Tanginang tadhana 'to! Ano bang problema mo sa'kin? Bakit paulit ulit ka na lang bumabagsak kapag akala ko okay na ang lahat? Ginagago mo ba 'ko? Kami? Pinaglalaruan mo lang ba kami?
Humihikbi ako habang naglalakad. Hindi ko alam kung saan ako pupunta. It will take me about 6 hours if I will go to Chiang Mai right now pero ayoko ding bumalik kay Jonathan at makinig sa kaniya kasi wala pa ako sa tamang katinuan para gawin 'yon.
I have to wake myself up and think what should I do.
In the end, I just found myself going to Chiang Mai. Aabot pa 'ko sa lantern festival kung sakali. Madami din ang papunta doon ngayon, this is the thing that I want to tell Jonathan bu
"Are you excited?"I hugged her from behind as we watch the people decorating the Church. She wants a beach wedding, but we cannot do that right now. I'm going to marry her first in Church, then we can go ahead and do everything she wants. I'll give it to her, if she wants a beach wedding, I'll prepare that for her. If she wants it in Paris, then we'll get a flight and marry her. I will never get tired to satisfy her.Seeing her being happy makes me feel alive."Yes," she grinned at me and I can't help but to kiss her on her lips. I can still clearly remember that day when I first met her. The very first day.&n
"Are you sure you'll gonna do it this time?"I smiled mischievously as I zipped the last trolly bag I'm going to bring. Huminga ako ng malalim at sumandal sa sofa na kinauupuan."Yes, Haeden. It's been years, we all have already moved on."Remembering the past brings a lot of bitterness on my tongue, but just like what I have said, we already moved on. I do.Narinig ko ang buntong hininga niya sa kabilang linya. Sa lahat ng kaibigan ko, siya lang ang nakakaalam ng talagang nangyari, at ng totoong dahilan kung bakit nabago ang istorya ko, kaya naiintindihan ko kung bakit ganito siya kaapektado.
School might be a hell or whatnuts to some, but not for me.Grade 11, first semester. I smiled at the mirror infront of me. We are growing up too fast that I can't really take a track out of it.I was startled when my phone rang, it took me a little bit of time to answer it."Seth.." I said, instead of hello."This is Haeden, bessy. Wala kasi akong pantawag, oh well, asan ka na ba? Malapit na first subject.""Late na naman 'yan as usual."I even heard Seth's voice on the background. Seth is a he but is actually a she. Hindi lang
"Hoy, bawal uminom ha?"Paalala ni Haeden nang matapos kaming kumain ng dinner. Napailing na lang ako at umupo sa single sofa na nasa sala. Hindi ko alam na kaya pala kami ininvite e kasi mini-celebration ng pagkapanalo ng team namin kanina.Kung alam ko lang eh 'di sana hindi na lang ako nagpunta. Madami ang mga taga school namin na nandito. Although, nasa labas naman kasi sila. Nasa swimming pool area sila samantalang nasa recieving area kami."Hindi ba tayo makikisaya sa kanila?" Nakahalumbaba na tanong ni Seth. Parang bored na bored samantalang siya 'yung nangunguna nguna kanina na pumunta dito. 
Maaga akong nagising kinabukasan. Mas nauna pa akong bumangon kaysa sa pagtunog ng alarm clock ko. Hindi ko din alam but I feel energetic today."T-teka, tama ba nakikita ko?" Parang ewan na tanong ni Haeden nang pumasok ako sa classroom.Natatawang umirap ako sa kaniya."Himala! Bakit hindi ka late ngayon?" Napanguso ako."Hindi ba pwedeng maaga lang nagising kaya hindi ako late? Asar 'to." Tinawanan nila ako ni Seth."Nakakapanibago lang. Imagine, almost 7 months na tayong magkakaibigan at pumapasok sa same University, p
"Bakit gusto mo 'kong makausap?"Nandito kami sa loob ng kotse niya. Alam ko naman na mayaman sila, hindi na ako nagtataka, pero hindi ko pa din maiwasang hindi mamangha kapag nagiging saksi ako kung gaano sila kayaman."Kamusta acads mo?" He's trying to divert the topic, I guess.Tumingin ako sa orasan ko. "I only have 30 minutes before my next class, Kuya. Stop going around the bush and just tell me." Direktang sabi ko.Napastraight siya ng upo at tumingin sa akin. Tumingin din ako sa kaniya pabalik, at hindi ko talaga maialis ang mabilis na pagpintig ng puso ko.
Saturday. As I have promised, sasamahan ko si Levi na pumunta sa bago niyang condo para mag ayos doon. Maaga akong nagising at nag ayos. Sa sobrang ligalig ni Levi, paniguradong magdadabog pa 'yon kapag hindi pa ako nakaayos pagdating niya."Dito daw ba magbebreakfast si Levi?" Sa sobrang tagal naming magkasama, parang anak na din ang turing sa kaniya nina Mommy."I'm not sure, Mommy. Wala naman siyang sinabi. Pero iexpect niyo na po, kilala mo naman 'yon." I answered habang nagsusuot ng sapatos.Maya maya pa ay narinig na namin na bumukas ang gate at may bumusina mula sa labas. Nagkatinginan kami ni Mommy kaya tumayo na ako samantalang siya ay pumunta sa dining para maghanda.
It's already passed 6 pm when I get home. Pagbalik kasi namin sa unit ni Levi, tinulungan ko pa siyang mag ayos ng grocery at ng closet niya. I even cooked him dinner. Ganiyan siya kababy tapos ang lakas niyang mang asar palagi.I took a shower after I get a rest. Napanguso ako nang walang makitang kahit anong notif or message from Kuya Jonathan. He even watched my myday so meaning, online siya.Ahhh, online siya pero hindi para sa'yo.Dito ba pumapasok 'yung akala mo okay kayo, akala mo mahal ka din niya pero hindi mo alam, may kausap pala siyang iba? Sinasabi niya na ikaw lang, hindi niya kayang mabuhay nang wala ka, pero sinasabi din sa ibang babae?Sasabih