LOGINJorus Rye Silverio "Jorus..." It's dark and I couldn't see where I was but I knew I was somewhere in a familiar room. Someone's female voice moaning my name but I don't know her. "Ah! Jorus!" She kept on moaning my name as soon as she sobs silently. Napabalikwas ako nang bangon sa higaan dahil sa muling masamang panaginip na parang totoo. My hands immediately combed my hair in frustration as I stood up. I then glanced to the wall clock and it's 2:00 am in the morning. Lumabas ako ng kuwarto upang magtungo sa kusina habang habol-habol ang sariling paghinga. I wiped my sweaty forehead as I breathed out heavily. Huminto ako sa paglalakad at napatingala, napahilot sa aking sentido. "Fuck! Who the hell are you?!" I screamed in my mind as I opened my eyes and continued walking. When I reached the kitchen I immediately got a glass of wat
Suminghap ako nang humampas sa mukha ko ang malamig na simoy ng hangin pagkababa ko mula sa sasakyan at humakbang palapit sa mga nakahilerang lapida.Hindi naging madali ang lahat para sa amin ang nangyari. Jorus lost his father without talking to him for how many days. Nagkaroon pa sila ng sagutan ng hindi man lang naayos.I lost my parents, my sister. My family. Hindi ko alam na huling araw ko na pala silang makikitang nakangiti sa araw na umalis sila.I didn't expect everything. Masyadong mabilis at hindi ko nasundan. Dahan-dahan akong lumuhod sa harap ng puntod ng apat na taong mahahalaga sa buhay ko.Isa-isa kong hinaplos ang kanilang pangalang nakaukit at muling nanariwa ang mga nangyari, dalawang taon ang nakakaraan.Sunod-sunod na pumatak ang luha ko. Masakit pa rin hanggang ngayon at hindi ko pa rin matanggap. Pero kailangan, dahil may taong kailangan ako.Tumingala ako nang may biglang pumahid ng luha sa aking mga mata.
"Sinong nand'yan?!"Nanginig ang kalamnan ko nang maglakad siya palapit sa pintuan ng silid na aking kinalalagyan. Pinilit kong huwag matapakan ang basag na base sa paanan ko.Nakikita ko pa rin sa butas ang tahimik na paglabas ni Dos at Tres na sumenyas kina Ailyn at Marru na huwag maingay.Unang kinuha ni Dos si Marru at tahimik na inilayo. Hawak naman ni Tres si Ailyn na tahimik na naglalakad ngunit..."Who the hell are you?!" malakas niyang sigaw at nagpaputok ng gatilyo.Nataranta akong binuksan ang pintuan ng kuwartong kinaroroonan ko dahil kamuntikan ng matamaan si Ailyn buti na lang ay nahila siya ni Tres."Madam, sumuko ka na!" Dos voice boomed.I was about to run but she suddenly spoke and it makes me freeze to where I'm standing,"What are you doing here?!" sigaw niya sa akin at para akong kinapos ng hangin ng makita ang pagtapat niya sa akin nang hawak na baril."Oh fuck you, naisahan n'yo '
Mahigit isang oras lang nang dumating kami sa Manila sakay ng chopper ni Jorus na pumarke sa rooftop ng malaking bahay.Huminto na ang makina ng chopper kaya bumaba na ako at nilingon si Jorus na tahimik lang simula pa kanina."Kaninong bahay 'to?" bungad kong tanong."Mine. Penthouse," tipid niyang tugon.Napatango lamang ako sa kanIya at sumunod sa paglalakad pababa ng rooftop. Namamangha ako sa nakikita pero hindi matawaran ang kabang nararamdaman ko."Some of my trusted friends are already here to help us with planning," aniya.Bumababa kami ng hagdanan kaya hindi ko magawang lingunin siya."Eksperto na sila sa mga ganitong bagay kaya alam na nila ang dapat gawin," patuloy niyang pagsasalita."Ako pa rin naman ang pupunta 'di ba?""No."Nagsalubong ang kilay ko. "Jorus-""Just listen to me, Thea. They offered to make a clone similar to yours so that you don't need to go t
Naalimpungatan ako dahil malakas na pagtunog ng cellphone kong nakalagay sa uluhan ko.Nagmulat ako at kinapa ang cellphone. Tiningnan ko ang caller at nakita si Ailyn 'yon. Ngayon ko lang napansin na gabi na pala."Hello?Ailyn?" napaos ang boses ko nang lingunin ang katabi kong mahimbing ang tulog habang nakayakap sa'kin."Kumusta? Nasaan na kayo?" tanong ko muli."Ate!"Kumunot ang noo ko at nanlaki sa gulat ang mata at dahan-dahang napabangon sa kama na tanging kumot lang ang nakatakip sa katawan.Nilingon ko muli si Jorus na mahimbing pa rin ang tulog,"Ailyn? Nasaan kayo? Nakarating na ba kayo?"Natahimik sa kabilang linya kaya nagtataka na talaga ako. Ni hindi ko marinig ang boses ni Marru. Eh, sa tuwing tumatawag naman ako madalas na nag-iingay si Marru."Ailyn?"Kinakabahan pa ako lalo na nang marinig ang pagbagsak ng isang bagay sa kabilang linya."Ate! Ate! Tulong, si Marru!"
"H-Hindi ka kumakain ng paksiw? Bagong luto naman 'to dahil naubos na 'yong niluto ni Ailyn..." sabi ko.Pumungay ang kaniyang mga mata at nanatiling tikom ang bibig."Uy, magsalita ka naman..."Tumingin lang siya sa akin na parang nahihiya. "S-Sorry, I don't eat fish..."Napasimangot ako. "Bakit? Niluto ko pa naman 'to..."Mabilis na gumalaw ang kaniyang kamay at naglagay ng pagkain sa kaniyang pinggan kaya nataranta ako. "Teka Jorus kala ko ba hindi ka kumakain?"Napakunot ang noo ko sa kaniya.Napatiim-bagang siya at alanganing ngumiti. "I-I'll eat it...""Huwag mo pilitin, bakit nga pala hindi ka kumakain?"Napahinto ako sa paggalaw ng kubyertos ko at ibinigay ang buong atensiyon sa kaniya. Kumurap-kurap ang kaniyang mata bago magsalita."Hindi ako marunong maghimay. N-Natinik ako noong bata ako kaya sinumpa ko ang pagkain ng isada," nahihiya niyang pag-amin.Na trauma."S







