Hindi na nakasagot si Leif. Napalingon kaming lahat nang magbukas ang pintuan ng clinic. Canary is wearing the usual bitch face. She has a cast on her right arm. The doctor explained na hindi niya ito puwedeng igalaw basta-basta. She has to go back every week for therapy.
Nang umalis ang doktor at nurse at maiwan kaming lima sa labas ng clinic ay sandaling katahimikan ang namayani. Lake is just looking at Canary, na mukhang malalim ang iniisip.
We are all waiting for her to talk or to curse us all because of what happened. Leif is just quiet on the side. Nakita ko kanina na sandali silang nagkatinginan ni Canary, na parang in-expect na niya na darating ito.
"I want to kill you but if I do, hindi ko mapapakinabangan ang pinsan mo," Canary finally muttered while looking at Lake. Pagkatapos ay sa amin naman siya tumingin. "I don't know if I should be grateful because of what you did. Kung hindi kayo dumating at nakialam, this mess will not happen."
"You really have a bad mouth," naiiling na comment ni Via. "We saved you from those disgusting monkeys."
Canary smirked. "Saved? Who told you I need to be saved?"
I felt a bit guilty. Na-realize ko na 'yon kanina. Paano kung hindi naman kami nakialam? Paano kung hinayaan na namin siya? Paano kung hindi na ako sumunod doon?
I am the one who started it all. Mukhang ayos naman ang negosasyon nila ni Troy. But they still let her got drunk for money. Paano kung hinalay siya bigla ng mga 'yon? She was so weak that moment.
"Troy has a really bad record. We don't know what he is capable of doing," paliwanag pa rin ni Via. Namumula nang bahagya ang mukha niya sa inis. "And if he did dirty to you, you'll be treated just like a trash na itatapon somewhere."
"And what it has to do with all of you? I mind my own life," matapang na sagot ni Canary. "Isn't it ironic that instead of going home a little drunk, I'm going to suffer from this for how many days? Or even months?"
Sasagot pa sana si Via pero pinisil ko na ang braso niya. We promised to understand whatever Canary will say. She has so much in her head. At sobra akong nagi-guilty dahil sa nangyari. But I still believe na tama lang na nandoon kami.
"Ihahatid kita pauwi," Lake said. "I'm really sorry. Ako ang may kasalanan. I was just so worried nang hindi ka dumating on time."
"I've been thinking what should I do," pahayag ni Canary. Seryoso pa rin ang mukha niya pero tila nabawasan na iyon ng galit. "Since I can't move that much, I need your service."
"What?" naguguluhang tanong ni Via.
"I know you know my dirty work," Canary said. "May natitira pa akong seventeen na kliyente ngayong buwan. At hindi ko sila matututukan dahil dito," at itinuro niya ang nakabendang braso.
"I can pick you up and drop you at the university," ani Lake at nagtaas pa ng kamay. "Hindi ako male-late, promise."
Canary ignored him and pointed at me. "I know you're a scholar. Kaya mong magpuyat at magsagot kaysa kay Via. Sampu sa kliyente ko, madadali lang ang ipinapagawa. I will send it to your email."
She then turned to Via. "And you, seven of my clients who request for a thorough research are all guys. I don't know how will you do it to cancel my service to them but if you cannot use your brain then use what you are proud of."
Namilog ang mga mata ni Via. "Are you telling me to give myself to them?! How dare you treat me like this?"
"Does your brain really can't function well? Just talk to them. Some guys just want to see a beautiful face. At kapag may hindi pumayag, ikaw ang gagawa ng research."
"Why am I taking all the burden?" naiinis na tanong ni Via. Halos mapaiyak siya sa inis. "And who told you I'm going to follow what you said?"
"You know why you should," Canary rolled her eyes. "Kung ayaw mo, si Alice na lang lahat. Maganda rin naman siya nang kaunti."
Nag-init ang pisngi ko sa sinabi niya at itinuro ang sarili ko. "Maganda? Nang kaunti?" Hindi ko alam pero parang bahagya akong nainis.
"I hate to say this but that's the only thing I can think of. Hindi ako puwedeng masira sa mga kliyente ko," sagot ni Canary at napabuntonghininga siya. Bakas sa mga mata niya ang pag-iisip at panghihinayang.
"Okay. Fine. I'll do it," Via said. "But promise me you'll get better."
Tiningnan ito ni Canary at marahang tumango. Then she turned to me again. "Also, ikaw muna ang mag-duty sa computer lab. I can't move in this state. Maybe a week or two. Doon ka na rin maggawa ng ise-send ko."
As much as I wanted to shout and say no, I just nod. Tatanggapin ko na lang para matapos na ang diskusyunan namin.
"What about me? What's my role?" sabat ni Lake. "I can be your personal driver and professional spender for your needs."
"Just don't talk to me," Canary answered. She approached Leif and said, "Puwede mo ba akong ihatid sa sakayan ng taxi?"
All of us is staring at them. Lake's jaw is almost going to drop.
Tumango si Leif at kinuha ang gamit ni Canary. Inalalayan niya ito maglakad. Nakatanaw lang kami habang tinitingnan ang unti unti nilang paglayo.
"Can I punch him on the face tomorrow? Or should I kick him to death later?" kalmado pero inis na pahayag ni Lake.
"What kind of excorcism just happened?" Via said. "Ngayon ko lang narinig si Canary mag-request."
"Maybe that explains a lot," I said. May kung anong kumurot sa dibdib ko. "And that explains we all should be going home, too."
A week has passed and everything is normally going on. Na-accomplished na namin parehas ni Via ang mga bilin ni Canary.Nakakapagod pala talaga ang sideline niyang yon. May mga deadline lahat ng ginawa ko at isa isa ko pa silang imimeet. Nagcap at facemask na lang ako para daw hindi masyadong halata na hindi si Canary ang katagpo nila.Ilang araw akong puyat. Bukod sa sangkaterbang reasearch ang ginawa ko na sabi ni canary ay madali lang, hindi pa agad ako makatulog dahil sumasagi sa isip ko ang eksena namin ni Leif tuwing duty namin sa computer lab.We dont work that much. Kadalasan tagacheck lang ng hardwares at tagarecord ng mga pumapasok at lumalabas. We seldom talk. Kapag lang may tanong ako at kailangan.Leif is a different pers
"Stop! Stop it! Stop!" halos mapaos si Via kakasigaw habang nagtatatakbo kami palapit kay Lake at Leif.Nagsusuntukan ang dalawang iyon. Parehas pa silang nakauniporme. May dalawang lalake sa gilid na sa palagay ko ay kaibigan ni Lake dahil pamilyar sila sa akin. Kasama sila sa soccer team. Marahil iyon ang tumawag kay Via gamit ang cellphone ng pinsan niya.Nakatayo lang kami sa gilid dahil hindi namin magawang pigilan sila. Sa estado nila ngayon mukhang hindi sila magpapaawat. Mabuti na lang at walang ibang tao dito pero isang estudyante lang ng Arturo ang mapadaan, dudumugin na kami ng mga estudyante.Mas lalo akong nag aalala sa mga puwedeng dumating at makakakita."Kuya, ano ba!" singhal ni Via. Mas napupuruhan si Leif dahil hala
Semestral break.Umuwi ako sa bahay namin para magbakasyon. Saktong sakto dahil magbi-birthday na si Mommy. Dalawang linggo ang bakasyon namin at ipinagpapasalamat ko na makakapasok pa rin ako next sem dahil wala akong bagsak.As for the almost friendship I built, nawala iyon sa isang iglap. Siguro, malas talaga ako pagdating sa pakikipagkaibigan. Wala naman akong ginawang masama kay Via pero iniwasan na rin niya ako, na parang hindi kami nagkakilala. Madalas na niyang kasama ang mga kaklase niya na sigurado naman akong nakikikabit lang sa kasikatan niya.I seldom see Canary. Kung makita ko man siya ay hindi ko na siya tinitingnan ulit. Ganoon pa rin ang awra niya. Tahimik, mailap at mabilis. But I'm glad na naalis na ang cast sa kanang braso niya. Mukhang okay na siya.
Panay ang tingin ko sa wristwatch ko. Sampung minuto na pasado alas tres ng hapon. Si Jace ay abala sa pag-inom ng inorder niyang brewed coffee. Hindi ko naman magawang maubos ang iced tea ko.Via said to meet her here at three pm. Kailangan niya raw akong makausap. Hindi niya masabi sa phone ang pakay niya. Ayaw ko sanang patulan ang sinabi niya but she sounded so urgent.Wala pa rin akong text na na-re-receive galing sa kanya kung nasaan na ba siya. Bumiyahe pa kami ni Jace para makapag-meet kami halfway somewhere in QC."Si Via ba talaga 'yon? You said hindi kayo close. Baka scammer 'yon?" untag ni Jace. Mabuti na lang at may sasakyan siya at marunong naman siyang magmaneho. At lagi siyang on the go kapag nakikisuyo ako.I sighed.
Sabay-sabay kaming natigilan nang magsalita si Canary. Nakalapit na siya sa amin. Magulo nang bahagya ang buhok niya dahil sa pagtakbo."Jace," pakilala ni Jace at sumaludo siya sa mga kaibigan ko. Nakalimutan ko na namang kasama namin siya. Ngumiti lang siya to tell me that he's okay. Nasa gilid lang siya at nakikinig."If you're here to ask for forgiveness for what you said the last time we talk, you're just wasting your time," Canary said."Are you okay?" halos pabulong na tanong ni Via at niyakap niya ito.Canary didn't hug her back. "If you're here to show na naaawa kayo, please don't."I snapped when I heard the word please.B
"Happy Birthday, Mommy!" sigaw ko at sabay naming pinaputok ni Jace ang party popper na dala niya.Napairit si Mommy sa gulat at saya. Tatlo lang kaming nagcecelebrate pero may suot pa kaming party hat. Hindi na raw kasi makakasunod ang parents ni Jace dahil sa ilang urgent matters sa kompanya nila. They own several gas stations in CALABARZON. At mukhang mainit sa media ang price hike ng gasolina."Kung may iwiwish man po ako para sa inyo Tita Anna, sana po bigyan nyo na ako ng isang kuwarto dito sa bahay nyo," ani Jace. "Para masarap po ang ulam ko araw araw."Binatukan ko siya. Hindi niya kasama ang parents niya dahil madalas nasa head office nila ito sa Batangas. Paminsan naman ay nakakauwi pero mas madalas ay talagang nasa bahay si Jace.
"She is dropping out."Agad akong nag-angat ng tingin nang marinig ang boses ni Via at maamoy ang pabango niya. Tahimik akong nagbabasa sa cafeteria. It has been a week nang magsimula ulit ang pasukan."Hayaan na natin siya," malumanay kong sagot. I don't have to ask who is she talking about. Halata sa mukha niya na concern pa rin siya.Via sat down and held my hands. "Alice, Canary is a good girl. Hindi ko alam kung bakit pero gusto ko pa rin siyang maging kaibigan. Something in her seems wrong but I know she's right with everything she says.""Ganyan din naman ang iniisip ko. Kaso, baka lalo lang magulo ang buhay niya kapag um-extra pa tayo.""But I need her brains. Nag-aaral naman
"Don't ask me, okay? I don't even know what the hell is happening," Via declared as I looked at her, confused.Nasa coffee shop kami ngayon. Kanina ay kami lang tatlo nila Canary pero biglang dumating si Leif at Lake na nagtatawanan habang nagkukuwentuhan habang palapit sa table namin.Last time I checked, they were not okay. Parehas ko nga silang hindi nakikita. Anong nangyari? Ano ang nangyayari?"I invited them," Canary whispered. Bahagya siyang ngumiti nang makalapit na ang dalawa.Tumikhim si Lake bago nagsalita. "It's been a while, my princess," aniya at nag-bow pa siya sa harap ni Canary. Natawa lang ito."Anong milagro ang nangyari? Bakit bati na kayo?" nalilitong tanon