Biglang tumalim ang anyo ni Dominic nang marinig niya iyon. Ano nga ba talaga ang nararamdaman ni Avigail para sa akin? Hindi ko pa ‘yan napag-isipan nang seryoso…Ayon kay Avigail, tinrato lang daw niya ito na parang isang estranghero. Pero ramdam ni Dominic na higit pa roon ang tingin nito sa kanya. Posible bang nagsisimula na siyang magkaroon ng damdamin dahil sa mga pagsisikap kong ligawan siya?Napangiti siya nang mapait sa ironiya ng kaisipang iyon. Inakala niyang matutuwa si Avigail sa mga ginawa niya, pero taliwas ang ipinapakita nito. Para bang abala at istorbo lang siya. Siguro nga, mas gusto niyang tuluyan na lang akong lumayo.Nanlumo rin si Martin nang mapansin ang unti-unting paglamig ng ekspresyon ni Dominic. Makalipas ang ilang minutong katahimikan, maingat siyang nagsalita, “Posible ring tuluyan nang sumuko sa’yo si Dr. Suarez.”Kahit anong pilit, hindi makita ni Martin ang mali sa mga naging pamamaraan ni Dominic. Kaya’t inisip niyang baka nasa damdamin talaga ni Avi
Natigilan si May nang marinig niya iyon. Totoo, galit siya kay Avigail at sa mga anak nito, pero hindi niya kailanman intensyon na saktan si Skylie. Alam niyang kapag ginawa niya iyon, kalaban na niya si Dominic—at wala ni isang tao sa bansa ang may lakas ng loob na sumalungat sa kanya. Pero nadamay na siya ni Lera sa masama nitong plano nang hindi man lang siya alam.“Bakit, natatakot ka ba?” malamig na tanong ni Lera habang tinitigan siya nang matalim. Doon lang natauhan si May.Tama si Lera. Ano man ang maramdaman niya ngayon, pareho na silang nakasakay sa iisang bangka. Wala na siyang takas, kaya ang pinakamainam ay tulungan si Lera na maging asawa ni Dominic. Kapag nangyari iyon at umangat si Lera, siguradong malilinis din ang mga bakas nila.Kaya’t ngumiti si May nang palaban at sagot niya, “Kailan ba ako natakot? Karapat-dapat lang sa mga maliliit na ‘yon ang sinapit nila. Sila rin ang may kasalanan!”Tahimik lang na tumitig si Lera kay May. Ramdam ang bigat ng tensyon, at halo
Kinalma muna ni Lera ang sarili bago tumango. “Sabihin mo sa kanya, umakyat siya dito.”“Okay.” Bumaba agad si Allianna para sabihan si May na pumunta sa kuwarto ni Lera. Alam na ni May ang tungkol sa injury ni Lera kaninang umaga pa. Kaya mabilis siyang pumunta sa Pearson residence, dala pa rin ang bagay na bumabagabag sa isip niya.Pagkatapos siyang payagan ni Allianna, halos patakbo siyang umakyat.“Dahan-dahan lang. Hindi naman gano’n kabigat ang injury ko.” Nagkukunwaring nag-aalala si Lera, habang rinig ang yabag ni May sa hallway sa labas ng kuwarto.Biglang natigil ang mga yapak. Tumigil si May sa harap ng pinto, napatingin muna sa phone niya bago sa pinto, at natigilan nang matagal.Nang siya mismo ang magbukas ng pinto, nakatuntong lang sa isang paa, agad nagsalita si Lera, halatang iritado. “Bakit nakatayo ka lang diyan?”Kung hindi lang tumawag si Luisa nang mas maaga, hinding-hindi niya papagbuksan si May. Napilitan itong ngumiti at sumunod kay Lera papasok ng kuwarto, ma
Gabi ring iyon, dinala nina Allianna at ng asawa niya si Lera pabalik sa Ferrer residence.“Nasugatan ka. Dito ka na lang muna sa bahay,” sabi ni Allianna habang nakaupo sa gilid ng kama ng anak. May kakaibang ekspresyon sa mukha niya.Matalim ang tingin ni Lera kay Allianna habang kumukulo ang galit sa dibdib. “Nag-backfire ang plano ko kaya ayaw mo na akong palabasin para hindi pagtawanan ng iba, ‘di ba?”Sa dami ng taon, itinuring lang siya ng mga magulang na parang gamit—walang ibang hangad kundi ipakasal siya kay Dominic. Kahit pareho sila ng gusto, hindi pa rin maiwasan ni Lera ang pagkadismaya na lumaki siya sa ganitong klaseng mga magulang.Bukod pa doon, wala naman silang naitulong sa kanya. Sandaling natigilan si Allianna bago muling kinuha ang composure niya. “Bakit mo sinasabi ‘yan? Nag-aalala ako sa’yo. Kita mo, sugatan ang paa mo. Paano ka makakalabas nang ganyan?”Mariing pinisil ni Lera ang kamao niya, ayaw magpatalo. Bakit kay Avigail, isang simpleng sipon lang, buong
Napasimangot ang mag-asawa. Alam na nilang gusto ni Dominic ipacancel ang kasal, pero hindi nila inasahan na magiging gano’n siya kalupit sa anak nila.Naipaliwanag na ni Dominic sa telepono na posibleng may hairline fracture si Lera, pero kahit alam niya kung gaano kaseryoso ‘yon, ni hindi man lang siya nag-abala para tulungan ito.Kung sakaling may nakakuha ng litrato at kumalat iyon, siguradong katatawanan lang ang magiging turing sa engagement. Mabilis nag-isip ang mag-asawa ng susunod na hakbang bago tuluyang nagpahumbaba.“Ano’ng nangyari, Lera? Paano ka napilayan nang ganyan?”Hindi pinansin ng mag-asawa ang malamig na ugali ni Dominic at ibinuhos na lang ang atensyon nila sa anak. Sila na mismo ang tumulong kay Lera, pinapalitan si Sonny sa Alliannagawa nito.Hindi naitago ni Lera ang emosyon nang makita ang mga magulang. Nakasimangot lang siya at tumangging sumagot.Sumingit si Sonny para magsalita. “Nahulog po si Ms. Ferrer sa hagdan. Natapilok ang paa niya, pero hindi naman
Samantala, nagugutom na si Skylie sa kakahintay kaya lumabas na siya ng kuwarto. Pagkababa niya, agad niyang narinig si Lera na nagpahayag ng balak na mag-overnight.Parang nag-alarm ang utak ni Skylie. Mabilis siyang lumapit sa tabi ng ama. Hindi pa nga nagkakabati si Daddy at si Ms. Suarez, tapos malalaman pa nitong mag-i-stay si Ms. Ferrer dito? Lalo lang siyang magagalit!Mas masaklap pa, natatakot si Skylie na baka si Lera pa ang gawing ina niya. Tinitigan niya ang ama gamit ang malalaking mata na hindi kumukurap, tahimik na ipinapahayag ang nasa isip.Sinalubong ni Dominic ang mga mata ng anak at marahang hinaplos ang ulo nito bago siya tumingin kay Lera. Halos marinig ni Lera ang kabog ng dibdib niya nang mapagtanto niyang hindi iyon ang sagot na gusto niyang marinig.“Mas mabuti pang magpunta ka sa ospital. Hindi ko kayang ipaliwanag kay Mama kung lalong lumala ang kondisyon mo,” malamig na sagot ni Dominic.Pagkasabi niyon, tumayo na siya mula sa sofa.Agad namang kumapit si