Chapter Nineteen

XANDRIA

NAGULAT ako sa taong pumigil sa pagsara ng elevator. Si Zayn. My heart skipped a beat.

Akala ko ba hindi siya makakapunta ngayon dito? Napalunok ako para pakalmahin ang sarili. Hindi pa rin ako nasasanay sa kanyang presensiya. Kaming dalawa lamang ang laman ng elevator.

He glanced at me. Diretso naman ang tingin ko sa harap. Napalunok ako, pretending na wala akong pakialam sa kanya. Ni hindi ko rin siya binati kahit boss ko siya.

"Good morning." Tipid niyang bati sa akin. Sa harap na rin ang tuon ng kanyang tingin pero nakadikit ang kanyang katawan sa akin.

Malaki pa ang space ng loob ng elevator pero sa akin siya nakasiksik.

Isang buntong hininga ang pinakawalan ko bago ako bumalik ng bati sa kanya.

"G-oodmorning Za-. I mean sir." nakita ko ang paggalaw ng kanyang panga.

"Zayn. It's Zayn, Andri. Ilang beses ko bang itatama 'yan sa 'yo?" Madiin niyang wika sa akin kahit hindi niya ako tinapunan ng tingin.

I sighed.

"Hindi tama na tawagin kita sa pangalan mo lang, habang