CHAPTER NINETEENISANG linggo na ang lumipas. Sa kaunting oras na iyon ay napapansin ni Anastashia na umiba ang pakikitungo ni Arthuro sa kanya. Hindi naman siya tanga para hindi niya malaman kung ano ang ipapahiwatig ng mga motibo nito. Palagi siya nitong binibigyan ng bulaklak. Kahit ang totoo ay lahat na binigay nito ay inilagay lang niya sa basurahan. Araw-araw siyang di-ni-date sa iba’t ibang mamahaling restaurant. Kakaiba ang mga motibo pero hindi niya gusto.Hindi naman niya kasi inaakala na magkakaganito si Arthuro dahil lang sa pang-aakit niya. Pero na isip niya, kung totoo man na ganito si Arthuro talaga sa kanya, mas maganda na iyon. Pero dapat na siyang magmadali. Nasasayang ang mga oras niya.Speaking of Michel, wala siyang naging balita rito. Hindi ito bumabalik sa kompanya ni Arthuro para manggulo roon. Ang mahalaga ngayon para kay Anastashia ay ang mapadali na niya ang kanyang plano.“Hindi lang dapat na ganito, Anastashia!” Alam ni Anastashia na may galit ang boses n
CHAPTER TWENTYHINDI naman nagmadali si Anastashia na puntahan kung nasaan si Arthuro. Pero habang nasa biyahe siya ay naninibago siya sa kanyang sarili. May parang mali sa kanya na hindi niya dapat ginagawa. Para bang unti-unti na siyang nawawala sa tunay niyang sarili.“Hindi naman siguro,” utas niya sa kanyang sarili. Iniisip niya na kung si Arthuro ang dahilan nito, hindi naman siguro. Alam niyang paniwalaan ang bagay na iyon. Kung magpapatuloy pa ito, tama nga siguro si Antonio na kailangan niyang itigil kung ano man ang kanyang plano. She would. Kasi lahat dito nakasalalay ang kapakanang ‘the big group’ at ang kanyang pamilya. Nasisigurado siyang kapag hindi siya nagtagumpay sa kanyang plano, hindi lang si Antonio ang mapapatay, pati na rin siya.Suddenly, Arthuro texted her. Tumunog ang kanyang cell phone.Arthuro: Willing to wait here.Anastashia: Ok.She would not know kung dapat bang maramdaman niya ang excitement sa kanyang katawan o dapat na siyang mabahala? Pero kung an
Chapter Twenty-oneNAISIP ni Anastashia habang hinalikan nakatakip ang mga palad ni Arthuro sa kanyang mukha na baka ay unti-unti lang na pinapaibig siya nito.She really could not make a good point against him. Hindi rin niya ito masisisi dahil walang pasabi rin niya itong inakit para lang sa plano niya na hanggang ngayon ay hindi nito alam na niloloko lang niya ito. The worst part is, may mas lalim pa siyang dahilan.“Hindi ko lubos maisip na ganito ka ka pala,” aniya habang nakatakip pa rin ang palad nito sa mga mata niya. “I don’t really know how to get over with you if things get worse.” Mismong siya ay nagulat sa kanyang nasabi. Alam din ni Anaastashia na nabigla niya si Arthuro dahil parang tumigas ang palad nito, naramdaman niya iyon.Parehas silang natigilan. She felt sorry saying that. Pero nangyari na iyon. Ayaw rin niyang aminin na nagkamali siya.“Well,” untag ni Arthuro.Tila naman nagkaroon ng relief sa kanyang katawan. Ngunit naghintay lamang siya sa maaaring gawin ni
Chapter Twenty-twoANASTASHIA felt his erection all inside of her. Malalim at dinig na dinig niya ang baon nito sa loob niya.Arthuro moaned while his body kept on moving and thrusting Anastashia. Hindi nito puwedeng ihinto ang sarili. At that very moment, everything was momentous. Para bang kinikilala ng ari ni Arthuro ang pagkababae ni Anastashia.“Don’t be gentle in me,” said Anastashia. Ang tanging bumabagabag sa kanyang isipan sa mga oras na ito ay kung paano niya malalapagpasan ang satisfying na performance ni Arthuro. He did what is beyond. Kaya parang na-pressure siya sa bagay na iyon.“Hmm,” ungol ni Arthuro na sa bawat kadyot at baon ng ari nito sa loob ni Anastashia ay para ding bumubuhay ng matagal na nakatagong kapangyarihan niya.This will last longer than I thought, iyon ang nasa isip ni Anastashia, huminto ang paggalaw ni Arthuro. Hiningal ito.“Kaya pa?” tanong niya na sinadya niyang itunog na parang naghahamon.Arthuro bit his lower lip. Anastashia though of that as
CHAPTER TWENTY-THREEISANG buwan na ang lumipas. Marami ang nangyari ngunit parang may kulang sa parte ni Anastashia. Parang may mali na hindi niya nauunawaan. But what really matter is that, umusad ang plano niya.Finally ay naghihirap na si Michel: tahimik at walang laban. Gumawa na ng paraan ang The Big Group para mas malalim pa ang nakaplanong atake para sa pamilya ni Michel. They had all the wrong deed. Kailangan pagbabayaran ng pamilyang Ciano ang mga dapat nitong bayaran.“Thank you for doing this, Antonio,” pagpapasalamat niya kay Antonio. Nasa kompanya siya habang nakatawagan silang dalawa. Ipinaalam kasi ni Antonio na unti-unti ang pag-atake ng The Big Group sa pamilya ni Michel. They did it silently. Walang dapat makaalam nito. Isa ang pamilyang Ciano ang tumulong sa pamilyang Gatciano para mapabagsak ang Franklin. They betrayed.Sumimsim ng kape si Anastashia habang marami ang iniisip. After this, may gagawin na naman siya. “Kailangan nating mag-celebrate, Antonio. Tomo
CHAPTER TWENTY-FOURAS usual, late na naman siyang nagising dahil kagabi ay nag-party siya. Iniimbintahan siya ng kapitbahay niya at hindi naman siya tumanggi rito. Dahil ilang linggo na rin siyang busy sa mga paperworks na ipinapagawa ni Arthuro sa kanya. Nakalimutan na niya rin na mag-party minsan sa loob ng isang buwan. Busy siya sa trabaho at pati na rin sa pakikiayon niya sa relasyon nila ni Arthuro.For the last two weeks, parang isang buwan ang naging pangyayari. But the highlight was the call of her mother.“That was really a bad news,” kuwento niya kay Antonio. Hindi natuloy ang celebration na plano niya noon. Naging busy kasi ito at ngayon lang nagkaroon ng oras kaya nag-grab na siya nito. Hindi rin naman ito tumanggi.“Kailangan mong magdagdag ng ingat, Anastashia. Kung tahimik ang dalawang pamilya, mayro’n na naman kayong bagong rival,” imporma nito na siyang ikinalungkot niya.Totoo ang balita na siyang ibinalita ng mama niya. There was a big family who wanted to bring the
CHAPTER 25HINDI mai-deny ni Anastashia na nagimbal ni Michel ang kaniyang buong katawan. Lalo pa sa huling sinabi nito sa kaniya. Kahit naman na matapang siya ay talagang nagulat siya. Hindi niya labis maisip na sa iisang araw ay mangyari ang lahat nang iyon.“Pero hanggang doon lang ang kaya mong gawin sa akin, Michel,” sabi niya sa kaniyang sarili habang nasa loob pa siya ng kaniyang kotse. Sapagkat din ay hindi niya maiwasang hindi matakot at mainis.Ngunit habang nasa kotse lang siya, nakatitig siya sa madilim na parte ng mahabang daan. Ilang minuto siyang nakaganoon lamang. Hindi lamang siya kay Michel galit ngayon. Pati kay Arthuro ay labis na labis ang galit na naramdaman niya para dito. It seems so lot to feel. Dahil sa mga bagay na iyon ay para bang bumibigat ang kaniyang katawan. Hindi na rin niya napigilan ang kaniyang sarili na muling umiyak. Pero mabilis lang iyon dahil pinunasan kaagad ni Anastashia ang kaniyang mga mata at muli niyang pinaandar ang kaniyang kotse. Pum
CHAPTER 25.2KAAGAD NA lumipad si Anatashia. Sinabi ng kaniyang mama na hindi mag-publikong eropplano. Sinundo si Anastashia ng pribadong eroplano na pagmamay-ari ng kaniyang mama. Sa isip niya, mabuti na rin iyon para iwas samga masasamang mangyari kung sakali. Alam naman ng kaniyang mama kung ano ang tunay na kalagayan ng buhay ni Anastashia. “Mag-ingat ka,” iyon ang habilin ng kaniyang mama bago siya tumungo sa airport kung saan ang landing ng private airplane. Sa kaniyang pagsakay sa eroplano, kasabay niyon ay ang paglimot niya sa mga naranasan niya sa Pilipinas. Hindi man mabilis gawin iyon, but she still promises herself na magagawa niyang kalimutan ang lahat. “Malilimutan ko rin ang masalimuot na karanasang iyon,” aniya sa kaniyang sarili. Pumikit si Anastashia. She clears her mind as the private plane flies in the sky. Pero hindi niya naiwasan sa sariling isipan ang biglang paglitaw ng imahe ni Arthuro. Umiikot din sa isip niya ang pagtatalik nila na naging memorable sa k