NAPANGISI si Blythe sa kanyang narinig. Hindi alintana ang panlalagkit ng katawan lalo na ang kanyang maselan na bahagi ay sinuot nito ang kanyang damit maliban sa kanyang panty.
“You can have it,” nakangising saad ni Blythe sabay sakmal sa ari ng binata dahilan para mapaungol ito.
Matapos noon ay saka siya lumabas ng restroom at bumalik sa bar counter um-order ng alak. Hindi rin nagtagal ay dumating na si Trey at agad na tumabi sa kanya.
“What did you took so long? Did you play with your hand?” nagbibirong tanong ni Blythe. Hindi ito umimik at sunod-sunod itong uminom ng alak.
“Woah! I thought you said I should take it slowly but look at you, you drink like you’re in a contest,” natatawang saad ni Blythe.
“I heard it from someone that, “The more the merrier,” wika ni Trey na ginaya ang pagkakasab ni Blythe kanina.
At gaya ng mga katagang binitawan ni Trey ay nagpakasaya at uminom ito nang napakarami hanggang sa hindi na nito natiis an
“Janine, dito mo ilagay,” utos ni Ana sa kan’yang tauhan. Lumingon ito at nakita si Marco. “Marco, naayos mo na ba ‘yong lights? Naitanong mo na rin ba ‘yong sounds si Fr. Pabillo natawagan mo na ba? 6pm dapat nandito na siya,” ani Ana.“Nasabihan ko na po, Ma’am Ana. Okay na po ang lahat. Sakura petals na lang po ‘yong kulang. Hinihintay ko lang po si Henry at pinakuha ko po sa kan&rsquo
Isang sunod-sunod na pagtawa ang narinig kay Blessie dahilan para matuon lahat ng atensyon sa kan’ya. Umalis sa pagkakayakap ni Kai ang dalaga at hinarap si Mrs. Tanteo na may kakaibang ngisi sa kan’yang labi.“Kaya ba madali lang sa ‘yo na patayin ang mga magulang ko? Pati isang musmos na tulad ko na walang kamalay-malay sa nangyayari ay nagawa mong idamay,” nakangising saad ng dalaga. Lahat ay nagulat sa malaking pa
“Bumalik na ba ang alaala mo?” diretsahang tanong ni Kai kay Blessie na umaasang sana ito na nga ang tunay na Blessie at hindi ang batang si Blessie.Umiling ito. “May ilang alaala akong biglang naalala pero hindi ko pa maalala lahat,” sagot ni Blessie na patuloy pa rin sa pagbuhos ng kan’yang mga luha.
“Wow!” manghang bulalas ni Blessie nang tumambad sa kan’ya ang malaking signage ng Hollywood habang binabagtas nila ang kahabaan ng Griffith Park. “First time kong makita ‘yan in person! Lagi ko lang ‘yan nakikita sa Looney Tunes, ‘yong dumaan si Road runner kasi hinahabol siya ni Taz.”Natawa si Kai sa kan’yang narinig. “Hi 8-year old Blessie,” panunuksong bati ni Kai sa dalaga.
Sa kabilang banda habang abala ang lahat na malaman ang katotohanan, pinuno naman ng kaba at pag-aalala si Robert.Philippines,
Nilamon ng dilim ang liwanag ng araw at binalot ito ng kadiliman at katahimikan. Isang hithit sabay buga ang nagbibigay ng kaunting init kay Trey sa madilim na paligid na balot ng lamig dulot ng simoy na nagmumula sa dagat na hindi kalayuan doon. Muling hinithit ni Trey ang sigarilyong hawak-hawak niya hanggang sa marating ang dulo nito bago tuluyang itinapon. Dahan-dahan nitong ibinuga ang usok sa kan’yang bibig kasabay ng kan’yang mga agam-agam. Tinignan niya ang relo at gumuhit ang ngiti sa kan’yang mga labi. “It’s showtime!”