just kidding ! you turned pale "- nahampas ko ito sa balikat.

FC ako mga teh.

"Your making fun ha!"- saad ko.

"Hahaha, because your funny . Dont worry i'll keep this as much as your always with me"- sabay wink.

"Hanooo? ayuko maissue noh"-

"With Alonica dont worry"- Pagtuloy nito.

Tinitigan ko siya ng maigi, na para bang sinusuri ko kung seryoso ba siya sa lahat ng sinasabe niya.

"Dont look at me like that"- nakangiting saad nito.

"Yan naba ang kondisyones mo?"-tanong ko dito.

"Bakit?, gusto mo bang yung nauna nalang ang hilingin ko sayo?"-nakangising saad nito.

"Ang alin?"

"Na maging girlfriend kita,"-deretsong saad nito na ikinagulat ko.

"Ahh hehehe . Ano kaba nagbibiro lang ako, okay na yung second choice"- mukha akung buntis na di mairi .

"Hahaha i was just joking, besides ayuko namang maissue na isang third wheel,"

Bakit parang may gusto siyang iparating sa third wheel?, o paranoid lang ako?.

"Malapit na palang mag 8pm"- saad nito, pagkatapos tumingin sa hand watch na suot nito.

"Do you want to go home?, its getting late. Baka hinahanap kana sa bahay niyo"- tuloy pa nito, napasandal naman ako sa kinauupuan ko.

"Sa bahay?, the whom?"- parang mapaklang saad ko .

Hindi naku aasang hahanapin ako ni Klent ng ganitong oras noh .

"Your husband"- may diing saad nito.

"Tss in may dreams . Hindi yun mag aaksaya ng segundo para lang hanapin ako ."- natatawa tawa kunwaring saad ko, but deep down in me, umaasa na sana nga hanapin niya ako.

"Why?"

"Klent Mariano?, siya yung tipo ng taong abot kamay mo na nga pero dimo parin mahawakan"

" What do you mean?, 'di ba't kasal na kayo?"

"Kasal lang sa papel, but not in the eyes of the others especially in his eyes."

"Bakit naman?"

"I dont know either. Siguro hindi pa siya handa sa buhay may asawa"- napangisi nalang ako sa dinahilan ko, kahit alam ko naman talaga kung bakit ayaw ipaalam ni Klent sa iba ang tungkol sa marriage life niya.

"What Love is?"- out of the blue na tanong ko sa kaniya, tiyaka ako uminom sa glass ko.

"For me?,"- balik tanong nito, sabay matunog na ngumisi.

"Yeah,"

"For me !. Actually it's quiet something dangerous"- makahulugang saad nito.

"What do you mean?"

"Pag nag mahal ka, it's either magiging masaya ka o hindi . It's between happiness and pain"

"Ano kaba . Pagnagmahal ka kaakibat nun ang saya at lungkot. Hindi mo masasabihing nagmamahal ka talaga, kung hindi ka masasaktan"

"Ang pag mamahal ay walang kasiguraduhan Phobee"

"Pano mo malalaman kung hindi mo susubukan?"

"Bakit kapa susubok kung alam mong ikaw lang din ang masasaktan?"

" Sabi nga love is gambling there's no assurance of winning. Hindi mo malalaman ang kasagutan kung hindi ka susugal"

"Bakit kelangan mo pang masaktan kung pwede mo namang iwasan?"

"Hindi ka magiging masaya kung palagi ka nalang iiwas"

"So sinasabi mo bang its better to be hurt?"

"Yeah, its better to be hurt than never !its part of being a human."

"See what love can do to a person"

"Ang pagmamahal ang isa sa bumubuhay sa tao Markus"

"Pero pagmamahal din ang isa sa nakamamatay"- natahimik ako sandali, bago nagsalita.

"So anong ipinaglalaban mo? Lakas mo talagang maka Anti-love noh?"- natatawang tanong ko.

"Hahahaha Pro ka?"- balik saad nito

"Ano to debate?"-natatawang tugon ko

"Pano ba tayo napunta sa love?, hahaha"

"HAHAHAHAHA !"- natawa nalang kami pareho .

Hindi ko alam, pero pakiramdam ko sobrang gaan ng loob ko sa taong to, napara bang antagal ko na siyang nakasama kahit ang totoo kahapon ko lang siya nakilala .

"Aren't you going home?"- tanong nito sakin, hindi ko din namamalayang naka ilang glass of wine din kami.

"What time naba ?"- i asked.

"Its already 9pm. Tara na ?"- tumango nalang ako, kasi baka nga naman nag aalala na si Manang Lourdes

-------->>Out side

Paglabas namin ng Entrance door may papasalubong na grupo ng mga kabataan at----------

"Boogsshhhh*- suddenly Markus bumped into someone.

"O-em im sorry ku----WAIT !"- Napatigil ang lahat sa sigaw ng babae, sa 'di namin inaasahan, natanggal pala yung cap ni Markus.

"MARKUS NIVERA !!!!KHYAAAAAA!"

"OMYGHOD GIRL ITS HIM!"

"Whaaaaa, Markusssss mylabssss !"

"Ghod siya ngaaa ! why i didn't recognize my baby !?"

"Markus papicture"

"Khyaaaa pahug and kiss !"

"Sino yung kasama niya?"

"Are they couple?"

"Ghod NO !"

Dahil sa sari-saring sigawan at tilian ng mga nakapaligid samin, napalingon nadin ang iba, napakurap kurap nalang kami ni Markus, nasisilaw pa kami sa kaliwa't kanang flash ng camera.

Halos mahigit kuna ang hininga ko, when suddenly Markus pulled my arm close to him, then he hug me .

What the heck?

"Im sorry, but i need to do this"- bulong nito na mas lalong nagpataas ng balahibo ko, dahil ang lapit lapit nito sakin.

Whaaaa lamunin ako ngayon naaa!

Bago pa man kami dumugan ng mga tao ng tuluyan, hinila naku ni Markus patakbo sa kotse niya, at pilit ako nitong hinaharangan dahil baka nga naman mahagip sa camera ang mukha ko, at maging headline kami sa balita bukas.

Ghod !

----------->On the way

Nang nasa loob na kami ng sasakyan ni Markus. Ngayon lang ata ako tinamaan ng hiya sa mga pinag gagagawa namin kanina.

"Are you alright?, pasensya kana sa nangyari"- hinging paumandin nito.

"Okay lang, dimo naman expect"

"Oo, diko expect na mababangga ako"- ngiti nito natawa nalang ako. Ilang minuto lang nasa daan na kami pauwe.

"You sure, hindi ka hahanapin ng asawa mo?"-tanong nito sakin, na sa daan padin ang tingin.

"If ever man na hanapin niyako, im sure kinukumbulsyon yon . Hahaha"

"Ibang klase ka din talaga"- iiling iling pa ito.

"Hahaha, im just being honest to myself "

"Being honest?, i dont think so"

"Ee?, kuntra kana naman "

"Bakit parang hindi kayo okay ng asawa mo?"- seryosong tanong nito na nakapagpatahimik sakin ng ilang segundo.

"Sorry for asking, okay lang if hindi mo sagutin"- parang nahihiyang saad nito.

"Klent doesn't agreed to this marriage"- sagot ko, dahil baka maoffend siya dahil diko man lang sinagot ang tanong niya.

"Bakit?"

"I dont know, as what i've said mybe his not yet ready to get married"- napatango tango naman ito.

"Kaya ba pilit mo akung kinukumbinsing ilihim yung kasal niyo?"- tumango naman ako, dahil yun naman talaga ang totoo.

"As much as i want to, mas inaalala ko ang mararamdaman niya"- seryosong saad ko.

"What about yours?"

"About mine ?"

"Yes . You always think what is good for him but he didn't think in what you feel"

"Kung tutuusin may mali din naman ako . Pumayag ako sa kasal, nang di iniisip ang outcome kapag nangyari ito"

"You told me, its just a fixed marriage"

"kung tumutol ako noon, baka sakaling nasa good term kami ni Klent ngayon"- hindi ito umimik na para bang inaantay nitong ipagpatuloy ko ang pagsasalita, tinignan ko naman muna siya ng maigi habang deretso lang siyang nakatingin sa daan.

Muka naman siyang trustworthy.

"Behalf of me, aaminin kung ginusto ko din naman yung kasal. Pero narealize ko na hindi maganda ang kinalabasan . Siguro kaya ganito siya sakin, kasi pakiramdam niya i took his freedom. Yung kalayaan niyang pumili ng taong gugustuhin niya talaga, kaya nga hinahayaan ko na lang siya sa kung ano mang gusto niyang gawen"- mahabang litanya ko.

Even if it is hard for me to do.

"Nagagawa niya ang gusto niya, without thinking that there's someone watching him from afar, iniisip na sana siya nalang yung dahilan ng pagiging masaya niya?, that was insane!"- saad nito, na alam ko namang ako ang tinutukoy niya.

"That's what love can do . Willing masaktan maging masaya lang ang ibang tao"- makahulugang patuloy nito. Natawa nalang ako sa sobrang seryoso niya.

"Love is sacrifice, Markus"- ngiting turan ko.

"Tsk, love will lead you to death"- saad nito, na natatawa pa kaya natawa nalang din ako, ang ending nagtawanan nalang kami.

I dont know, kung bakit nakakapagkwento ako sa kaniya ng mga personal things, kahit pa kahapon ko lang siya na meet. Para bang may part sakin na nagsasabing 'trust him' . Hindi ko alam kung nababaliw lang ako o ano, pero since yesterday hindi man lang ako nakaramdam ng pagkailang sa kaniya, yung sobrang comfortable ako kapag kausap ko siya .

"We're here"- saad nito, 'di ko man lang namalayang nasa tapat na pala kami ng village

"Sigurado ka bang hindi na kita ihahatid papasok?,"- tanong nito.

"Okay lang malapit na dito yung bahay, tiyaka hindi ka din makakapasok walang sticker ng village tong kotse mo"- tugon ko.

"Okay . Ingat"-

"Thanks"

"Til' next time"- tumango naman ako, tiyaka bumaba sa kotse niya, nag wave pa ito sakin bago pinaandar palayo ang sasakyan . Naglakad na'ko papasok ng gate.

"Oh Lissa, ba't ngayon ka lang?, baka hinahanap kana ng nanay mo"- Bungad ni manong guard.

Yeah you read it right ! Lissa, ang tawag sakin ng ibang tao dito, and they know me as Manang Lourdes Daughter, while in school kilala naman ako as unknown fan ni Klent or ng kung sino namang artista .

"Ahh, may ginawa lang po ako kuya"- sagot ko dito.

"Oh sige, mag ingat ka baka hinahanap kana din ni Sir Klent"- Saad pa nito. Gusto kung sabihin sa kaniyang sana nga hanapin ako ng asawa ko, pero narealize ko wag na baka isipin nito assuming ako, sino ba namang tanyag na aktor ang papatol sa anak ng katulong niya kuno?

"Sige Manong una naku"- nagwave na'ko tiyaka naglakad papalayo.

Pag dating ng bahay, deretso kwarto ako sabay higa sa kama, tinignan ko pa ang orasan sa bed side ko 10:15pm, ang bilis ng oras!, after couple of minutes hindi ko namalayang nakatulog na'ko without taking bath, and not minding to change my clothes.

-------zzzZZZZZZZZZ !

---------->Morning

*KNOCK KNOCK*

Bumaliktad ako ng higa, at hindi pinansin ang kumakatok sa pinto.

*KNOCK KNOCK KNOCK*

Arghh, its so early!!

"MANANG, IM NOT GOING TO SCHOOL"- Saad ko ng nakalublub sa unan ang mukha, hindi ko alam kung naintindihan niya yung sinabi ko . Tinatamad akung pumasok ngayon parang ambigat ng ulo ko.

"KNOCK KNOCK KNOCK*

Ang kulit naman ni manang, hayysst bumangon na'ko, at pikit matang dumeretso sa pinto, sabay bukas nito habang nag kukusot ng mata.

"Manang, hindi po ako papa------"

I almost drop my jaw, when i open my eyes si Klent ang nakatayo sa harapan ko . I blink twice, siya talaga.

"At anong dahilan ba't hindi ka papasok?"- walang emosyon nitong tanong.

"I-im not feeling well"- sagot ko, na kung san san nababaling ang tingin

"Nakapag-gala kanga ng gabing

"What?"

"Dont even try to deny"

"Im not denying!, ano naman sayo ?"

"Ano sakin?, your living in this house, at hindi kapa talaga nagsabing gagabihin ka"- pagsusungit nito, kikiligin naba ako?

Kyhaaaa Klent Mariano, nagagalit dahil hindi nga pala ako nag paalam kagabi, at hindi din ako nagtext or tumawag na gagabihin ako.

"Ano?, anong silbi na may kasama ka sa bahay, kung dika marunong magpaalam?"

Is he concern?, kyhaaaaa i want to jumped and hug him.

"Sana, inalala mong may taong mag aalala sayo"- pinamulahan naman ako sa sinabi niya.

So, nag aalala nga talaga siya sakin?, whaaaaa

"Napupuyat ang tao kakaantay sayo!"- So napuyat siya kakaantay sakin, pero bakit hindi ko naman siya nakitang nag aantay kagabi tapos mukha naman siyang fresh?

"Hindi kana naawa kay Manang"- napaangat ang tingin ko ng banggitin niya si Manang.

"Why?, what happened to Manang?"- nag aalalang tanong.

"Dika ba nakikinig?, kung ano-ano kasing iniimagine mo"- pambabara nito.

Iniimagine?, hindi naman ako nag iimagine ahh

" Im not!, ano nga nangyari?"

"Uulitin kupa ba yung sinabi ko?"

"Anong kunek nun kay manang . Ano bang kinagagalit mo?, oo na sa susunod magpapaalam na'ko sayo, o kaya tatawagan nalang kita kapag gagabihin ako, para 'di ka nag aalala at napupuya------"- naputol ang sinasabi ko ng sumingit siya.

"Stop imagining things. Si Manang ang tinutukoy kung nag aalala, at napupuyat kakaantay sayo. Assuming !"- With that, bumagsak ang kilig feels ko. Para akung binagsakan ng malaking bato.

I though it was him!, Dissapointed much. Assumerang palaka ka kasi Calissa ee!, kaya ka nasasaktan ! haysst.

"And so, kung wala ka ng sasabihin, babalik na'ko sa pagtulog"- akmang tatalikod naku, nang pigilan ako nito sa braso, at sapilitang iniharap sa kaniya---sa screen ng cellphone to be exact.

"A-ano ano ba?, ilayo mo kunti ansakit sa mata"- inilayo ko kunti yung mukha ko, at tinignan ng maigi yung pinapakita niya.

And this time, i literally drop my jaw and my eyes in what i've seen right now. There's a guy wearing a hoodie jacket, hugging a girl who also wearing hoodie jacket, at meron pang isa holding hands while running !

Its Markus and I

"W-what about that?"- 'di ako makatingin ng deretso sa kaniya.

"What about this?, hindi ba dapat ako ang nagtatanong niyan?"- saad nito.

"Its just--- its just nothing . "

"Nothing?, Naki pag date ka in late hours?"

Nag pantig ang tenga ko sa word na Date.

"We're not dating"

"Wow?, not dating pero kung makapag yakapan in public talo pa magkarelasyon "- sarkastiko nitong saad.

"Its not what you think !"

"Then tell me !"- seryosong sabi nito.

"How would you be so sure that it was me?,"- taas kilay na saad ko, tinignan naman ako nito ng maigi at gusto ko siyang taasan ng kilay dahil head-to-foot niya akung tinignan, at napatingin naman ako sa sarili ko.

"Nasagot naba ang tanong mo?"-tanong nito, note the sarcasm. At gusto ko na lang lumubog sa kinatatayuan ko, dahil ngayon ko lang napagtanto na suot ko padin yung jacket na pinahiram ni Markus kagabi. Napakagat nalang ako ng labi. Arggh bakit kasi hindi ka nagpalit Cally?, how stupid ! Hindi ako nakaimik at nanatiling nakatingin sa sarili ko. But my heart almost jumped out because of what he just said !