로그인Bago pa man makabawi si Takai, humakbang si Harvey pasulong at inihampas ang kanyang palad.Kung ikukumpara sa ginawa ni Takai, simpleng sampal lang iyon na walang anumang marangya o kumplikadong hakbang.Ano?!Patuloy na nagbabago ang ekspresyon ni Takai; hindi niya akalaing makakagawa pa rin ng atake si Harvey matapos patuloy na puntiryahin.Sa bilis at lakas ng sampal, hindi man lang siya napagod sa laban.Bago pa makabuo ng malinaw na kaisipan sa kanyang isipan si Takai, ang palad ni Harvey ay nasa harap na ng kanyang mukha. Wala siyang pagpipilian kundi itaas ang kanyang espada, umaasang maipagtanggol ang sarili mula sa pag-atake.Pak!Hindi makapaniwala si Takai; sa wakas ay natanto niya na walang balak si Harvey na labanan siya.Sa wakas ay sinampal siya sa mukha. Naramdaman niya ang matinding sakit, at patuloy na umiikot ang kanyang ulo; nanginginig ang kanyang katawan, at napalipad siya sa isang malaking puno mula sa likuran.Nahati sa dalawa ang puno, at natumba siya
"Mamatay ka na lang kung gusto mo talaga! Bakit mo pa idadamay ang lalaki ko?! Walanghiya ka!" SIgaw ni Nanako."Kung may mangyari kay Asher, hindi ko hahayaang makalusot ka sa ginawa mo!" ”Nakangiti si Harvey habang tinitingnan ang talim ni Takai nang hindi man lang tumitingin sa likod.Huwag kang mag-alala. Mabubuhay ang iyong lalaki.Kung kaya man ng tito mo na sunugin kahit isang hibla ng buhok ko, susuko ako.Gayunpaman, medyo sobra naman ang paghanga mo sa iyong tiyuhin. Nagsisimula na akong mag-isip na marami siyang ginamit na droga para lang makarating sa puntong ito."Sa huli, hindi naman siya naiiba sa iba pang taong pinapalipad ko."“Ikaw…”Nagngitngit si Takai; mas mabilis niyang inikot ang kanyang espada, na lumilikha ng buhawi ng apoy.Biglang nilamon ng malakas na apoy si Harvey.Nararamdaman ni Nanako at ng iba na nagiging sunog ang paligid; hindi nila maiwasang manalangin na sana ay hindi sila madamay.Tapos na tayo! Kung hindi kayang ipagtanggol ni Harvey
”Paano nangyari ito?!”Napahinga nang malalim si Nanako at ang iba bago nila kusa na kinusot ang kanilang mga mata.Anong nangyayari? Paano nakaiwas si Harvey sa Ikalabindalawang Slas? Hindi ako makapaniwala! 'Isa sa mga tagasunod ni Nanako ay hindi napigilang sampalin ang sarili para masigurado na hindi siya nananaginip.Nangisay din ang mga mata ni Takai.Hindi niya inakala na magiging napakabilis si Harvey, na may napakalakas na depensa. Mas mahalaga, napakatalas ng kanyang mata kaya agad niyang nakita ang kahinaan ng pag-atake.Kalmadong ikinaway ni Harvey ang kanyang kamay bago inayos ang kanyang damit.Binili ito ng asawa ko para sa akin, at gusto ko talaga ito. Medyo galit ako na pinipilipit mo ito. Siguro dapat kang lumuhod bilang paghingi ng paumanhin."Ikaw na mangmang na bastardo! Mamatay! ”Agad na nagalit si Takai sa mga mapanuyang salita ni Harvey; hindi na siya makapagpigil ng sarili.“Thirteenth Slash, Shiranui!”Parang nasusunog ang espada ni Takai. Ang nag
”Nasalag mo ang Raigeki ko?”Puno ng pagkadismaya si Takai.Malinaw niyang nakita na pinitik lang ni Harvey ang kanyang daliri kanina. At gayunpaman, sapat na ang simpleng aksyong iyon upang manlamig ang mga daliri ni Takai.Tanging ang Great Wall lamang ang nakapagparamdam sa kanya ng ganito noon."Talaga bang kasingbilis at kasinglakas ng Great Wall ang hayop na ‘to? O baka naman nagkakamali lang ako sa pagtingin sa kanya?”Napakita ni Takai ng kakaibang ekspresyon; pagkatapos maging God o War, hindi niya ito ipinakita kanino man. Sa halip, patuloy siyang nagsasanay sa sarili. Alam niyang malayo pa ang lalakbayin bago siya tuluyang maging pinakamalakas sa lahat ng God of War.Kailangan niyang sanayin ang kanyang mga kalamnan, bilis, konsentrasyon ng kanyang kapangyarihan, at marami pang ibang bagay. Lahat ng bagay ay nangangailangan ng oras...Gayunpaman, nagawa ni Harvey na harangan ang atake na ginugol niya ng hindi bababa sa dalawang dekada upang perpektuhin, na ikinagulat
Lahat ay nagulat matapos marinig ang mga salitang iyon.Hindi nila maintindihan kung ano ang ginawa ni Takai para maging kahanga-hanga siya... pero base sa pagkabigla ni Aryan, agad nilang naintindihan.Niyakap ni Nanako ang kanyang mga braso, nagpapakita ng mapagmataas na ekspresyon.“May mga bagay na baka hindi mo alam, Master Aryan.“Nang makipaglaban ang aking tiyuhin sa Aenar Temple, sampu lamang sa labing-apat na hiwa ang kanyang ipinakita. Karaniwan ay hindi niya gagamitin ang huling apat dahil ang mga ito ang pinakamapanganib."Kahit swerte pa si Harvey na malampasan ang unang sampung hiwa... Walang sinuman ang makakalaban sa huling apat!" Sigurado siyang patay na! ”Lahat ay tumingin kay Harvey nang may awa; natural lang na naniniwala sila sa mga salita ni Nanako. Mukhang nag-aalala sina Romina at Billie, pero hindi nila magawang magsalita tungkol dito.Hinila ni Takai ang kanyang mahabang espada sa lupa, naglalabas ng mga alitaptap, hanggang sa wakas ay nakarating siya
Walang pakialam si Harvey sa papuri ni Takai."Sampung taon pa, baka umabot ka na sa antas ko.Tatlumpung taon pa, at baka magkaroon ka na ng karapatang maging maliwanag tulad ng Great Wall.Bihira para sa isang malaking bansa na magkaroon ng mga talento na katulad mo!Hindi rin iba ang Island Nations.Nagpakita ng mahigpit na ekspresyon si Takai.Malakas ka. Kung handa ka, isasakripisyo ko ang lahat para sa iyong pag-unlad.Sayang naman at hindi madaling susuko ang isang matigas ang ulong binata na katulad mo.Kung ganoon, kailangan kitang patayin ngayon para maiwasan ang isa pang tinik na makagambala sa aking bansa pagkalipas ng ilang dekada.Ito ang pinakamalaking karangalan mo na mamatay sa aking talim, bata! ”Dahan-dahang tinanggal ni Takai ang kanyang malapad na balabal, na nagpapakita ng kanyang panloob na kasuotan. Kasabay nito, isang nakakatakot na aura ang lumabas mula sa kanyang katawan.Si Nanako, na puno ng pagkabigla at pagsisisi, ay dahan-dahang kumalma.Mag







