Kabanata 39

Matapos tingnan ang mga litrato, kumunot ang noo ni Dr.Collins at sinabi, “Pamilyar ang taong ito. Bigyan mo ako ng oras para alalahanin…” Dahil walang litrato ang lalaki na nakaharap, mahirap kay Dr.Collins na alalahanin ang tao.

“Ayos lang. Hindi niyo po kailangan magmadali.” Hindi mapakali si Sharon, pero hindi tama na madaliin niya ito.

“Ah, naalala ko na. Kahawig ng lalaking ito si Dr.Wayne John. Nasa surgery department siya.”

“Wayne John? Sigurado po ba kayo?” Kuminang ang mga mata ni Sharon.

“Oo, kahawig niya. Subukan mong magpunta sa surgery department at magtanung-tanong.”

“Salamat, Dr.Collins.” Nais kaagad makita ni Sharon ang Wayne John na ito.

“Walang anuman. Sobra ang pagka-guilty ko dahil hindi ko nagawang iligtas ang tatay mo noon.”

Nang napansin ni Sharon na nag-alinlangan ito kung magsasalita pa, muli siyang nagduda. “Dr.Collines, marahil ay mayroon pa kayong hindi sinasabi sa akin tungkol sa pagkamatay ng tatay ko noon?”

Nagbago ang ekspresyon ni Dr.Collins, a