Clary kept dreaming about a man with a weird tattoo on his lower back. He was touching her sensually, and she's moaning his name as if it's the most beautiful word her lips could ever utter. Ngunit sa tuwing gigising siya sa malamig na silid ng kumbento, hindi na niya maalala ang pangalang isinisigaw niya habang inaabot ang rurok ng walang kapantay na sarap. Akala niya ay produkto lamang ng kanyang maruming imahinasyon ang lahat, not until one day, when a group of syndicate attacked their poor convent. Armed men brought chaos to their peaceful home, their leader was shouting only one name. Hers.
View MorePrologue
MALAMIG ang pawis na namuo sa noo ni Clary dala ng masamang panaginip. It's been years already but the ghost of her past still lingers under her skin like a parasite she can never get rid of, at hindi niya iyon matanggap. Kung sana ay may paraan upang mawala sa kanyang isip ang karumal-dumal na araw na iyon, hindi niya sana sinusumpa ang Panginoon ngayon. If only people like that man didn't have the chance tp exist in this world, no one like her will ever suffer. Hindi siguro madilim ang tingin niya sa mundo.
Bumangon siya at akmang aalis ng kama nang gumalaw ang taong nakahiga sa kanyang tabi na tulad niya, tanging kumot lamang ang saplot sa katawan. Dahil sa liwanag na nagmumula sa buwan, natitigan niya ang inaantok pa ngunit nangangamba nitong mga mata.
"Are you gonna leave now?" he asked in a raspy and worried way. In his eyes were written the words his lips will never utter. His plea to make her stay longer next to him.
She swallowed and flashed a weak smile. "Hindi pa. Iinom lang ako ng tubig. I had a bad dream."
Napawi ang pangamba sa guwapo nitong mukha. Tuluyan itong bumangon at sinuot ang boxers na nasa paanan ng kama saka ito kumuha ng roba para sa kanya. Ito pa mismo ang nagsuot nito sa kanya saka nito inalok ang kamay upang alalayan siyang makatayo. Pagkatapos ay sabay nilang tinungo ang kusina ng inookupa nitong suite. Nang buksan nito ang ilaw ay sandali siyang napapikit.
She blinked and watched him take his steps towards the fridge. Hindi niya napigilang pasadahan itong muli ng tingin kahit pa kabisado na ng kanyang sistema ang bawat bahagi ng katawan ng binata. From his broad shoulders to his toned and a little bit scarred back, her eyes drifted to the tattoo on his lower back. A weird-looking tattoo he never told her what really meant. Nang makilala niya ito ay nakapinta na ang tattoo sa balat nito.
Kinuhanan siya nito ng tubig saka lumapit sa kanya. Nakasandal siya sa lababo nang tanggapin niya ang baso ng tubig nang hindi inaalis ang titig sa mapungay nitong mga mata. Sandali pang naglakbay ang kanyang tingin pababa sa matangos nitong ilong hanggang sa manipis nitong mga labing gustong-gusto niyang hinahalikan. She never knew tenderness until she tasted him, and that's how she became addicted to sultry kisses.
Nanatili siya sa kanyang pwesto. Ang lalake naman ay sinangkal ang mga kamay sa edge at niyuko nang bahagya ang ulo upang magpantay sila. She started drinking without tearing away from his gaze. Those expressive pools, she doesn't think she could ever get enough of it since the first time she saw him.
Ngunit ang mga sandaling gaya nito, kahit gaano kaganda, alam niyang palaging may hangganan. Sumikip na naman tuloy ang kanyang dibdib nang maalalang bago sumapit ang umaga ay kailangan na naman nilang maghiwalay.
She sighed. How long had they've been this way? Risking their own lives for the sake of a few stolen moments together? Hindi niya na maalala. Mula nang paghiwalayin ng mga desisyon nila sa buhay ang kanilang mga landas, natagpuan na lamang nila ang kanilang mga sariling gumagawa ng paraan upang muling magtagpo sa mapanganib na gitna ng kanilang mga mundo.
"Iyon pa rin ba?" he asked in a worried but soft tone.
She licked her lips and nodded. "My nightmares are getting more vivid when I'm too stressed out."
Bumuntong hininga ito at kinuha mula sa kanya ang baso. Ito na mismo ang naglagay nito sa lababo saka siya hinapit at kinulong sa matipuno nitong mga bisig. Nang muling magtama ang kanilang mga tingin, hindi niya napigilang ihaplos ang kanyang mga palad sa braso nito paakyat sa balikat hanggang sa tuluyang mamirmi sa leeg ng lalake.
If there is a word for what she's feeling whenever he's this close to her, it would be homey. Sa kabila ng banta sa kanilang mga buhay dala ng pagkikita nila kahit pa magkaiba na ang kanilang mga mundo, hindi pa rin naaalis ang epekto ng lalake sa kanyang sistema. Kahit pa sabihing wala silang matinong pag-uusap sa kung ano na ba talagang estado ng namamagitan sa kanilang dalawa, hindi niya maipagkakailang nananatili pa rin itong pinaka-espesyal na tao sa kanyang buhay.
Tinulak nito ang ilang hibla ng kanyang buhok patungo sa likod ng kanyang tainga. "Are you stressed out because of work or because of us?"
"Sa trabaho at… sa sitwasyon natin." She exhaled. Ang kanyang mga mata ay lumamlam kasabay ng paghaplos niya sa panga nito gamit ang kanyang hinlalaki. "Can't you really stop this? Hindi tayo sa ganito inasahan ni Papa na hahantong. He raised us to the best he could so we can be—"
"Clary…" tawag nito sa malamyos ngunit nagsusumamong tinig.
Alam niya na ang ibig sabihin ng pagputol nito sa kanyang sinasabi. Hindi nito isasakripisyo ang natatamasang kapangyarihan at limpak limpak na salapi para lang makasama siya. He will always choose the dark side over her and that just pains her even more. Napapikit siya at kumalas mula sa bisig nito nang tuluyang sumakit ang kanyang puso. Tinungo niya ang veranda ng suite ngunit sumunod pa rin ito. Nang yakapin siya ng lalake mula sa likod, nakagat niya ang kanyang pang-ibabang labi nang lalong bumigat ang kanyang dibdib.
Masakit para sa kanyang isiping habang siya, nais na magkaroon ng payapang buhay at bumuo ng pamilya kasama ito, iba naman ang landas na nais nitong tahakin. Landas na kahit kailan, hinding-hindi niya magagawang piliin sa kabila ng nadarama niyang pagmamahal para rito. Siguro nga ay ganoon talaga. Hindi lahat ng tao ay kayang isakripisyo ang ibang bagay sa ngalan ng pag-ibig. Hindi lahat, gaya niya.
He kissed the top of her head and tightened his hug as if he's trying his best to shield her from the cold breeze of the night. Hindi ito nagsalita at mas ginusto niya na iyon kaysa magtalo na naman sila.
"Just trust me, meine liebe. That's all I need from you..." he whispered before he buried his face on her shoulder.
Napabuntong hininga na lamang si Clary at piniling itikom ang kanyang bibig. Kailangan niyang tanggapin na palagi lang siyang pangalawa sa prayoridad nito at sa kabila ng kung anumang namamagitan sa kanila, he will always be an enemy.
The enemy who happened to own her heart.
Kabanata 2Hindi na alam ni Bella ang gagawin. Pare-pareho sila ng kanyang mga kasamang nanginginig sa takot nang piringan ang kanilang mga mata at tuluyang tinali ang kanilang mga kamay. May busal ang kanilang mga bibig ngunit kahit yata wala, hindi magkakaroon ng lakas ng loob si Bella na sumigaw.They are in Guam. Sino ang mahihingian nila ng tulong lalo na at sakay sila ng isang heavily tainted van na matulin ang takbo? Draining her energy by screaming for help won't do any good anyway. Tahimik na lamang siyang humihikbi sa sulok, nanginginig ang katawan at walang ibang nasa isip kung hindi ang pamilyang iniwan sa Pilipinas.Ngayon niya naiintindihan kung bakit labis ang pagtutol ni Echo. Dapat ay nakinig na lamang siya o kaya ay nagkayod-kalabaw na lamang sa sariling bayan. Oras na mamatay siya rito, ano pa ang tyansang maiuwi ang labi niya sa Pilipinas? Matatahimik ba ang kanyang pamilya kung sakali? Ang Tatang niya, kakayanin
Book 2: His Dangerous AffairBlurb: Pagkatapos maloko ng agency na nangako sa kanya ng trabaho sa Guam, Bella will find herself in the hands of the biggest human trafficking syndicate in the world. At kung siswertehin nga naman talaga siya, siya pa ang napili ng leader na tikman bago ibenta sa isang Russian client kasama ng iba pa.She was already trembling in fear for her virginity when the leader's most trusted man came to her and took her to his room. He didn't promise freedom though. Instead, he gave his word to help her prepare to bed with the leader.Ngunit matapos ang isang mapusok na gabi kasama ang binata, Bella will find herself in Trojan's car, getting sneaked out from the syndicate's hideout carrying inside her something she didn't plan to have with Trojan.--------Kabanata 1"Isabella Vicitacion Orendain?" The man holding the folder looked around. "Isabella V
EpilogueClary can't help but smile while she's gently caressing Miracle's hair. Halos kakapikit lamang ng mga mata nito habang ang kakambal nitong si Grace ay nakatulog na sa tabi ni Giovanni. Ang kambal kahit six years old na, ang hilig pa ring tumabi sa kanilang mag-asawa palibhasa ay sinanay nila noong wala pa ang bunsong si Abram. Hindi rin naman siya umaangal dahil para sa kanila ni Giovanni, ilang taon lamang nilang maeenjoy ang lambing ng mga anak.They've been married for several years now, but everytime Clary sees the sparkle in Giovanni's eyes, she still feels the butterflies in her stomach the way the sixteen year old Clary felt when she first realize her admiration towards the cocky Giovanni Wolf. Naroon pa rin ang kilig at pamumula, tila kahit kailan ay hindi nila pagsasawaang mahalin ang isa't-isa.Dinampian ni Giovanni ng halik ang ulo ni Grace bago ito maingat na inangat upang ilipat sa silid nito habang
Kabanata 21Series of thunder roared in the sky while Clary is staring at his pools that seem to speak a thousand words. Nang humakbang ito patungo sa kanya, pinagmasdan niya ang kilos nito.Even the way he walks and carries himself reminded her of Giovanni. Ang titig, ang ngisi...ang boses. Lahat iyon, kabisado niya ang lahat ng iyon.Maging ang klase ng pakiramdam ng simpleng haplos, kabisado niya ang lalakeng mahal niya kaya nang hawakan siya nito sa braso upang palayuin sa nabasag na platito, nagsitindigan ang mga balahibo niya sa katawan.She inhaled sharply while watching Ramirez pick up the broken pieces of the saucer. Dinala niya ito sa basurahan saka ito kumuha ng panglinis at nang matapos, naglabas ito ng panibagong platito at tinidor.Walang madinig na ibang ingay si Clary kung hindi ang tunog ng kulog at kidlat na sumasabay sa malakas na buhos ng ulan at sa nagwawala niyang puso.
Kabanata 20Clary can't sleep again because of her growling tummy. Napakalakas ng buhos ng ulan sa labas ng kanyang silid sa mansyon ng kanilang Papa Manuel. Nang malaman niya ang tungkol sa kanyang sitwasyon, minabuti niyang sabihin sa kanyang ama-amahan kaya ito na mismo ang nagpautos sa mga tauhang sunduin siya sa private airport sa Subic matapos niyang makauwi ng Pilipinas.Hindi na siya nakatuloy sa misyon at hindi na rin pwedeng manatili sa trabaho dahil sa maselang pagbubuntis kaya naman minabuti niyang lumipad na muna pauwi sa mansyong kinalakihan upang doon muna manatili hanggang makapanganak.Yakap ang kanyang mga tuhod, tuluyang nagdesisyon si Clary na tawagan ang nag-iisang taong pwede niyang hingian ng pabor. Ang sabi naman ng kanyang Papa Manuel ay nasa Pilipinas ito at ang team dahil sa isang assignment kaya nagbakasakali siyang kontakin ito sa numerong binigay ng kanyang Papa Manuel."Clary? Is
Kabanata 19Clary kept looking around while holding the cap in her hands. Napakalakas ng kabog ng kanyang puso sa sobrang pananabik na makita ang hinahanap. Sigurado siya. She's so familiar with Giovanni's scent and the thought of him being the one who saved her made her want to scream his name in a sea of strangers.Nang hindi na niya kinaya pang pigilan ang sarili, tuluyan niyang sinigaw ang pangalan nito, walang pakialam kung pagtinginan man ng mga taong dumaraan."Giovanni!"She looked around, her chest kept falling hardly with every deep breath. "Giovanni, nasaan ka?"Someone came up to her and grabbed her arm, ngunit nang makita niyang si Agatha iyon, agad niyang inalis ang pagkakahawak nito sa kanyang braso."Giovanni!""Clary, ano na naman bang nangyayari sayo?" Puno ng pagtataka nitong tanong sa kanya habang nakabuntot."Si Giovanni, Agatha
Comments