Share
Kabanata 65: Happy Together
HINDI KO maipaliwanag ang sayang bumalot sa akin nang muli akong makatapak sa village ng mga lobo. Para akong naging bagong nilalang na binabalot ng espirito ng pagiging isang ganap na lobo. Naramdaman ko rin na may bahagi sa akin na napunan. Ito na ba 'yong pakiramdam na buo ako? Na buo ang pagkatao ko? Ang sarap pala niyon sa pakiramdam, na maramdaman mong buo ka na dahil kilala mo na kung sino at ano'ng pinagmulan mo, kasabay ng pagkilala mo sa iyong sarili.
Hindi naman nahirapan si Trina at Vernon na makisalamuha sa mga bampira, ang totoo nga nito animo'y madali nilang naibagay ang kanilang sarili sa lugar at sa mga lobo rito. Nasa kabilang bahay sila tumutuloy at pinagsisilbihan ng mga lobo.
Simula nang makabalik ako sa village, halos ayaw nang humiwalay sa akin ni Yena dahil daw na-miss niya ako ng husto at ganoon din naman ako sa kaniya. I miss her so much. Lahat sa village na ito pinanabikan ko. Tahimik kong pinagmamasdan si Yena na
Kaugnay na kabanata
Into The Dark Kabanata 66: Kalaban
NAPAHINTO KAMI ng makaramdam ako ng kakaibang enerhiya sa paligid ng gubat. Nandito kami para maglagay ng iba't ibang patibong sa paligid ng village para sa paghahanda sa maaaring gawing pagsugod ng mga bampira.Sinenyasan ko sila na huminto. Kasama ko si Marcus, ang magkapatid na si Trina at Vernon, saka si Colby at ang ilang mga lobo para tumulong sa amin. Nagsimula na ang madilim na gabi at nararamdaman kong may kalaban sa paligid."Magsipaghanda kayo may kalaban sa paligid," mahina kong paalala sa kanila. Hindi nga ako nagkamali dahil mayamaya pa'y umulan ng palaso mula sa kung saan. Mabuti na lang at nakailag kaming lahat at nakatago sa malalaking puno na nakakalat doon. Nagulat pa ako nang muntik na akong tamaan ng ligaw na palasong iyon ng sumilip ako sa kinatataguan ko."Mag-ingat kayo, mapanganib ang palasong ginagamit nila," paalala ko sa mga kasama ko na nagtago sa malalaking puno na iyon. Nakita ko 'di kalayu
Into The Dark Kabanata 67: Digmaan pt.1
HUMAHANGOS AT halatang takot na takot ang lobong iyon nang dumating siya sa silid ni amang Trigo kung nasaan kami. Animo'y hinabol siya ng sampung kabayo. Bigla akong nakaramdam ng kaba nang makita ko ito na Natatakot. "A-ang mga bampira! Na-nandiyan na sila!" anunsiyo ng lobong iyon ba halata ang takot at kaba sa boses nito. Mabilis kaming napatayong lahat at gulat na nagkatinginan sa isa't isa. "Kailangan nating maghanda!" ani amang Trigo. "Ihanda ang mga lobo at ilikas ang mga bata," utos pa niya na agad namang tumalima ang mga lobong nandoon. "Magsipaghanda kayo, sasalubungin natin sila sa gubat!" Mabilis na lumabas ng silid si amang Trigo matapos niyang sabihin iyon. Mabilis na nagsipaghanda ang mga naroon habang ako'y napatulala. Nakaramdam ano ng pangamba at kaba sa pwedeng mangyari. Ito na ba ang tuluyang pagwawakas ng kasamaan o patuloy na paghahari ng kasamaan? "Syrie!"
Into The Dark Kabanata 68: Digmaan pt.2
"VOLTER AKONG harapin mo!" pagkuha ko sa atensyon niya. Humarap siya sa akin at ngumisi matapos niyang patayin ang lobong kalaban niya. "Hindi na ako makapaghintay na patayin ka," madiin ko pang dagdag."The feelings is mutual, Syrie," seryosong ani Volter. Bakas sa mukha niya ang galit at kagustuhang mapatay ako pero hindi ko siya hahayaang gawin iyon. "Sisiguraduhin kong sa pagkakataong ito, ako naman ang magwawagi, Syrie. Ikaw naman ang matatalo ko," determinado aniya na marahil ang tinutukoy ay ang pagkatalo ko sa kaniya noon sa isang pagsasanay.Tumawa ako. "Natalo na kita noon sa duelo at sigurado akong magagawa ko uli iyon sa iyo," matapang kong balik.Ngumisi si Volter. "Masyado kang mayabang, Syrie. Tingnan natin kung hanggang saan ka kayang dalhin ng katapangan mo.""Sa tagumpay, Volter. Dadalhin ako ng katapangan ko sa tagumpay laban sa iyo," seryoso kong balik sa kaniya.
Into The Dark Finale
HINDI MAIPALIWANAG ang sayang bumabalot sa akin ngayon habang pinagmamasdan ko ang mga lobong nasa village na na tanaw ko mula sa kinaroroonan ko. Ito na iyong pinapangarap kong pagkakataon at sitwasyon. Ang bawat isa ay makangingiti na ng masaya, na walang banta. Na hindi nila kailangang matakot sa banta ng kasamaan. Ang lahat ngayo'y makapamumuhay na ng masaya at payapa."Nagawa mo, Syrie. Nagawa mong ipaglaban ang lahing pinagmulan mo."Naramdaman ko si Marcus na yumakap sa akin mula sa likod ko. Nakaramdam ako ng kakaibang pakiramdam na si Marcus lang ang nakakapagpabuhay niyon. "Nagawa natin, Marcus. Nagawa nating iligtas ang marami. Nagawa nating ipaglaban ang kapayapaan at ang kabutihan," balik ko. Marahan kong hinaplos ang braso niya habang masaya akong nakangiti habang nakikita ko ang bawat lobo na payapaya nang mamumuhay."Maraming nangyari, Syrie pero ang lahat ay nakatakdang magtapos sa ganito. Nabulag ka sa
Into The Dark Kabanata 1: Thanks but No Thanks
Mabilis na naglayag ang paningin ko sa paligid nang marinig ko ang kaluskos at mga yabag mula sa 'di kalayuan, kung nasaan ako naroon. Matatas na puno ang nakapalibot sa akin at mga damong malalago kung saan may nagtatagong nilalang. Naging alisto ako at tila naka-fight mode agad ang sistema ko para sa pwedeng mangyari.Dahan-dahan akong humakbang paabante habang pinapakiramdaman ko ang paligid dahil alam kong sa dilim maaaring mayroong nakatagong taong lobo na para sa akin isang kaaway kahit na sa physical na kaanyuan, kapareho ko sila.Pumosisyon ako nang lumakas ang kaluskos mula sa malalagong damo. Alam kong parating na ang nilalang na 'yon at kailangan kong maging handa.Napaatras ako nang lumabas mula sa malalagong damo ang tatlong malalaking baboy ramo na handang-handa nang sumugod para gawin akong gabihan pero hindi ko sila papahintulutang gawin iyon dahil hindi ako pinanganak para lang gawin
Into The Dark Kabanata 2: Second Time
Sumalubong sa akin ang maraming bampira na nakakalat sa lugar kung saan nakatira si Volter. Lahat sila nakatingin sa akin kalakip ang takot sa kanilang mga mata. Ni isa sa kanila walang gustong lumapit. Ganoon ba talaga ako ka-intimidate na kahit dumaan lang ako babakas na sa mga mukha nila ang takot? Simula nang mamatay ang mga bampirang kinilala kong mga magulang, hindi na ako nanatili sa lugar na ito dahil pakiramdam ko sobrang sikip na nito para sa amin ni Volter. "Miss Syrie, kanina pa po kayong hinihintay ni Pinunong Volter," salubong sa akin ng babaeng nakapwesto sa entrance ng bahay. Tumango lang ako at sumunod sa kaniya. Bumukas ang pinto ng silid kung nasaan si Volter, nakaupo siya sa swivel chair habang naka-de kwatro at nakangiti. "Welcome to our house, Syrie," aniya. Kumunot ang noo ko. Hindi ito ang inaasahan kong ibubungad niya sa akin. Sinuri ko ang mukha niya pero blangko iyon na tila
Into The Dark Kabanata 3: Plano ni Syrie
Maraming tanong ang ibinato sa akin nila Vernon at Trina nang makauwi ako nang nagdaang gabi habang si Persuz, tahimik lang sa isang tabi. Sino nga naman ang hindi magtatanong kung uuwi kang suot ang damit ng lalaki at walang pang-ibaba kung di isang Jacket. "Mukhang malalim ang iniisip mo, ah?" Agad akong nabalik sa huwisyo at lumingon kay Trina na nagtataka. "Oh? Akala ko umalis ka kasama nila Vernon?" tanong ko. "Hindi ako sumama," aniya. "For sure mangha-hunt na naman sila ng mababangis na hayop at mas gusto kong maghintay ng sariwang dugo." Sa lahi ng mga bampirang kinagisnan ko, iilan na lang sa kanila ang hindi umiinom ng dugo ng tao at isa roon sila Trina. Iyon ang isang dahilan kung bakit ayaw kong bumalik kay Volter, hindi ko kayang makita kung paano sila pumatay ng mga inosenteng tao at kung paano nila ikinakalat ang pagiging bampira. Naniniwala kasi akong hindi
Into The Dark Kabanata 4: Marcus
"Kumusta ang plano, Syrie did it work?" usisa agad ni Trina kasunod si Vernon nang madatnan ko sila sa bahay. Dumeretso ako sa sofa at hinarap silang seryoso ang mukha. Tumango ako. "Mukhang gumagana naman ang plano," pagkumpirma ko. "Pero hindi ko alam kung hanggang saan aabot ang planong ito," dagdag ko. "Bakit? Paano mo nasabi?" tanong naman ni Vernon. Huminga ako ng malalim. "Alam nating hindi siya basta-bastang taong lobo, he's not that idiot na madaling paikutin." "Then, act normal," ani Trina. Tumango naman si Vernon. "At saka, mukhang iba ang tingin sa 'yo ng lobong 'yon, hindi ba?" dagdag pa niya na may kasamang panunukso. Ngumiti ang magkapatid at nagtinginan pa. "Anong pagtingin? Ginagawa lang niya ang lahat ng 'yon para umanib ako sa kanila na hindi kailanman mangyayari." Umikot ang mga mata ko at humalukipkip. "Oo nga pala, nasaan si Persuz?"
Pinakabagong kabanata
- Into The Dark Finale
- Into The Dark Kabanata 68: Digmaan pt.2
- Into The Dark Kabanata 67: Digmaan pt.1
- Into The Dark Kabanata 66: Kalaban
- Into The Dark Kabanata 65: Happy Together
- Into The Dark Kabanata 64: Unity
- Into The Dark Kabanata 63: Ang Silid
- Into The Dark Kabanata 62: Pagpapanggap
- Into The Dark Kabanata 61: Please!
