Share

Chapter 6

last update Huling Na-update: 2024-07-05 20:00:28

AXECEL

"Top? Akel? Aw! Excuse me naman po." Alfred and Gelo suddenly come over to our room, and witness them—nasa itaas ng katawan ko si Top. But Top and I act nothings happen. Tumayo siya saka sumunod naman ako.

"Aw! Sana naman next time mag-lock ng pinto, ano?" Wika ni Gelo.

"Knock the door first next time." Sabat naman ni Top.

"Hoy! Pinagsasabi mo?! Mamaya kung ano-ano na iisipin ng dalawa na iyan." Sabi ko naman. Mahirap na ma-misunderstanding nila ang nakita nila.

"Psst... Wala ba?" Segunda naman ni Alfred.

Nahiya na tuloy ako.

"Tara na nga!" Hinila ko na palabas ng kwarto si Gelo.

"Alfred? Top? Hapunan na." Pahabol pa na sabi ni Gelo bago pa nawala sa paningin namin ang dalawa.

Mali ang iniisip nila sa kanilang nakita. Ayaw kong magkaroon ng hindi magandang isyu sa club namin.

"Hoy! Ano ibig nun?"

"Wala! Tumahimik ka na nga Gelo. Huwag kang tanong nang tanong, at baka may makarinig pa sa atin dito, at mapag-isipan pa kami ng masama ni Top."

"Atin-atin lang 'yon."

"Gago! Bilisan mo nga diyan!"

Nasa malaking cottage kami. Ang ganda ng ambiance ng lugar. Malamig na hangin dahil open ang cottage na pinili ni Alfred para sa amin lahat. Malapit sa pool at ang view, napakaganda. Ang ganda ng unang gabi namin sa resort. Hindi kompleto ang outing na ito na walang alak at ihaw-ihaw.

"Top? Tulungan ko muna si Gelo mag ihaw ng karne." Isang oras na nang matapos ang hapunan. Ngayon ay nagpaplano na naman sila mag-inuman. Dahil nasimulan na nila, nagpaalam ako kay na Top na tulungan si Gelo. Hindi kasi ako nakakarelate ng mga pinag-uusapan nila. Medyo usapang yayamanin.

"Sige. Pagkatapos ninyo diyan, maupo na kayo dito." Wika ni Top na tinanguan ko nalang.

Dumulog ako kay Gelo. Tinulungan ko siya mag-ihaw para mapabilis ang trabaho.

"Gelo? May tanong ako sa 'yo." Panimula ko. Abala ang kaibigan ko kakaihaw ng karne ng baboy.

"Ako nga dapat ang magtanong sa iyo. Bakit ano ba 'yun?"

"Ang dami mo nang tanong. Wala ka din naman may makuhang sagot sa akin."

"Last na 'to. Last na talaga." panay pa sulyap niya sa mga kasama namin na nasa hapag pa't nag-iinuman. "Boyfriend mo ba si Mr Vicente? 'Yung totoo!" Nahinto si Gelo sa ginagawang pagbabaliktad ng nga BBQ. Nakapamewang ito na nakaharap na akin—akala mo nanay na manenermon.

Napabuntong hininga ako. Napatingin muna ako kay Top na abala sa pakikipagkwentuhan kay Alfred at sa iba pa naming kasama. Ang ganda ng ngiti niya. Nawawala ang mga mata. Singkit kasi. Gwapo at moreno. Matangkad at matalino.

"Hindi." Imbes na sumagot, binatukan niya ako.

Imbes na mainis, hindi ko nalang pinansin. Tinulungan ko nalang siya hanggang sa matapos kami. Maganda ang unang tatlong oras na usapan at kwentuhan ng grupo hanggang sa hindi namalayan, nalasing din ang lahat. Maliban sa akin na hindi naman masyadong umiinom dahil todo bantay ako kay Gelo. Pakawala din ang kaibigan ko kapag nalasing. Mabuti nalang nandiyan si Alfred na handang umalalay sa kanyan hanggang sa hinatid niya na nga ito sa kwarto nila.

Hindi ko napansin na nawala din pala si Top. Huling kita ko sa kanya ay kausap ito sa phone, at lumayo lang dahil maingay ang nga kasama namin. Tumayo na rin ako saka naupo malapit sa pool. Nilubog ko ang aking mga paa at doon pinagmasdan ang kumikislap na mga bituin.

"What are you doing here?" Napalingon ako mula sa aking likuran nang marinig ko ang boses ni Top. May hawak na dalawang bote ng alak, saka inabot sa akin ang isa.

"Nagpapahangin. Ikaw, ba't gising ka pa?" Tumabi siya sa akin saka nakipagtinginan din sa mga bituin.

"May kausap kasi ako sa phone kanina. Tulog na rin 'yung iba sa cottage, at wala ka do'n, dito kita nahanap." Wika niya.

Tumango ako saka lumagok ng alak. Ganun din siya.

"Do you have a dream?" Bigla bigla nalang nagtatanong 'tong si Top nang walang dahilan. Bored na naman siya siguro.

"Hmm... Nakapagtapos sa pag-aaral at bumalik ng Mindanao."

"That's it? Anything?"

Natawa ako. Sino ba naman kasing tao ang walang pangarap? Lahat tayo meron.

"Travel abroad? Stable job and happy life. How about you?"

"Me? Noon, gusto ko lang naman makasama ang pamilya ko na palaging masaya. Makitang masaya ang bunsong kapatid ko."

"Noon! Ang ngayon?"

"Now?" Bumuntong hininga si Top saka inubos ang alak na nasa bote. Ang lalim nang iniisip niya kahit hindi ka magtanong dahil titignan mo palang siya sa mga mata niya ay may tinatago itong lungkot.

"Sorry. Never mind—"

"I don't know. My life is mess." He inhales hardly.

Napatitig ako sa kanya.

"Ba't mo naman nasabi?"

"Nothing. Since the day I lost my younger brother, I don't have a normal life. I nit strong, but I tried to be," He said. "I wish I have someone who was excited to talk with me every day." Nasa kalawakan ang tingin habang binibigkas ni Top ang mga salitang iyon habang pinagmamasdan ang nga bituin.

"Minsan 'yung mga mapapait na nakaraan natin ay siya din yung pinagkukunan natin ng lakas at inspirasyon sa present at future, e. Yeah. We have to be strong, hindi dahil sa mga taong nasa paligid natin kundi dahil para na rin sa atin sarili." I explain.

"That's the reason why I am here now—continue to live and to pursue my dreams."

"I'll be by your side, Top. I can't promise, but I'll my best. Hindi pa man tayo magkakilala ng lubusan atleast nailalabas mo 'yung gusto mong sabihin sa akin."

"Thank you! How about you?"

"Me?" Turo ko sa aking sarili.

Tumango si Top. Ngumiti lang ako saka tumingala. Hindi naman ako pini-presure ni Top na sagutin ang nga tanong niya sa akin.

"Kapag handa ka na magsabi kung anuman 'yang nasa isip mo, nandito lang ako para makinig., Axecel."

Napatitig ako sa kanya ng ilang segundo bago ko inilapit ang aking mukha sa pisngi niya saka ginawaran ng halik sa pisngi na siyang ikinagulat nito. Ngumiti ako saka inulit ang unang ginawa ngunit sa pagkakataon na iyon ay sa labi na. Dampi lang sana iyon subalit itong si Top ay bigla niya nalang kumilos. Ang isang dampi ng halik sa labi ay nagtapos sa isang malalim na halik. F*ck what I did? I said to my mind. Pero huli na para pigilan dahil kusa na rin akong gumaganti sa mga halik niya.

"Top? Baka may makakita sa atin." Sabi ko nang pinigilan ko siya.

Napatungo ako dahil medyo nahiya ako. Nakangiti siya habang ang magkabilang palad ng kamay niya ay nakadampi sa aking mukha.

"Let's go inside." Aniya saka niya ako pinatayo.

Bumalik kami sa aming kwarto. Hindi pa nga ako nakaharap sa kanya nang bigla niya akong hinila at saka sinakop ng mainit na halik ang aking labi. Paatras ako nang paatras hanggang sa tuluyan na akong napahiga sa kama, at doon pumaibabaw si Top sa katawan ko.

Nagkatitigan kami pareho. Sa mga oras na iyon ay isa lang ang nasa isip namin.

"You can stop me—"

"No! Let's try, Top."

"Final decision?" tanong niya. "Because once I start it, I won't stop, Axecel." Sabi niya sa seryosong noto ng boses.

Tumango ako. "I won't stop you. I am fine."

"You will remember this night. Who is with you right now?"

"Chri-Chistopher."

"Then I won't let you forget this night, Axecel."

Top became aggressive. He helped me take off my top, and I did the same—taking off his top. His lips are more tastier than before.

Me trying to calm dowm myself dahil sa intesity na nangyayari sa amin ngayin ni Top. Pero hindi ko nagawa iyon dahil I've became more aggressive, too. While Top on my top, he suddenly stop kissing me and kneel. He took my right hand and placed it on the private part of his body. I'm not surprised because I've done it before. Hard and hot. When I looked at the reaction on Top's face, he closed his eyes and bit his lip. Hindi ko napigilan ang aking sarili na hubarin ang short at ang boxer nito dahilan para tumantad ang matigas na parte na iyon.

I held it. "F*ck! Axecel!" He growled. I started whipping that hard part. Instead of continuing what I was doing, Top suddenly stopped me.

"Let me in!" He then said he took a small plastic box from inside the drawer next to our bed. "For safety." And he opened it.

"Let me help you." Sabi ko saka kinuha ang maliit na plastic na iyon saka ko nilagay sa matigas niyang parte.

"It is okay to you? It will hurt you a lot."

"I'm fine. As long as you can handle it, I'll be fine."

"Okay! Trust me, I'll be gentle."

In that moment. Halos matuliro ako. I couldn't scream out loud dahil na ayaw kong magkaroon ng ingay. Top cover my mouth. Alam ko ang mga ginagawa namin, pero hindi ko halos mapaniwalan na mangyayari ito sa amin ngayong gabi. We're totally insane. Having a s*x with same sexual is new to me. I couldn't imagine myself now, but I won't regret. I'm a bi'. No. I am a gay.

I feel his manhood inside my butt. It's really hurt, but it feels so good.

Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Mga Comments (3)
goodnovel comment avatar
mysteriousreader
New story unlocked! Thankyou Miss A ......
goodnovel comment avatar
Gun Attaphan
I love you top hehe
goodnovel comment avatar
Gun Attaphan
I just remembered something hehehehe
Tignan lahat ng Komento

Pinakabagong kabanata

  • Boundaries Between Us (BL)   EPILOGUE

    YEAR 2026—ONE YEAR HAD PASSED It's not easy to let go of someone who has been a part of your life. He has become your world, and he has given you the world. I almost gave up on my life when he was gone—I wanted to follow him—into the afterlife. He is tired—so he needs to rest—forever. Collecting all his memories is one my best thing to do with my lige since he was gone. Ang hirap. Napakahirap. Sobrang hirap. Paano ba ako makakaalis sa isang nakaraan na puno ng masasayang pagsasama? I tried to hold my tears not to cry out loud, but I'm too weak. Hindi ako makabangon dahil sa sakit na aking nararamdaman. Para ba akong may kapansanan na nawalan ng mga paa—hindi makatayo mag-isa. Unang mga araw na hindi ko pa talaga kaya. Set bounderies without guilt. Let him go and move on. Pero hindi ko talaga kaya. Nasa pyso't isipan ko pa rin si Top—siya at siya lang ang taong mamahalin ko. "Axecel? Tumatawag sa 'yo ang kliyente—si Misis Alegre. Tinatanong niya kung kailan raw ide-deliver 'yung

  • Boundaries Between Us (BL)   Chapter 58

    AXECEL Hampas ng tubig sa dagat. Huni ng mga ibon na nagsisiliparan, at ang hampas ng hangin sa aming pisngi ang siyang saksi kung bakit hindinkami sumusuko ni Top sa kanyang laban. Nag half-bind ako saka bumaling sa kanya. "Yesterday..." Panimula ko saka tumikhim. Mayamaya ay sumabay siya sa akin. "Yesterday, all my troubles seemed so far away. Now it tooks as though they're here to stay. Oh, I believe in yesterday. Suddenly, I’m not half the man I used to be. There’s a shadow hanging over me. Oh, yesterday came suddenly." Mahinang tumawa si Top nang kantahan ko siya nang makalumang tugtugin ng “The Beattles.” Hawak ang magkabilang kamay sabay namin tinatanaw ang paglubog ng araw sa Kanluran. "How does it feel na nakaamoy ka ulit ng dagat?" "Relaxing and very calm. I want to stay here for a while, Babe. Ayos lang ba?" "Sabi ng doktor mo, hindi ka pwedeng tumagal sa labas. Dalawang araw lang 'yung paalam natin at pagkatapos ng dalawang araw babalik na ulit tayo ng ospit

  • Boundaries Between Us (BL)   Chapter 57

    AXECEL Reality of Life? Always be ready to survive alone. Maliban sa pamilya, wala nang ibang tutulong sa iyo kundi ang iyong sarili. It's been a month since Top sent back to hospital. Admition ulit na maraming laboratory exam dahil sa sakit nito; blood, stool, urine at maging ang saliva nito ay hindi nalaligtas sa mga examine. CT-scanning, x-ray, and chemotherapy, too. Ang dami! Like, mapapatanong ka na lang talaga sa Diyos kung bakit sa dinami-rami ng masasamang tao sa mundo—bakit si Top pa ang pinarunasan nito. Oo, may isang beses na nagalit na ako sa kanya—dapat hindi ko iyon ginawa at hindi ko siya dapat sunumbatan ng ganoon. Gusto konrin isisi sa kanya lahat, ngunit hindi ko rin owedeng gawin iyon dahil mas may alam siya kesa sa akin na nilikha niya lang—instrumento sa ibabaw ng mundo. Gabi-gabi akong umiiyak. Nagdadasal; humihingi ng kapatawaran, at gabay sa kanya. "Top? Gising na." Pabulong kong sabi sa kanya—malapit sa tainga nito. Dahan-dahan na iminulat ni Top an

  • Boundaries Between Us (BL)   Chapter 56

    AXECEL POINT OF VIEWS Nakatanga sa pulang ilaw. Hindi ko alam kung ilang oras na iyon tinititigan dahil sa walang hulog sa sarili. "Hey? Are you okay? You're spacing out, Akel." "Alfred, nandiyan ka pala. Pasensya na kung hindi kita napansin—may iniisip lang." "Maya't maya ka naman may iniisip. Don't wprry, he'll be fine. Trust him." Peke akong ngumiti. Halos maiiyak na naman ako dahil halos tatlong oras na akong nakatayo at paroon-parito sa harapan ng sliding door ng operating room. Hindi ako mapakali; kinakabahan at natatakot. Risks. Gastric bypass is major surgery and it has many risks. Some of these risks are very serious. Kaya hindi ko maiwasan mag-isip nang nakatatakot. "Axecel? Maupo ka muna, anak. Magiging maayos din ang lahat. Basta magtiwala ka lang kay Christopher sa sinabi niyang malalampasan niya ang lahat ng ito." Wika ng aking ina saka iginaya paupo sa mahabang bangko. "Tama ang mama mo anak. Kaya tatagan mo lang ang sarili mo diyan. Kapag natapos na ang op

  • Boundaries Between Us (BL)   Chapter 55

    AXECEL Stomach ulcer or severe gastritis. Ayun sa diagnose ng doktor ni Top matapos namin siyang isugod ng hospital dito sa Batangas. Hindi ako makapaniwala. Bakit nagka-ulcer? "Babe, I'm okay." Salita ni Top nang magising ito makalipas ang kalahating araw. Kaagad ko siya pinainom ng maaligamgam na tubig pagkagising niya. "Hindi ka okay, e! Bakit ka nagka-ulcer? Iyan ang tanong ko!" "Hon? Please, don't get mad. Hindi ko din alam." Medyo naiinis lang talaga ako kay Top kapag may pinagdadaanan siya; hindi siya madalas nagsasabi sa akin. Minsan kailangan ko oang hulaan para lang may pag-uusapan kaming dalawa. Tumayo ako't dumulog sa lamesa kung saan may iilang pagkain na dala sina Alfred at Gelo galing sa restaurant. "Pwde kang kumain, pero hindi ka pwedeng maparami ng kain. Kapag nasubra sa busog, sasakit ang tiyan mo. As of now, lugaw ka na lang muna." Tipid na ngumiti si Top, at suminyas na lumapit ako sa kanya. "Yes Boss, masusunod po." Mayamaya sumeryoso ulit ako. Hinawaka

  • Boundaries Between Us (BL)   Chapter 54

    AXECELIt's been a week since napuntahan namin ni Top iyong resort sa Batangas. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala na meron na kaming ganun bahay at lupa; business resort. Masyadong malawak ang pag-iisip ni Top sa ganun bagay at napagporsigehan nitong maipatayo at maipaayos."Talaga? Hoy! Gusto namin punthan ang lugar na iyon." Magiliw na sabi ni Gelo."Yeah! Next week kapag puntahan natin. Wala akong work nun bakla." Suhisyon naman ni Mariam.Napangiti ako. "Tatanungin ko muna si Top kung pwede na. Hindi pa kasi masyadong na organize, kaya kailangan pa ng kaunting linis." Wika ko."Ganun ba? Baka this coming December pwede na, ano? Sige na Akel, excited na kaming makita ang pinatayong bahay ni Top saka syempre ang resort din, ano.""Gelo is right. Next week bisitahin natin."Tatango-tango nalang akong sumang-ayon kahit na alanganin dahil hindi naman ako ang makapagdesisyon ng buo—kailangan ko rin ng permiso galing kay Top. Siya ang totoong may-ari ng properties sa Batan

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status