~ IV

ASLAN WAS quiet the whole ride. Hindi na bago iyon kay Anastasia dahil sanay na siya since hindi naman talaga madaldal ang kambal, more on into actions ito kesa sa mga salita. Ngayon ay katatapos lang nila mag-lunch sa isang sikat na restaurant na pag-ma-may ari ni Cosmo, isa sa mga matalik na kaibigan ni Aslan at Anastasia sa gang.

“How was the food?” tanong ni Cosmo sa kambal dahil siya ang nag-serve ng pagkain nilang dalawa.

“So delicious! As expected to Auntie Marie and Tito Raian’s son!” Tumango ito at nag-thumbs up. “Nasa dugo niyo talaga na masarap magluto ‘no? Tapos masarap pa ako kumain.” sabay tawa nito na pinaliitan naman ng mata ni Aslan.

Cosmo laugh. Bumaling naman ito ng tingin kay Aslan na ngayon ay inuubos ang dessert sa platito. “And Aslan still has the sweet tooth.”

Sabay tumawa si Anastasia at Cosmo. Hindi naman pinansin ni Aslan ang dalawa bagkus tuloy tuloy lang niyang inuubos ang dessert niya.

“Anyway, nabalitaan ko kay Aki na parang mag-ho-host siya ng party sa villa nila kasama ang gang,” Naubos na ng binata ang kinakain kaya nagtawag ng isa sa mga staff si Cosmo para linisin ang table nila. “You up? Sama mo si Anastasia, ah.”

Uminom muna ng tubig si Aslan at saka humalumbaba bago sumagot. “I’ll think about it,” Aslan shrug and play with his phone. Kinuha niya na ito sa kambal para i-update ang secretary niyang si Rosee na may date sila ni Anastasia. At saka kilala naman ito ng sekretarya. “Ang dami ko pa kasing inaasikaso sa kumpanya ni Mama.”

“Future CEO ‘yan, Cos.” Anastasia murmured to Cosmo, pero narinig naman ni Aslan. “Joke! Wala si Middy dito para amuhin ka, big brat. So, don’t. K?”

“Basta kapag free ka, punta kayo ni Doc. Anastasia. At least sinabihan kita, ‘di ba?” Cosmo said and tap his shoulder. Nagpaalam itong pupunta sa kitchen dahil magluluto pa daw siya ng order ng ibang customer.

Tumayo naman si Anastasia dala-dala ang gucci sling bag niya at nagpaalam na mag-si-cr. Tumango siya at kinuha ulit ang cellphone saka nag-surf sa social media. Ilang minuto siyang nag-antay sa kambal pero hindi pa ito bumabalik, nag-re-retouch siguro. Ang nasa isip ng binata. Kaya tumayo din siya para mag-cr at mag-ayos.

Unlike her twin sister, he doesn’t take time in bathroom. Instead, he fixed his hair once again and washed his hands. Pagkatapos, lumabas ito at nadatnan ang kambal na nag-aantay naman sa kanya. Nakangiti itong sumalubong sa kanya dala-dala ang kanyang trench coat. Sinuot niya ito at nag-aya ng umalis papuntang amusement park ni Tito Shin.

They drove for an hour and half before arriving in their destination. Alas dos y media ng hapon na sila nakarating sa amusement park. After iparada ni Aslan ang kotse, nauna itong lumabas para pagbuksan ng pinto ang kambal.

“Thank you,” ani ng kambal at humalik sa pisngi niya. “Buti na lang 3pm ang pina-schedule ko sa ticket nating ride-all-you-can.” sabay pagpag nito sa skirt at dire-diretsong nagpunta sa ticket booth para kunin ang ticket nila.

Sinigurado muna ni Aslan na secure ang kotse bago sumunod sa kambal. Halos lahat ng madadaanan ng binata na mga babae ay napapatitig sa kanya. Ang iba ay bumubulong pa sa kasama nito sabay hahagikgik. Nang makaabot kay Anastasia, nakikipag-usap na ito sa babaeng clerk ng booth. Nang mapansin siya nito sa tabi ng kambal, sumulyap ito sa kanya at hindi na naalis ang titig nitong mamula-mula pa ang mukha habang kinakausap si Anastasia. Napansin naman ito ni Ana kaya ngumiti siya sa clerk at pinakilala si Aslan.

“He’s my boyfriend,” sabay kumawit ito sa braso niya. Tila nahiya naman ang clerk ng marinig ang sinabi ni Anastasia kaya inasikaso na nito ang kanilang ticket. “So as I was saying, nag pa-book na kasi ako ng ticket para saming dalawa. Ito ‘yong receipt.” Pinakita nito ang resibo na nasa cellphone. Tumango ang babae sabay inabot ang dalawang ticket.

“Thank you!”

Umiling na lang si Aslan at ngumiti sa babaeng clerk ng booth. Hinila naman siya ni Anastasia sa unang destinasyon na gusto nitong puntahan.

“What was that for?” tanong ng binata sa kambal.

“Crush ka niya,” she, then snap her fingers. “At ako ang ka-date mo ngayon.” Tumawa si Aslan saka pinitik ito sa noo. Nagreklamo naman ang kambal sa ginawa ng binata, hinihimas nito ang noo ng magsalita ulit.

“Naalala mo kung saan ‘yong safe place natin dito no’ng hindi pa ‘to ganito kalaki at katao?” tanong nito sa binata.

“Horror booth?”  Tumango si Anastasia at ngumiti ng nakakaloko. “Tapos magtatago tayo sa tabi ng mga multo na nanggugulat, pero imbis na lumabas sumasali din tayo para manakot sa mga bagong pumapasok.” Tumawa ng malakas si Anastasia at hinila siya papuntang horror booth.

Pinakita nila ang ticket bracelet nila para makapasok. May mga multong ginugulat silang dalawa pero tanging pagtawa lang ang ginagawa nila habang hinahanap ang favourite spot na laging tinatambayan nila noon para manakot.

“Dito ‘yon, dali dali!” Tumatawa si Anastasia na hinila si Aslan paupo.

Binalot ng tilian at pagsinghap ang buong horror booth. Ang iba sa mga bagong pumapasok ay nagugulat pagkatapos lumagpas sa isang multo at maiiyak na naman ulit sa gulat ng masalubong ang sunod na mananakot. Tuwang tuwa sila sa samu’t-saring reaksyon na nakikita sa tuwing tumatakbo ang mga ito palabas. May ibang naiiwan ang sapatos o di kaya ay sandals sa loob na hinagis nila palabas para makuha ulit ng may ari.

Halos kalahating oras sila sa loob ng horror booth ng magpasyang lumabas. Pawis na pawis sila paglabas kaya kinuha ni Aslan ang panyo at inabot ito kay Anastasia.

“Punasan mo pawis mo mahuhulas ‘yong make up mo, e.” Hinihingal na sabi ni Aslan sa kambal. “That was priceless!” sabay tumawa.

Pinunasan naman ni Anastasia ang pawis at tumango pagkatapos ay tumawa. “Laughtrip talaga! Kaya dapat meron tayong specific date para balikan ‘yong mga ganitong good old memories natin, e.” Tumatawa nitong tuloy sa sinasabi.

“And? Saan na tayo next pupunta?” Tumigil si Anastasia sa pagpupunas ng pawis at ngumiti ng nakakaloko sa kambal. Hinila niya ito at tumakbo.

“Tinatanong pa ba ‘yan? Ride all you can ‘to kaya sasakay tayo sa lahat!”

Hours passed at pagod na silang umupo sa bakanteng bench sa tabi ng food booth. Tama nga si Anastasia, halos lahat na yata ng rides ay nasakyan na nila. Nag-roller coaster na sila, bumper cars na pang bata na buti ay pinayagan sila ng operator para sumakay sa nagliliitang sasakyan, carousel na hindi talaga pumayag si Anastasia na hindi sila makasakay na dalawa, ang drop tower na si Aslan naman ang nag-insist at halos madurog ang buto ng binata sa kamay dahil sa sobrang higpit ng hawak sa kanya ni Anastasia dahil sa takot, swing boat na pagkatapos nilang sakyan ay parehas silang nangako na hindi na ulit sasakay sa gano’ng ride at ang huli nilang destinasyon ay napag-usapan na nila kanina sa restaurant habang kumakain ng tanghali. That is the famous ferris wheel.

Mag-aalas siete na ng gabi kaya nag-aya na si Ana kumain. “Kain na muna tayo, tapos sakay na tayo ferris wheel.” habang inaayos ang nagulong buhok. Tumayo na ang binata at bumili ng light food para sa hapunan nilang dalawa, para iwas pagsusuka.

Bumili ito ng pizza na nasa box, corndog, fries at tubig na inumin nilang dalawa. Nagsimula na silang kumain habang dinadama ang lamig ng simoy ng hangin.

“Sulit ang day off ko ngayon..” Nakangiting sabi ni Anastasia pagkatapos lunukin ang pagkain. “Nakakamiss maging bata ‘no, Kuya?” Aslan shrug and drank his water.

“Oo, tapos bukas tambak naman ang trabaho ko.”

“Ayon! ‘Yan ka na naman, e. Ni hindi pa nga tapos ang gabi, naiis-stress ka na naman sa trabaho mo.” Malakas na sabi ng kambal at kumuha ulit ng isa pang slice ng pizza. “Oo nga pala, tutal hindi pa naman natatapos ang gabi, mag-club naman tayo.”

Napatingin naman si Aslan sa kambal at umiling. “Hindi. Uuwi na tayo. May surgery ka pa bukas kaya hindi ka puwedeng malasing. You know that.” Sumimangot naman si Ana at kinontra ang sinabi ng kambal.

“Hindi naman ako iinom ng marami!” sabay kagat nito sa pizza na hawak. “Miss ko lang naman malanghap ‘yong amoy ng club, e.” Nakanguso nitong sabi at nag puppy eyes sa kambal. “Please?”

Aangal pa sana si Aslan para humindi pero nagulat sila ng kambal nang may madapa na batang babae sa tapat mismo nilang dalawa. Dahil sa gulat, natapon ang kinakain na pizza ng binata dahil tumayo ito agad para daluhan ang batang nadapa.

“Owwie.. Hala dumudugo!” the little girl sniff and stare at her wound. “Nanay will be mad. Ishkeri.” she said mumbling. At tuluyan itong umiyak.

Tinayo ni Aslan ang bata at pinagpagan ang suot nitong kulay pink na dress. “Are you okay, little girl?” tanong nito sa bata habang hinihimas ang ulo. “Where’s your Mommy?”

Umiiyak pa din ang batang babae habang pinipigilan tumingin sa sugat na dumudugo. Sa tansya ni Aslan, nasa limang taon pa lang ang bata dahil medyo bulol pa itong magsalita. He tried to hush the little girl but it doesn’t work. Binuhat niya ito papunta sa kambal at inupo sa tabi nito.

“Owwie.. Nanay will be mad. Ishkeri. Ishkeri.” Lumakas pa lalo ang pag-iyak nito.

“Jewel, may tissue ka diyan?” Tumango si Anastasia at nilabas ang tissue galing sa sling bag. “Okay, little girl. Hush down, look at her,” Marahang hinawakan ni Aslan sa pisngi ang bata at tinuro si Ana.

“She’s a doctor and her name is Ate Jewel, she's my twin sister. She will treat your wounds, so stop crying, okay?” still hushing the little girl down, binuhusan ni Anastasia ang sugat ng bata ng hindi pa nabubuksan na bottled water na binili ng kambal para sana inumin nilang dalawa pagkatapos ay pinunasan ito. After wiping the wound, nilagyan naman ito ng band aid ng kambal. Good thing, Anastasia is carrying band aid wherever she go. “There, there. Nagamot na ni Ate Jewel.”

Tumigil na sa pag iyak ang bata. “Gusto mo ba ng cotton candy?” tanong ng binata. Inayos na ni Anastasia ang pinag kainan nila at tinapon ito sa trash bin. Nag-sanitize ito ng kamay at ngumiti sa tumatangong batang babae. “Okay, let’s buy you a cotton candy.”

Bumili sila sa kalapit na vendor ng cotton candy para sa bata at kay Anastasia. Kumakain na ang dalawa ng magsalita si Aslan. “Little girl, what’s your name?”

“She May po,” sagot ng bata habang abala sa kinakain na cotton candy.

“And where’s your Mommy?” si Ana naman ang nagtanong.

“Don’t know.” sagot ulit ng bata. “Nanay is buying me a cotton candy and I saw a big teddy bear!” tuloy pa nito habang kumakain pa din ng cotton candy.

“Nawawala siya, Jade. Let’s report it to the police outside the amusement park, I’m sure hinahanap na din siya ng Mommy niya.” ani ni Anastasia nang maubos ang kinakain na cotton candy.

“But I want to ride that! And Nanay won’t let me because she said that it’s scary.” She May pout as she pointed the ferris wheel. Natapos na siyang kumain ng cotton candy.

Nagkatinginan sila ng kambal. “What do you think?” tanong ni Ana. Nag isip naman ang binata.

“I think her mother has a fear of heights.” Walang emosyon ang mukha ng binata habang sinasabi ‘yon. Anastasia giggle and smack his forehead.

“Okay, let’s go. But,” Aslan held She May’s hand and, “Don’t mention to your Mommy that we rode that thing, is that a promise?” In-offer ni Aslan ang pinky finger niya kay She May, the little girl happily clasps their pinky fingers as a swear to their promise and smile.

“Promise po, Kuya Pogi.”