Kabanata 11 Ang ganda ng asawa

Kabanata 11 Ang ganda ng asawa

Isang oras ang nakalipas, sa kanlurang distrito ng Makati City, sa Real Material Factory.

    Habang nagmamaneho sa kotse sa gate ng Factory, isang magandang babae, si Sophia, ang bumaba.

    "Sophia, umakyat ka mag-isa, hihintayin kita sa pinto, huwag kang mag-alala, ako na ang bahala sa lahat." Ngumiti si Dan at pinagbuksan si Sophia ng pinto ng kotse.

    Saglit na nag-alinlangan si Sophia, pagkatapos ay nakangiting sinabi, "Salamat Dan, ililibre kita ng hapunan pagbalik ko."

    Pagkatapos magsalita, naglakad siya patungo sa gusali ng opisina.

    Tulad ng alam ng lahat, nakapasok na siya sa pintuan ng impiyerno.

 Sumandal si Dan sa pintuan ng kotse, nagsindi ng sigarilyo, tumingin sa kaakit-akit na likod ni Sophia na pumasok, at walang magawang bumuntong-hininga: "Sophia, huwag mo akong sisihin, na hinayaan kang maakit si Donald."

    Sophia ay dumating dito upang talakayin ang pakikipagtulungan sa Real Material Factory.

    Ang Real Material Factory ay isa sa mga industriya ng Real Group.

Sa ilalim ng pamumuno ng sekretarya ni Donald, dumating si Sophia sa opisina ng general manager. Bago umupo ng mahabang panahon, ang pinto ng opisina ay nakabukas mula sa labas, at pumasok ang isang nasa katanghaliang-gulang na lalaki na may malaking tiyan.

    

    "Nandito kana pala Manager Sophia, pasensya na talaga. Nasa meeting ako kanina 

"Ok lang, kararating ko lang din." Tumayo si Sophia at sinabi na may tipid na ngiti.

    Lumakad si Donald sa harap ni Sophia, at nang hindi hinintay na makipagkamay si Sophia, iniunat niya ang kanyang mataba na kamay at pinisil pisil ang malambot na kamay ni Sophia.

    Si Sophia ay sumimangot, ngunit hindi naglakas-loob na bawiin ang kanyang kamay bigla.

   Pagkatapos ng lahat nagsalita si Sophia, Director Real kailangan natin pag-usapan ang tungkol sa bagong kooperasyong pakikipagtulungan sa Real Group.

At tumingin si Donald kay Sophia.

 "Ang kagandahan ni Manager Sophia ay hindi sapat upang ilarawan ang kagandahan." Sinabi ito ni Donald, ngunit hindi niya sinasadya na bitawan ang kamay ni Sophia.

    May pagtatampo pa nga sa kanyang mga mata: "Narinig ko na si Manager Sophia, ay may hamak na asawa?"

Bahagyang nagbago ang mukha ni Sophia, ngunit hindi nagtagal ay pinilit niyang ngumiti at sinabing, "Donald, ang mga bagay na ito ay walang kinalaman. kung ano ang gusto nating pagtulungan, pag-usapan natin ang tungkol sa bagong kooperasyon."

"Ang kooperasyon sa negosyo ay maaaring pag-usapan anumang oras, ngunit kakaunti ang mga pagkakataon upang madagdagan ang relasyon at pagmamahal." Nang sabihin ito ni Donald, ang kanyang mga mata ay puno ng pagsalakay at pagmamay-ari nang tumingin siya kay Sophia.

    Napakaganda mo Sophia!

    Ngayon, nilapitan siya ni Sophia para talakayin ang pakikipagtulungan, na dahil sa kanya.

    Dahil may hihilingin, kailangang ibigay ni Sophia, na hindi naman sobra, tama?

    "Manager Sophia and our company are negotiating new cooperation. Siguro hindi mo alam ang isang rule na itinakda ko, ibig sabihin, kailangan muna nating uminom nang magkasama bago pag-usapan ang tungkol sa negosyo. Ang alak ay nakasalalay sa karakter. Isang pinagkakatiwalaang partner."

    "Kung tutuusin, hindi naman masama ang laki ng mga kumpanyang nasa ilalim ng pangalan ko. Napakaraming tao ang gustong makipagtulungan sa akin. Natural, kailangan kong pumili ng mapagkakatiwalaang tao, kaya Manager Sophia, tingnan mo..."

    "Ito.. . ..." Si Sophia ay hinawakan ni Donald at naglakad papunta sa leather na sofa. Sa mga mata ni Donald, kailangan niyang umupo sa sofa dahil humingi siya ng kooperasyon sa iba.

    Nang makitang masunurin si Sophia, tuwang-tuwa si Donald, at isang hakbang na lang ang layo niya para maabot ang kanyang layunin!

 Hinawakan ni Donald ang kamay ni Sophia, at ang makinis at malambot na kamay ay talagang nag-aatubili siyang bitawan, at ang mga mata ay nakatitig kay Sophia ay lalong naging walang ingat, na nagpapakita ng matinding pagnanais na angkinin.

    "Manager Sophia, anong nakakahiya? Napakawalang kwenta ng asawa mo. Hindi ka niya matutulungan. Madali kitang matutulungan. Basta't natutugunan mo ang aking mga personal na pangangailangan, hindi imposibleng maging permanenteng partner tayo."

    Pagkatapos marinig ito, biglang binawi ni Sophia ang kamay na hawak ni Donald, at tumayo pa sa sobrang reaksyon, tumingin  kay Donald at sinabing, "Donald, mukhang hindi mapag-uusapan ang negosyong ito, kay ako ay aalis na lamang, Paalam."

    Tumalikod siya at naglakad patungo sa pinto ng opisina.

    Dumating siya upang talakayin ang pakikipagtulungan nang may katapatan, ngunit iniisip ni Donald na pagsamantalahan siya.

    Hindi siya papayag sa ganoong maruming deal.

    Higit pa rito, paulit-ulit na sinabi ni Donald na ang kanyang asawa ay isang walang kwentang tao, na naging dahilan ng kanyang pagiging sobrang sensitibo.

    Bagama't talagang walang kwentang lalaki si Anthony , asawa pa rin niya ito.

    "Halika at sunduin mo ako, bababa na ako." Kinuha ni Sophia ang mobile phone at pinili ang numero ng mobile phone ni Anthony nagpadala ng ganoong text message.

    Kasabay nito, nang nagmamadaling bumalik si Anthony sa bahay, nakatanggap siya ng text message mula kay Sophia, at nagbago ang kanyang ekspresyon.

    Napakasimple ng text message ni Sophia, hiniling lang niya kay Anthony na sunduin siya sa Real Material Factory.

    Walang pag-aalinlangan, sumakay si Anthony ng kotse at sumugod sa Real Material Factory.

    "Di!"

    Biglang tumunog ang isang electronic sound.

    Pagkatapos, hinayaan niyang hawakan ni Sophia ang hawakan ng pinto at bahagyang pinihit ito, ngunit hindi ito mapilipit.

    Dahil hindi napigilan ni Donald si Sophia, hindi nilayon ni Donald na patuloy na gamitin ang panlilinlang na ito, na may masamang ngiti sa kanyang mukha, unti-unting lumapit kay Sophia.

    "Donald, ano ang ginagawa mo?" Nagpapanic na si Sophia sa kanyang puso at mahinahong nagtanong, ngunit nagdadasal siya at umaasa na dadating kaagad si Anthony at kunin siya kapag hindi na niya ito mahintay. 

    "Hindi ba't ngayon ko lang nilinaw sa iyo kung ano ang gagawin ko?" Sabi ni Donald na may halong tawa at lumakad papunta kay Sophia, habang ang kanyang nakalahad na kamay ay dumampi sa maselang mukha ni Sophia.

    Umiling si Sophia mula sa gilid hanggang sa gilid, iniiwasan ang bibig ni Donald, at sumigaw ng histerikal, "Tulong! Tulong!"

    "Halika, kapag mas malakas kang sumisigaw, mas nasasabik ako!" Ang pagsigaw ni Sophia para sa tulong si Donald ay mas lalong natuwa: "At saka, teritoryo ko ito. Sumigaw ka hanggang gusto mo..."

    "Bang bang bang!"

    Pagkatapos ng katok sa pinto, Isang magaspang na lalaki ang sumigaw. dumating ang bose: "General Manager! Ano ang nangyari?"

    " Umalis ka! Pumunta ka sa abot ng iyong makakaya!" Galit na sabi ni Donald.

    Nang marinig ang boses mula sa likod ng pinto, tila nakakita ng pag-asa si Sophia, at desperadong sumigaw: "Tulungan mo ako, iligtas mo ako!" Ngunit sa hindi inaasahang pagkakataon, pagkatapos ng ilang segundong katahimikan, may boses sa labas ng pinto na paparating.

    “Okay boss, I understand, let’s go.”

    Kapag may nangyaring kakaiba, ang tatawag ng tulong ang magiging amo nila, at bubuksan ang pinto para makapasok sila para sa proteksyon.

    Pero ngayon, narinig nila ang sigaw ng babae sa labas ng pinto.

    Parang may ibang babae sa opisina bukod sa amo.

    Nanatiling magkasama ang mga lalaki, at humingi ng tulong ang mga babae. Syempre, alam nila kung ano ang nangyari. Sanay na sila sa ganitong bagay kasama ang amo na si Donald.

    Alam kung ano ang nangyayari, siyempre imposibleng masira ang mabuting gawa ng kanilang amo at piliin na umalis.

    "Manager Sophia, wala nang maglalakas-loob na mang-istorbo sa atin. Susunod, masisiyahan ka sa kahanga-hangang lasa na hindi mo pa nararanasan."

    Sabi ni Donald na may mala-lobo na pagsalakay: "Hindi mahalaga. kung papayag ka o hindi. , ibibigay ko talaga ito sa iyo pagkatapos kong makipagtulungan!"

    Pagkatapos magsalita, inilapit muli ni Donald ang kanyang mukha.

    "Huwag! Tulong!"

    desperadong sigaw ni Sophia at umiling para umiwas.

    Ganap na nakontrol ni Donald si Sophia, at dinala siya sa sofa, hinahangaan ang mapula-pula at pinong kagandahan sa kanyang harapan.

    "Manager Sophia, tratuhin natin ang isa't isa nang tapat at magkaroon ng magandang malalim na komunikasyon. Huwag kang mag-alala, maaari tayong magtulungan pagkatapos."

    Si Donald ay puno ng pagnanasa, na may nakakatakot na ngiti sa kanyang mukha, hinimas ang kanyang mga kamay, iniunat ang kanyang tiyan, at sinimulang tanggalin ang kwelyo ni Sophia.

    Napakaganda ng kagandahang ito!