I Found You (Greatest Memories #3)

10 years ago (2029)

Nasa waiting shed ako nang may nakita akong batang lalaki na ka-edaran ko. Lumapit ako sa batang nakayukyok sa dulo ng waiting shed.

"Hey, are you crying?" pag-bungad ko sa batang lalaki nang lapitan ko.

Hindi nagsalita ang batang lalaki kinausap ko na lang siya nang kinausap kaya tinabihan ko na lang ito para may kasama.

Habang naghihintay ako nang sundo ng magulang ko napatingin ako sa harap ko nang marinig ang boses ng 'eomma' ko.

(Mommy.)

"Yeon-in," tawag ni eomma sa akin nang sumilip sa may binatana ng sasakyan namin.

(Sweetie,) (Mommy)

Tumayo naman ako sa inuupuan ko at tumingin sa eomma ko.

(Mommy)

"Eomma," tawag ko na lang nang tumayo ako nang maayos sa inupuan ko pinag-pagpag ko pa ang palda ko sa puwet.

(Mommy,)

"Ja, jib-e gaja." tawag ni eomma sa akin na nasa loob ng kotse

(Come on, let's go home.) (Mommy)

"Geuneun eottae, eomma? geuneun yeogi daegisil-e honja issda." sabi ko kaagad nang lumapit ako at tumingin pa ako sa batang lalaki.

(How is he, mom? He alone here in the waiting shed.)

"Neo dong-geub-iya?" pagtatanong ni eomma sa akin at lumabas na siya nang kotse bago lumapit akin.

(Is he your classmate?) (Mommy)

"Aniyo, bang-geum yeogieseo geuleul honja boassgo daleun haggyoeseo gongbuhago iss-eossdeon geos gatseubnida," sagot ko kaagad at sumama akong lumapit ulit sa batang lalaki.

(No, I just saw him here alone, and I think he was studying at another school.)

"Hijo," tawag ni eomma sa batang lalaki nang huminto ito sa harap nito gumilid naman ako at pinag-masdan ko siya.

(Mommy)

Napa-huh na lang siya sa eomma ko nabaling din ang tingin niya sa akin ngumiti na lang ako.

(Mommy)

"Why are you alone here in the waiting shed?" pagtatanong ni eomma sa batang lalaki yumuko lang siya.

(Mommy)

"Who are you?" tanong nito nang inangat ang ulo niya nakita ko ang takot sa mukha niya.

"I'm Mina Gye, and it was my daughter." sagot ni eomma sa batang lalaki at tinuro naman ako.

(Mommy)

"I am not alone, but I have family I left our home," sagot naman nito sa amin nang nabaling ang tingin ko sa eomma ko.

(Mommy)

"Why did you leave your house, your family was worried about you when you left your house." nasabi ni eomma sa batang lalaki umiwas ito nang hahawakan ito ni eomma.

(Mommy)

"I left because my sister was more important to them than I was," sagot naman kaagad niya sa eomma ko natawa naman ito napakunot naman ang noo ko.

(Mommy)

Bumuntong-hininga si eomma sa harap nang batang lalaki.

(Mommy)

You don't understand, son but parents are equally important to their children." sagot ni eomma sa batang lalaki, ano ang ibig sabihin ni eomma.

(Mommy)

"I am no longer young, but I am a big boy," sagot nito sa eomma ko hinawakan nito ang kausap niya.

(Mommy)

Hindi na umiwas ang batang lalaki sa eomma ko.

(Mommy)

"How old are you?" pagtatanong ni eomma sa batang lalaki nabaling ang tingin ko.

(Mommy)

"Eomma, biga wayo," tawag pansin ko sa eomma ko nang mapansin umaambon na.

(Mommy, it's raining) (Mommy)

Napabaling ang tingin ko nang magsalita ang batang lalaki sa eomma ko.

(Mommy)

"I was nine years old," sagot naman nito sa tanong nang eomma ko.

(Mommy)

"When you are young, if you are sulking don't leave your house, your parents are worried about that." sabi ni eomma sa batang lalaki alam kong pinapagalitan na niya ito.

(Mommy)

Hindi naka-imik ang batang lalaki sa eomma ko at biglang yumuko ulit ito bago umiwas ng tingin sa akin napansin niyang nakatingin ako sa kanya.

(Mommy)

"We'll take you to your house, come with us and it's raining, you might get wet." alok ko naman sa batang lalaki hindi ko siya kilala pero, kailangan niya nang tulong namin.

Tumingin naman ito sa amin bago magsalita.

"I don't want to go home to our house." sabi naman nito sa amin kaagad kong hinawakan ang kamay ng batang lalaki.

"Please," sabi ko.

"We will take you to your home," sabat ni eomma sa batang lalaki nang tignan niya.

(Mommy)

Pinisil ko ang kamay nito para sa akin ito bumaling nang tingin.

"I don't want—" angal naman nito sa akin at nilayo ang kamay ko.

"Please," nagmamaka-awa kong sabi sa katabi ko.

"Okay," napipilitan niyang sagot sa akin.

Hinawakan ko naman ang kamay nito para hilahin papunta sa sasakyan namin. Nabigla naman siya sa ginawa ko nang sumakay kami sa loob nang kotse.

"Anong address mo, hijo?" tanong ni eomma sa katabi ko na medyo nabasa nang ulan.

(Mommy)

Sinabi nito sa eomma ko ang address tinandaan ko naman.

(Mommy)

"You're a smart kid," pansin ni eomma sa batang lalaki na yumuko bigla sa harap ko.

(Mommy)

"He was smart, and their family was obviously well-off, eomma." pansin ko naman sa katabi pagkatapos ko abutan ng towel namin na palaging dala sa loob ng sasakyan.

(Mommy)

"I am not smart," sagot nito sa amin nang inangat ang ulo.

Napangiti naman ang sa cute niyang boses ang ganda nang tono ng pananalita niya.

"For you, you are not smart, but for me you are smart." nasabi ko na lang at ngumiti pagkatapos.

Nakatingin lang sa amin si eomma nang lumingon sa aming dalawa. Nagpakilala si appa sa katabi ko nang tawagin niya ito bigla.

(Mommy) (Daddy)

"Appa!" tawag ko na lang nang asarin niya kami at natawa ako nang paluin ito ni eomma.

(Daddy) (Mommy)

"She's a beautiful," sabi niya bigla at napalingon ako dahilan para magka-titigan kaming dalawa.

"What is your name?" tanong ko na lang nang makaramdam ako ng kakaiba sa loob ng katawan ko.

"You first, what is your name?" pagtatanong nito sa akin ang cute niya ngumiti.

"My name is Yeona Gye, and you?" pagpapakilala ko sa sarili at nagtanong naman ako kaagad.

"Allen Thunder Dalton," pagpapakilala niya sa akin tinandaan ko rin ito hindi ako marunong sa pagtanda ng pangalan.

"Allen Thunder, what is your nickname?" tanong ko.

Tumingin sa cute niyang mukha medyo singkitin ang mata niya.

"My family they call me, Allen," sagot nito sa akin.

Tumango na lang ako sa kanya at nalaman ko na hindi lang siya ordinaryong bata nang tanungin ko siya hindi na niya sinabi kung bakit.

"My nickname is Una silent Y hmm, I call you Tunder silent H," banggit ko sa katabi ko nagtataka ako sa itsura ng mukha niya.

"Hmm, sure." nasabi na lang niya at nabaling ang tingin namin sa eomma ko nang magsalita.

(Mommy)

"We are here at your house." tawag pansin ni eomma sa amin at nakakita kami ng mga pulis na nag-aabang.

(Mommy)

"Honey, mukhang hindi ordinaryong bata ang tinulungan natin." sabi ni appa kay eomma napasilip tuloy ako sa labas ng bintana.

(Daddy) (Mommy)

Huminto kami sa harap ng malaking bahay at bumaba kaming tatlo sa kotse naiwan si appa. Nagulat ako nang may lumabas na matangkad na lalaki sa gate at lumingon siya habang kausap ang isang pulis.

(Daddy)

"Allen!" tawag ng matangkad na lalaki napatingala naman ako parang artista.

Nakatayo naman ako sa gilid ni eomma at humawak ako sa laylayan ng damit.

(Mommy)

"Ninong!" tawag niya sa matangkad na lalaki nakamasid lang ako sa paligid.

"Alam mo ba sobrang nag-aalala sa'yo ang parents mo?" narinig kong sabi nang matangkad na lalaki.

"Excuse me, my daughter saw him in the waiting shed," sabat ni eomma dahilan para tumingin sa kanya ang matangkad na lalaki.

(Mommy)

"Oh, thank you, miss?" tanong ng matangkad na lalaki at hinila niya si Allen.

"Mina Gye, hmm, we are leaving." paalaam ni eomma sa kanila.

(Mommy)

Nagkatinginan kami ni Allen at ngumiti siya nang totoo.

"Thanks, for taking him to their house." sabi ng matangkad na lalaki sa eomma ko napahanga ako sa tangkad parang kapre.

"Welcome," sagot ni eomma sa kanila at naramdaman kong hinihila na ako ni eomma pabalik sa loob ng sasakyan namin.

(Mommy)

Nang babalik na kami sa loob ng kotse pinigilan ako ni Allen dahilan para at huminto ako sa pagsakay ng kotse namin nagtataka naman ako.

"Waeyo?" pagtataka kong tanong sa kanya nang lumingon ako.

(Why?)

Nakita ko ang pagtataka sa mukha niya hindi naintindihan ang sinabi ko.

"She said is why?" sabat ni eomma sa kanya.

(Mommy)

"Keep it my bracelet important to me, Yeona I'll keep this memory that I met you," sagot niya sa akin at may inabot na bracelet nilagay pa niya sa braso kinilig ako sa ginawa niya.

"What is it, and why are you giving it to me if it’s important to you?" gulat kong tanong sa kanya hindi ko mapaliwanag ang nararamdaman ko ngayon dahil sa ginawa niya.

"I want to remind you that you have met someone like me," naka-ngiti niyang sagot sa akin nagtago ako sa likod ni eomma ko.

(Mommy)

"Kamsahanida," sagot ko na lang nang mahina sa kanya.

(Thank you,)

"What did you say?" tanong naman niya sa akin nang tumingin siya.

"Thank you for the bracelet you gave me and I will never forget you." nasabi ko na lang sa kanya.

"Let's go, anak." tawag ni eomma sa akin nang hawakan niya ang kamay ko.

(Mommy)

"Bye, Yeona!" sabi niya at kinawayan ako nagpaalam na rin si eomma sa matangkad na lalaki.

"Geu sonyeon-ui gajogdo bujain geos gatgun-yo, yeobo." narinig kong sabi ni appa kay eomma nang makalayo kami.

(Looks like the boy's family is rich too, honey.) (Daddy) (Mommy)

Nakatanaw pa rin ako sa kanilang bahay nakita kong pumasok na sila sa loob at umayos na ako ng upo. Hinawakan ko ng iaang kamay ang binigay niyang bracelet.

"I think, honey he's a son of the celebrity." sagot ni eomma kay appa.

(Mommy) (Daddy)

"Parang nga, yeobo." sagot ni appa kay eomma.

(Honey.) (Daddy) (Mommy)

Dangsin-i jun dangsin-eul ilhji anh-eul yagsog.

(I promise you I will not lose you gave me)

Sana hindi na niya uulitin ang lumayas kapag nagtatampo sa magulang. Nang makauwi na kami nila eomma at appa dumeretso ako sa kwarto ko nakita ko pa ang bunso kong kapatid na natutulog sa kama ko.

(Mommy) (Daddy)

Dalawa kaming magkapatid pero may half-sibling kami sa dating asawa ni appa nasa Korea.

(Daddy)