Tila napakahina ng mukha ni Shelly na maaaring himatayin siya anumang oras. “Ano bang pinagsasabi mo? Hindi ko alam kung ano ang sinabi sa iyo ni Arianne, ngunit hindi ko ito ginawa. No means hindi! Nananatili ako sa bahay sa lahat ng oras na ito, kaya walang paraan para makipag-ugnayan ako sa mga bagay sa kumpanya. I’d only been to the office that one time and then something happened; may coincidence kaya? Pinaghihinalaan mo na ako ay nagpaplano laban kay Arianne, ngunit bakit hindi mo naisip na may pagkakataon na may nagsasamantala sa sitwasyon at nagpaplano laban sa akin sa halip? Hindi lang ako ang taong galit kay Arianne. Hindi ba siya galit din sa akin? Mayroon ka bang loob na sabihin na wala siya? The moment she stepped through that door, she questioned me as to why I framed her. Pagkatapos, dahil lang sa hindi ko ginawa at tumanggi akong aminin, itinulak niya ako pababa ng hagdan. Paano mo pa gugustuhin na makasama ang makamandag na babaeng iyon gayong alam niyang may sakit ako
Pagtapak niya sa kanyang bahay, biglang lumiwanag ang itim na itim na sala. Pinikit ni Mark ang kanyang mga mata dahil sa biglaang napakaliwanag na liwanag at pinagmasdan ang paligid bago itinuon ang tingin kay Shelly, na nakatayo sa tabi ng hagdanan.Manipis na pantulog ang suot ni Shelly kaya naman payat na payat siya na baka makalipad siya sa hangin. Parang medyo duguan ang benda sa ulo niya habang nakapikit ang mga mata. “Bakit ngayon ka lang nakauwi? Nakapunta ka na ba ulit sa lugar ni Arianne? Ginawa na niya ito sa akin, pero gusto mo pa rin siyang makasama? Gusto mo ba talaga akong ihatid sa isang kanto? Magiging masaya ka ba kung patay na ako?! Bakit hindi mo maintindihan ang hirap na dinaranas ko?!"Ang mga salita ni Shelly ay kasing talas ng kutsilyo habang nagsasalita siya; nakakairita na parang pinapatahan siya ng iba.Walang ekspresyong sinabi ni Mark, “Babayaran kita kung ano man ang utang ng ina na nagpalaki sa akin, pero hindi na ako papayag na pahirapan mo pa si Ari
Nang bumalik si Libby sa kanyang mesa para ayusin ang kanyang mga personal na gamit, nilapitan siya ni Robin at tinanong, “Anong problema? Aalis ka na ba?”Tumango si Libby. "Sa huli, nalaman pa rin ni Mr. Tremont ang tungkol dito, kaya tiyak na hindi ako maaaring manatili. It's alright though, inihanda ko na ang sarili ko para dito. Robin, I’m so sorry... Please help send my apologies to Arianne also, since wala akong lakas ng loob na makita siya mismo. Good luck sa trabaho mo dito. Tama si Arianne; dapat ay nagtatrabaho kami sa aming opisina, hindi nagdudulot ng mga alitan sa loob at gumawa ng anumang bagay na magdudulot ng pinsala sa iba."Napabuntong-hininga si Robin. “Hayaan mo akong paalisin ka. Marami kang gamit."Hindi tumanggi si Libby, ngunit halo-halong damdamin ang nararamdaman niya sa sandaling iyon. 'Pagkatapos ng hindi magandang pakikitungo ko sa kanya, hindi ko inaasahan na siya ang magpapalayas sa akin sa huli.'Matapos paalisin si Libby, bumalik si Robin sa design
May bahagyang madilim na hangin na umiihip nang gabing iyon, na ginawang tama ang temperatura sa paligid sa panahong iyon.Habang dahan-dahang naglalakad si Arianne sa mga abalang lansangan, tumingin siya sa mga tindahan sa kanyang paligid. Ang lansangan na kanyang nilalakaran ay napaka-maunlad at mataong; ang bawat bagay na kanilang ibinebenta ay maluho. 'Dati akong dumadaan dito araw-araw, ngunit hindi ako tumigil o nagkaroon ng pagkakataon na mamili dito. Sinabi ko kay Mary na babalik ako mamaya at hindi na kakain sa bahay, kaya maaari kong samantalahin ang pagkakataong ito na mamili nang dahan-dahan, dahil hindi ako nagmamadaling umuwi.Si Smore ay tumatanda at nagiging malikot ngayon, gumagawa ng gulo sa bahay, kasama ang kanyang mga laruan kung saan-saan araw-araw. Bagama't hindi mabilang na beses na naglilinis si Mary sa kanya, kailangan ko pa ring maglinis pag-uwi ko pagkatapos ng trabaho. Gayunpaman, dapat na bumuti ang mga bagay sa lalong madaling panahon pagkatapos magsimu
'Binilhan ako ni Mark ng chocolate? May lason ba ito? Hindi ko alam kung bakit, pero nilalamig ako sa tuwing ang isang malamig na tao na tulad niya ay nagiging sweet sa akin.'Seryoso ang ekspresyon ng mukha ni Smore at sinabing, “Sinabi ni Daddy na binili niya ito para sa iyo. Ayaw niya akong kumain, pero nagpumilit ako, kaya isang piraso lang ang binigay niya. Kuripot na tatay! Napahawak ako sa laway ko para pigilan ang sarili kong kainin ito!"Hindi napigilan ni Arianne na matawa. 'Ang tsokolate na ito ay tiyak na custom made, ang presyo ay sapat na marahil para sa amin ni Tiffany upang makakuha ng masarap na makakain nang magkasama.' Si Arianne ay hindi isang taong mahilig sa tsokolate dahil ito ay masyadong matamis para sa kanya, ngunit nais niyang subukan ito kung binigay ito ni Mark.Narinig na ni Mark ang mga halakhak bago pa man siya umakyat sa pinto. Mabilis siyang naglakad at nagtanong habang nagpapalit ng sapatos, “Anong tinatawanan niyo? Hindi mo talaga ako hinintay at
Tinakpan ni Arianne ang kalahati ng kanyang mukha habang bumubulong, "Masakit ang ngipin ko..."Lumapit si Mark sa kanya. "Ibuka mo ang iyong bibig at hayaan mo akong makita."Si Arianne ay masunurin na sinubukang ibuka ang kanyang bibig. Matapos tingnan ito saglit, sinabi ni Mark, “Pupunta tayo sa dentista bukas, bulok ang ngipin mo. Hindi ito maaaring nangyari dahil sa isang piraso ng tsokolate, hindi ba?"Nasa sobrang sakit na bakas sa mukha ni Arianne, pero hindi niya napigilang matawa. “Bakit hindi ko napansin na may talent ka pala sa pagiging dentista? Palagi akong may mga isyu sa sakit ng ngipin, ngunit palagi akong tamad na mag-abala. Sa palagay ko hindi ko nakuha ang karangyaan ng pagtamasa ng matatamis na bagay, hindi kapag nagkakaroon ako ng mga isyu mula sa isang piraso ng tsokolate."Bumangon si Mark sa kama para maghanap ng mga painkiller para sa kanya. "Uminom ka ng gamot at matulog ka na. Dadalhin kita sa dentista pagkagising mo bukas. Ang ganda ng ngipin mo noong b
Mariin siyang hinawakan ni Mark sa kanyang pulso. “Nanay ka na, pero duwag ka pa rin. Ito ay isang paglalakbay lamang sa dentista, wala nang iba pa, kaya huwag subukang tumakas. Busy ka ba tulad ko? Kahit na ang isang abalang tulad ko ay handang maglaan ng ilang oras upang samahan ka sa dentista, ngunit naglakas-loob ka pa ring tumakas? Kahit na lumipas ang maraming taon, hindi ka pa rin nagbabago. Palagi kang ganyan kapag kailangan mong bumisita sa mga doktor noong bata ka pa, ngunit hindi ka pa nakakapunta sa dentista. Ano ngayon? May phobia ka pa ba dyan? Bilisan mo, malapit na ang turn mo. Hiniling ko kay Brian na pumila at bigyan ka ng slot kaninang umaga."Sa sandaling sinabi niya iyon, tinawag ng nurse ang pangalan ni Arianne.Sumuko si Arianne sa kanyang kapalaran at matigas ang ulo na pumasok sa ward ng dentista. Ang dentista ay isang babae sa kanyang 30s. Bagama't may suot siyang maskara, maamo pa rin ang mukha niya. Kung hindi, siguradong takot na takot si Arianne na tumak
Pagdating nila sa entrance ng elevator, biglang itinulak ni Mark si Arianne sa dingding ng magkabilang kamay sa tabi nito, na ikinulong sa pagitan ng dingding at ng sarili niya. Tinitigan ni Mark si Arianne ng diretso sa mga mata. “Palagi na ba kayong magkasundo ni Sylvain? Pinayagan kita na mapalapit sa kanya para makakuha ka ng ilang mga kasanayan, hindi para magkaroon ka ng pagtatalo ng magkasintahan, lalo na sa oras ng trabaho."Mariing itinanggi ito ni Arianne at sinabing, “Who’s had a lover’s quarrel? Paano ko ipapaliwanag ang mga bagay kay Robin kung narinig niya ang sinabi mo? Naglolokohan lang kami, hindi ba ganun ang ginagawa ng magkakaibigan? Nagseselos ka ba?”Bahagyang ibinaling ni Mark ang kanyang ulo upang tingnan ang kanyang paligid. Nang makita niyang walang tao, ibinaba niya ang ulo para halikan ang mga labi ni Arianne.Ang unang reaksyon ni Arianne ay ang pagtulak sa kanya. ‘Nagpapagaling pa ako sa pagpunta ko sa dentista, kaya hindi ba mas malala pa ang paghalik?