12

"A-ano?" gulat na gulat kong tanong habang nakatitig kay Canary. "Fifty thousand?"

"W-why?" tanong ni Canary na halos pumiyok na dahil marahil sa kalasingan. "Do you have any other thing to offer?"

"No touch," ulit ni Troy at umupo siya sa sofa. Umalis ang lalakeng kaninang naroon. "We will just have a good time."

Umiling ako. "Aalis na kami." Tiningnan ko ang buong paligid atsaka ulit nagsalita. "Is this a hide out for your sins? I'll assure you they will know about this."

Napaupo si Canary sa sahig habang hawak ang ulo niya. Pero agad din siyang nakatayo. Sumandal siya sa pintuan.

Malutong ang halakhak ni Troy. "Isusumbong mo kami? Sa admin ng Arturo?" Napahampas siya sa inuupuan niya. "Hindi mo ba kilala kung sino ang kausap mo?"

Troy is the son of one of the owners of Arturo University. Gobernador din iyon sa Mindanao. Iyon ang sabi ni Pia.

Nginitian ko siya. Hindi puwedeng pakitaan ko siya na natatakot kami. Kailangan naming makalabas dito. Hindi ko pa alam paano dahil sigurado akong lasing na si Canary. Gusto ko siyang sabunutan.

"Dennis, palabasin mo na si Canary. Baka matuluyan 'yan walang magsasagot ng assignment ko," utos ni Troy. "Ikaw," aniya at itinuro ako. "Maiiwan ka."

Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ako. Natatakot ako. Sinigurado sa amin ni Pia na adik lang si Troy pero hindi nito kayang mang-rape. She discovered that her ex-boyfriend has Peyronie's disease, in which his erect penis is bent rather than straight. It causes him erectile dysfunction. Iyon daw malamang ang dahilan kaya ito nagda-drugs, to feel superior among his colleagues.

But what I feared the most is there are five guys here that could totally ruin us. Masikip ang daan palabas. Parehas pa kaming nahihilo ni Canary. Kinapa ko ang cellphone ko pero sa kamalas-malasan, nasa bag ko nga pala ito at naiwan sa kotse ni Via. Pero kahit dala ko iyon ay wala ring silbi.

Kailangan kong makaisip ng paraan. Walang ibang tutulong sa aming dalawa.

"Troy, let us go or else I will tell them your secret," diretso kong sabi. Nanginginig ako pero pinilit kong tigasan ang boses ko. We can't die here.

Troy didn't even flinch. Tumawa pa siya nang tumawa. Lumapit na sa kanya ang apat na lalakeng kasama niya. Nasa harapan na namin silang lahat.

"Secret? This hideout? How can you even tell others?" insulto nito sa kanya.

"N-no," sagot ko. "Pia told us everything."

Automatic na tumigil sa pagtawa si Troy. I hit the bull's eye. Nanahimik ang buong paligid. Nagkakatinginan ang mga kasama niya. Maybe they don't know.

"Let us go or else I'll say it straight to your face." Panay ang dasal ko sa isip ko. Hindi pa ako handang mamatay.

Hindi ko makausap si Canary dahil naka-focus ako sa grupo nina Troy. Nakatayo pa rin siya habang nakasandal sa pintuan. Palipat-lipat ang tingin ko sa kanya pati sa mga lalakeng nasa harapan namin.

Napasinghap kaming lahat nang biglang bumukas ang pintuan. Napadapa si Canary sa sahig dahil sa puwersa. Rinig na rinig ko ang pagsigaw niya dahil sa sakit.

"Canary!" galit na sigaw ni Lake habang sinisipat ang buong paligid. "Nasaan si Canary?!"

Mabilis akong napalingon sa kanya. Siya malamang ang nagpuwersang mabuksan ang pintuan. Kasunod niya ang ilang pulis. Naamoy ko ang vanilla perfume ni Via bago pa siya makapasok.

Magtatakbuhan sana ang grupo ni Troy pero mabilis silang nahuli ng mga kasama ni Lake. Hindi ko na marinig kung anong mga salita ang lumabas sa bibig ni Via habang hinahampas ng mamahaling handbag niya ang lalakeng kasagutan niya kanina.

Mabilis kong dinaluhan si Canary na nakadapa pa rin hanggang ngayon. Hindi agad siya nakita ni Lake, na kasalukuyang naghahanap pa rin kung nasaan si Canary.

"Lake!" tawag ko sa kanya habang tinutulungan makabangon si Canary. "Help me!"

Conscious pa rin naman si Canary pero napuruhan yata ang kanang braso niya dahil ito ang naipangsangga niya sa sarili nang bigla siyang tumalsik sa sahig dahil sa malakas na pagsipa ni Lake sa pintuan.

Parang ipo-ipong nagtatakbo ang pinsan ni Via palapit sa amin. Alalang alala ang mukha niya.

"Shit," he murmured. "I promise they'll get what they deserve," galit na galit na pahayag niya habang maingat na itinatayo si Canary.

"Y-you know, what?" Canary said while standing up. Napapangiwi siya sa sakit at marahil sa hilo na dala ng alak. "Fuck you."

"What?" naguguluhan na tanong ni Lake. "Alice, anong pinainom nila sa inyo? Are you okay?" baling niya sa akin.

Bukod sa hilo ay ayos naman ako. Gumaan ang pakiramdam ko nang dumating sila. Malayo na kami sa kamatayan. "Ikaw ang may dahilan bakit siya napadapa. She was leaning at the door when you kicked it."

"What?!" bulalas ni Lake. Namimilog ang mga mata niya sa gulat. "Fuck me!"

"Oh my God! Are you okay?" nagpa-panic na tanong ni Via nang makalapit na siya sa amin. "Let's get out. This place is hell!"

Parang isang kilo lang ang bigat ni Canary nang buhatin siya ni Lake palabas ng hideout.

---

"I know that place. Marami nang may alam sa kalokohan ng grupo na 'yon. They just can't complain because of that asshole's family," galit na paliwanag ni Lake.

Nasa labas kami ng clinic nina Via. Pinainom lang ako ng gamot pagkatapos kong ma-check. Gusto nilang mahiga rin ako para makapagpahinga pero hindi rin ako komportable. Hindi pa alam ni Mommy kung ano ang nangyari sa akin.

I don't have plans to tell her but I feel guilty. Mamaya na lang siguro pag-uwi ko.

"Paano kung balikan nila tayo?" usisa ko kay Lake. Hindi biro ang pamilya na binangga namin.

"They will be easily get freed. Napakadali gawan ng kuwento ng pamilya nila kung bakit nandoon si Troy. Pity to his friends, they can't be saved unless their connection works," Lake answered. "I will make sure you are all safe. Lalo na ang prinsesa ko."

Napaingos si Via. "So what is your plan?"

"Well. . . ihahatid at susunduin ko si Canary sa university. Magiging personal driver niya ako. Free. Walang bayad. Papakainin ko pa siya when she gets hungry," nakangising pahayag ni Lake.

Tinuktukan siya ni Via ng dala nitong pang-check ng temperature. "Siraulo ka. Do you think kakausapin ka pa ni Canary after what you did? I can't even imagine what she's gonna tell you paglabas na paglabas niya ng clinic. I heard nagka-sprain ang right arm niya."

"She's right handed," pahayag ko at napailing ako. Paano na ang business niya sa mga estudyanteng mayaman?

Nagkatinginan kami ni Via at sabay kaming napabuntonghininga. Siguro naisip na rin niya ang mangyayari.

Leif arrived looking so worried. Si Lake agad ang nilapitan niya. "How's Canary?"

Bahagya kaming nagulat dahil sa tanong na iyon. Are they that close? Even Lake looks confused. Like it is so sudden for Leif to have that kind of reaction.

"They are checking up on her," sagot ni Via. "How did you know? And why do you sound so. . . never mind."

"I heard from a friend. Is she okay?" muling tanong ni Leif. Nakatingin lang kami sa kanya. "I mean. . . may maaga kaming duty bukas sa computer lab. Kaya pala hindi siya sumasagot."

Sumasagot? Sa phone? May number siya ni Canary? Naguusap pa rin sila after ng duty?

"You have her number?" Lake finally said my thought. Nakatitig siya kay Leif. Hindi niya inaalis dito ang paningin. Naghihintay ng seryosong sagot.