“Ah! Ah! Iligtas niyo ako! Pakiusap tulungan niyo ako!" Tumitili na si Tia mula sa loob ng gusali na ngayon ay pinapalibutan na ng malakas na apoy.Labis nang natataranta si Hayley matapos marinig ang mga sigaw ng paghingi ng tulong ni Tia. "Tia, papasok kaagad ako para iligtas ka. Kumapit ka lang!"Kaagad na sumigaw si Tia matapos marinig ang sinabi ni Hayley. "Tita…Iligtas niyo ako, bilisan niyo…Malapit na akong mamatay. Ah!" Sinusunog na siya ng apoy ngayon!Inutusan niya ang mga tauhan ni Dayton, "Patayin niyo kaagad ang apoy! Naririnig niyo ba ako?!"Mga tauhan itong lahat ni Dayton, at kay Dayton lang sila nakikinig. Wala sa kanila ang magpapatay ng apoy hanggang walang sinasabi si Dayton.Dahil hindi niya mautusan ang mga ito, walang ibang nagawa si Hayley kung hindi ang sigawan ulit si Dayton, "Sabihan mo ang mga tauhan mo na patayin kaagad ang apoy! Talaga bang paaptayin mo sa sunog si Tia? Mayroong buhay na tao sa loob!" Walang emosyon siyang tiningnan ni Dayton at
“Huwag mo akong tawaging tita, ikaw na walang awa at walang pusong tao!" Sigaw sa kanya ni Hayley sa labis nitong galit.Alam ni Dayton na siya ay pagagalitan nito bago pa man siya pumasok, kaya naman hindi nagbago ang kanyang ekspresyon. "Tita, huwag kayong padadala sa emosyon. Kailangan niyong magpahinga at hayaang gumaling ang mga sugat niyo.""Huwag mo akong sabihan ng mga mapagpanggap mong mga salita! Alam mo ba kung gaano nakakaawa si Tia ngayon? Paano mo nagagawang maging napakalupit?" Nais talaga ni Hayley na saktan ang damdamin ni Dayton at malaman kung totoo nga bang bato na ito. "Kumuha ako ng mga magagaling na doktor para gamutin siya." Sabi niya sa tono na para bang nagpakita siya ng napakalaking awa kay Tia."Magagaling na doktor?" Bigla namang natawa si Hayley. "Hehe… Walang silbi ang magagaling na doktor. Mayroon siyang paso sa buo niyang katawan. Mas nanaisin niya pang mamatay kaysa mabuhay sa ganiyang kalagayan…""Tita, ikaw ang may gusto na iligtas siya…" malam
Naglakad si Quincy papasok sa opisina ng presidente kasama ang kaniyang assistant. Itong lugar na ito ay pagmamay-ari ng Lanes noon. Dati, siya ay isa pang young miss ng pamilya Lane. Ang ama niya ang nagpapatakbo ng kumpanya. Paminsan-minsan ay bumibisita siya rito. Nasabi rin niya sa kaniyang ama na tutulong siya sa pagpapatakbo ng kumpanya pagdating ng panahon. Kinaawan siya ng kaniyang ama sa pagpapatakbo ng isang malaking kumpanya bilang isang babae. Nais niyang tulungan ang kaniyang anak na makahanap ng mapapangasawa na marunong magpatakbo ng kumpanya. Sa ganoong paraan, hindi siya gaanong mahihirapan sa buhay. Walang nagakala na lahat ng kanilang pag-aari ay makukuha ng isang katulad niyang walang pusong tarantado, Dayton Night, bago pa man siya mahanapan ng kaniyang ama ng mapapangasawa o bago pa niya mapatakbo ang kumpanya mula sa kaniyang ama. Ang opisina ay ibang-iba na ang ayos kumpara sa naaalala niya. Matapos makuha ni Dayton ang kumpanya, naging opisina niya it
Malakas na enerhiya ang pumuno sa katawan ni Quincy nang tabigin niya ang kamay nito. Marahil natamaan nita ito nang sobrang lakas, o marahil sinadya niyang isabit nang maluwag ang tuwalya sa kaniyang balakang. Nang tinanggal niya ang kamay nito, natanggal din ang tuwalya sa kaniyang ibabang katawan! Ang hangin sa pagitan nila ay biglang lumamig.Tumitig si Quincy sa kaniyang pangibabang katawan at bumalik din sa kaniyang katinuan. Pinikit niya ang kaniyang mata agad!Bwisit! nakakasira ng mata!"Sinasadya mo ata itong gawin!" Siya ay galit at nahihiya rin. Ang kaniyang mukha ay biglang namula.Ngumiting pa-inosente si Dayton at tinanong, "Paano mo ako masisi kung ikaw naman ang nagtanggal ng tuwalya?""Magsuot ka na ng damit mo!" Nakapikit pa rin ang mga mata niya. Pero, ang utak niya ay puno ng mga litrato ng nakita niya kanina.Tumawa siya nang mahina at tinanong, "Bakit ka nahihiya? Mag asawa tayo. Meron din tayong anak. Matagal mo na bang hindi nakita ang katawan ko?Hind
Patuloy na tinititigan ni Quincy ang dokumento. Ang galit sa loob ng puso niya ay unti-unting nagiging isang malaking silakbo."Dayton Night, sinadya mo ito, tama?" Nagwala na rin siya sa galit sa harapan nito. Hindi na nakapagtataka kung bakit wala itong reaksyon sa lahat ng ginawa niya. Hinayaan pa nito na harangin niya ang lahat ng projects at pahirapan siya.Nagkibit-balikat si Dayton habang inosente ang ekspresyon sa mukha. "Sinabi ko na sa iyo noong una pa lang na ibibigay ko ang lahat ng gusto mo. Hindi ba't ginagawa ko ngayon ang hiling mo?""Bakit hindi mo sinabi sa akin na mayroon akong parte sa kumpanya?""Sinabi ko na sa iyo na mag-asawa pa rin tayo. Dahil kasal tayo, pagmamay-ari natin ang parehong mga ari-aruan." Huminto siya sandali bago idagdag, "At saka, pagmamay-ari nating dalawa ang kumpanyang ito simula nang magpakasal tayo. Hindi mo ba alam iyon?"Syempre ay hindi maiisip ni Quincy ang ganoong bagay.Noon ay niloko siya ni Dayton para magpakasal sa kaniya p
Kawalan din ng mga directors na ito ang kawalan ng kumpanya.Hindi na sila masaya sa pinapakita ni Dayton. Kung hindi pa rin nito aayusin ang operasyon ng kumpanya, pag-iisipan nilang pagbotohang paalisin sa board si Dayton."Mayroong malaking mangyayari sa kumpanya, pero hindi ito masamang bagay." Tiningnan niya ang kaniyang secretary na nakatayo sa likuran niya at sinenyasan ito na buksan ang pinto ng conference room. Pagkatapos bumukas ng pinto, pumasok si Quincy."Miss Quincy?!" Mayroong napasigaw. Ilan sa mga matatandang director ng kumpanya na nasa meeting ay mga kaibigan ng tatay niya. Kilala siya ng mga ito.Simula nang pakasalan niya si Dayton, walang anumang masabi ang mga matatandang director na ito kay DaytonPagkatapos nito, nalaman nilang nawawala siya. Kahit gaano man sila naaawa sa pamilya niya, wala silang magagawa. Nakabalik na siya ngayon. Hindi alam ng mga matatandang director na ito kung dapat ba silang maging masaya o mag-alala. Pumasok si Quincy sa k
Napakahinahon ni Dayton. Hinayaan niya na maging chairwoman si Quincy ng kumpanya at hindi siya galit na tinanggal siya nito kaagad sa pagiging presidente!Hinihintay siyang magsalita ng board of directors. Gayunpaman, tiningnan ni Dayton si Quincy bago sumagot sa kanila, "Dahil iyon ang desisyon ng bagong chairwoman, tatanggapin ko ito."Umingay ulit ang buong conference room dahil sa sinabi niya. "Sa tingin ko ay napag-usapan na nila ito. Tanggapin na lang natin. Hindi importante ang mga opinyon natin.""Hindi nila sineseryoso ang mga matatandang directors…" "Hayaan mo na, kumpanya nila ito. Wala tayong masasabi tungkol dito.""Sa tingin ko ay tayo dapat ang umalis." Siyempre ay hindi kayang tanggapin ng board of directors na si Quincy ang naging chairwoman pagkapasok pa lang nito sa kumpanya. Plano pa nitong pamahalaan ang kumpanya sa pamamagitan ng pagiging presidente. Nabigla si Quincy sa kung gaano kadaling sumusunod si Dayton sa mga kondisyon niya. Sa kaibituran ng p
“Huwag mong subukan banggitin ang anak natin. Mahirap para sa kaniyang tumira kasama ka." Nagalit siya sa kaniya nang maisip niya ang autistic presentations ng kaniyang anak."Hindi mo ako masisisi sa ganiyan. Kulang siya pagmamahal ng isang ina mula pagkabata. Kalaunan, magiging iba siya sa mga ibang bata."Ngumisi si Quincy at tinatanong, "Sa ibang salita, sinisisi mo ako kung bakit siya naging ganiyan?""Oo, ikaw ang may malaking responsibilidad ukol dito."Ayaw na ni Quincy makipag-away pa sa kaniya. Palagi naman itong walang hiya at matigas ang ulo."Terry, pumasok ka," tinawag niya ito upang papasukin. Itinulak ni Terry ang pinto at pumasok. Kinuha niya ng shotgun mula sa bulsa niya at itinututok kay Dayron nang makita niyang nakakulong ito sa kaniyang mga braso. "Pakawalan mo si young miss." Tinignan lamang ni Dayton ang nguso ng baril, na nakatutok sa kaniya, nang hindi ito iniisip. Hindi siya nagpakita ng kahit anong intensyon na pakawalan si Quincy.Kung tutuusin, g