HINDI MAPIGILAN NI Alyson ang makaramdam ng awa sa matanda sa kabila ng ginawa nito sa kanya ng marinig ang huling linya. May mga pinagsamahan din naman sila ni Manang Sylvia. Ang pangit lang ay humantong sila sa ganito.“It doesn't matter. Tutal hindi na rin naman ako magtatagal sa pamilyang ito, hindi ko na hahabulin ang mga nakuha niyang gamit ko. Ang tanging habol ko na lang ay ang maparusahan siya sa ginawa niya ngayon. Graveyard sin iyon. Pinagtangkaan niya ang buhay ko. Hindi na ako interesado sa mga nakaraan na isyu ni Manang.”“Alyson?!” mariing pagtutol ‘yun ni Rowan na hindi makapaniwala kung saan na naman napunta ang utak ng kaibigan. “Hahayaan mo lang na—”“No, Rowan. Ipapakulong ko pa rin siya bilang kabayaran sa ginawa niya sa akin ngayon subalit hindi ko na uungkatin pa ang masamang nagawa niya noon. Wala na akong pakialam sa mga gamit na nawala o perang inumit niya. Ang tanging habol ko na lang ay ang pagbayaran niya ang kasalanan ngayon.”“Alyson—”“Ganun pa rin nama
PINAGDAOP NA NG matanda ang mga kamay niya. Muli na namang bumabaha ang kanyang mga luha. Nang hindi siya pakinggan ni Geoff ay humarap siya kay Alyson na umiling lamang at inismiran siya. Wala na siyang amor sa matanda kahit anong pakiusap ang gawin nito sa kanya.“Mrs. Carreon, please? Isa pa pong pagkakataon. Hindi ko na po uulitin. Hindi ko na po sasayangin. Magpapakatino na po ako. Patawad po, Mrs. Carreon. Pakiusap, isa pang pagkakataon...isa pa po…”“It’s too late, Manang. Hinayaan mong lamunin ka ng pagkaganid mo. Hindi mo iyan naisip noon? Pwes, ngayon ay pagdusahan mo ang kabayaran ng action mong di mo pinag-iisipang mabuti. I’m done with you. Kahit lumuha ka pa ng dugo, wala na. Kahit umiyak ka pa ng balde-baldeng luha ay wala na akong awang natitira para sa’yo. Inubos mo ako. Sinagad mo ang galit ko sa buto, Manang.”Kung hindi siya buntis malamang napatawad niya pa ito, pero hindi. May munting buhay na muntik ng madamay sa kagagawan ng matanda. Pagod ang mga matang niling
MULING HUMIGA si Alyson sa kama. Naburo ang mga mata niya sa kisame. Ilang sandali pa ay nilingon niya na ang kaibigan ng mayroon siyang biglang naalala. “Ikaw pala, Rowan? Gutom ka ba? Baka gutom ka. May leftover pa—”Mabilis umiling si Rowan. Iginala na ang mga mata sa palibot ng silid. “Sorry ah, ito ang unang beses na nakapunta ka dito sa bahay tapos ang inabutan mo pa ay kaguluhan. Busy kasi ako before, alam mo na sa work doon sa company ni Kevin. I’m just on vacation leave for a few days. Correction, sick leave pala ‘yun.”“Ayos lang, Girl. Mukha rin namang wala kang planong papuntahin ako dito kung walang nangyaring ganito.”Ngumisi na si Alyson. Hinarap na ang kaibigan. Alam niya ang tono ng pagtatampo nito. Iyon ang napansin ni Alyson sa timbre na ng boses nito.“Saka bakit ka naka-sick leave? Ano bang nangyari sa’yo? Nag-check up ka na? Baka kung ano na iyan.”Umiling si Alyson. “Hindi na kailangan iyon, masama lang talaga ang pakiramdam ko.”Walang plano si Alyson na sab
KAKABABA LANG NI Geoff ng hagdan galing sa silid at nagpalit ng damit nang makita niya si Alyson at ang kaibigan nitong papalabas na ng pintuan. Mukhang aalis na ang kaibigan nito ni hindi pa sila pormal na nagkakakilala. Nagmamadali ang mga hakbang ni Geoff, umaasa na maabutan ang dalawa ganunpaman ay hindi niya pa rin inabutan ang magkaibigan. Nakalabas na sila ng gate nang makalabas si Geoffrey ng pintuan. “See you tomorrow, Alyson. Matulog ka na. Huwag ka ng mag-overthink. Magkita tayo bukas.” “Oo na, daming bilin, sakay na. Mag-iingat ka sa pagmamaneho. Huwag masyadong mabilis. Wala ka sa karera ha? Huwag ka 'ring overtake nang overtake. Matuto kang maghintay sa traffic lights!” Tumawa lang si Rowan na pumasok na sa loob ng sasakyan. Sinuot na ang seatbelt. Binaba ang salamin ng bintana para sumilip kay Alyson. “Pumasok ka na sa loob, Alyson. Mahamog. Baka mamaya niyan sumama niyan ang pakiramdam mo. Alalahanin mo, may laban ka pa bukas na haharapin. Di pa tapos ang laha
BLANGKONG NAKATINGIN lang si Geoff sa mukha ni Loraine. Sa mga sandaling iyon ay wala siyang ibang maramdaman kung kaya wala rin siyang kahit na anong expression na makikita sa kanyang mukha. Nagsimula ng mamula ang mga mata ni Loraine habang nakatingin pa rin sa blangkong mukha ng kaharap na lalake. Walang pakundangan ng pumatak ang mga luhang kanina pa pilit na pinapalabas ni Loraine. Naging madali lang na gawin iyon ni Loraine dahil sa emosyon ng kanyang pagbubuntis. “Babe, maniwala ka naman sa akin. Wala akong kinalaman sa kung anong nangyari diyan sa loob ng bahay niyo at sa kung anong ginawa ni Manang Sylvia kay Alyson. Wala akong alam.” hinaplos-haplos pa ni Loraine ang magkabilang pisngi ni Geoff, pilit na hinuhuli ang paningin ng lalake upang kunin ang buong atensyon nito. Nag-panic na si Loraine nang makita niyang umiiwas ng tingin si Geoff at wala ni isang emosyon na mababasa ang rumehistro sa mukha niya. Para siyang nakatingin sa ibang tao na ngayon lang niya nakita at
PARANG PINIPIGA SA sakit ang puso ni Alyson habang nakadungaw sa balcony. Makailang beses na namuo ang kanyang mga luha ngunit agad niyang pinapalis. Mula kasi roon sa tinatayuan niya ay tanaw na tanaw niya ang bulto ng dalawang tao na magkayakap. Kahit na malayo, kilala niya ang tindig ni Geoff. Hindi man niya isipin, pero alam niyang si Loraine ang kayakap nito ngayon. Ilang beses siyang huminga nang malalim, sa mga nangyari ngayong gabi ayaw na niyang dagdagan pa ang stress niya. Nagkukumahog siyang bumaba ng hagdan, hindi niya mapigilang sumugod kahit na anong pagpipigil ang gawin niya lalo pa nang pumitik sa kanyang isipan ang pagiging magkasabwat nila ni Manang Sylvia. Kailangan niyang makaganti!’No, Alyson. Pigilan mo ang sarili mo. Huwag kang susugod. Baka mapahamak ang baby mo at ang baby niya kapag ginulpi mo siya. Tama na ang stress, please tama na. Kalamayin mo ang sarili.’Nasa may main door na siya ng bahay, akmang palabas na nang biglang matigilan, umikot siya para b
“Bro?” tapik ni Grayson sa isang balikat ni Geoff nang makarating sa upuan nito. Inilahad nito ang nakatiklop na kamao para makipag-fist bump sa kaibigan. “Kanina ka pa? Sorry, I'm a bit late.” Si Grayson ay ang isa sa best friend ni Geoff na kakabalik lang ng bansa. Ilang araw na ang nakalipas nang malaman niyang bumalik ang binata. Ilang araw na rin nitong kinukulit si Geoff na makipagkita sa kanya upang uminom pero dahil sa trabaho at problema, ngayon nga ay napilitan na siyang pagbigyan ang kaibigan. “Medyo, Bro.” harap dito ni Geoff matapos sairin ang laman ng hawak na shot glass, iniumang ang fist niya sa kaibigan. “Kumusta ka na?” “Heto, nakikita mo naman, pogi pa rin.” wika ng kaibigan matapos tumawa ng buo at maupo na sa tabi ni Geoff. “Mukha kang problemado, ah?” Open si Geoff sa mga nangyayari sa buhay niya sa kaibigan. Alam nito ang lahat ng mga ganap, ultimong ang nangyaring kaguluhan sa bahay nila about Alyson ay nabanggit rin kay Grayson. “Ibig mong sabihin an
ILANG ARAW PA ANG lumipas bago tuluyang nagdesisyon si Alyson na bumalik sa trabaho. Malakas na siya. Okay na ang pakiramdam niya. Napalitan na ang mga maid mula sa mansion ng ni Don Gonzalo Carreon. Ang mga maid naman na nakasama ni Manang Sylvia ay naibalik na sa mansion ng mga Carreon. Hindi inilihim ni Geoff ang ginawa ni Manang Sylvia at ng iba pa pero hindi na lang niya binanggit na si Loraine ang utak at kasabwat nila sa gulo. Nagawa nilang ayusin iyon bago bumalik sa trabaho ang mag-asawa. “Sumabay ka na sa akin, Alyson. Ihahatid na kita.” “Hindi na kailangan, Geoff. Mag-aabang na lang ako ng taxi sa labas. Siguro naman ay may mga dadaan diyan.” tahasang pagtanggi ni Alyson, naalala ang huling gulong ginawa nito sa trabaho niya. Malamang ay usap-usapan pa rin ang lahat ng ito doon lalo kapag si Roxan ang magbubukas. “Ang imposible naman kung walang magagawi.” “Sigurado ka?” “Oo naman.” “Bakit hindi ka na lang mag-drive ng isa sa aking mga sasakyan na nasa garahe? Pili ka