Alessia's POVDAHAN-dahan akong humarap sa pinangalingan ng boses. Agad na tumambad sa aking mga mata ang malaki at pamilyar na bulto ng lalaki. I cannot see his face clearly because of the shadow and darkness. Nag-aagawan ang liwanag at dilim dahil na rin sa mga poste at halaman. But even with his voice alone, I am certain who is this person."Your majesty..." Turan ko at yumukod ako ng kaunti at tsaka tumindig ng tuwid. I did not foresee this, for him to reach out to me this early.I guess I can no longer avoid him. Unang araw pa lang ay magkakausap na kaagad kami. If this is what will happen, then let it be. It's better to clear things between us as soon as possible."Alessia...can I...will you allow me to talk to you?" Mabini at magalang na tanong ni Elijah sa akin. I cannot see his expression but somehow, I can tell that he's nervous.You are already talking. My mind blurted out. If I am immature, maybe I already walked out right now or became angry the moment he spoke. But I am
Alessia's POVKUMIKIROT sa sakit ang aking ulo nang magising ako kinaumagahan. Kahit pagod ako kahapon ay hindi ko magawang matulog ng mahimbing dahil na rin sa mga sinabi ni Sushi. Hindi magtapos doon ang pakikipag-usap ni Sushi sa akin.Nagtaka ako kung bakit kinailangan ng dugo ko ang puno ng buhay. Ipinaliwanag naman iyon ni Sushi sa akin. Kaya sa lumipas na ilang libong taon ay walang nabubuhay na puno ng buhay, dahil sa kailangan iyon ng isang kasangkapan na ihahalo sa lupa na pagtataniman nito. Iyon ay ang dugo ng isang birhen.Biglang naalala ko naman na nasugatan ako noon habang ibinabalik ko yung bulaklak na sinira ni Sushi at humalo doon ang aking dugo at hindi ko napansin na nahalo din doon ang gintong binhi. Kailangan ng puno ngayon ang dugo ko para manumbalik ang buhay nito. Hindi na mahalaga kung birhen pa ba ako o hindi dahil nakatatak na ang dugo ko lamang ang makapanumbalik ng buhay nito.Ngunit hindi naman pumayag si Sushi na gawin ko iyon dahil hindi ganoon kadali
Alessia's POVNARATING na namin ang lugar kung saan itatayo ang colosseum. Pamilyar na iyon sa akin dahil napuntahan ko na ito, noon inatake ako ng anxiety. This is the vast plain and soon, a colosseum will be built on it.Abala na din ang mga surveyors sa pagsusukat at sumama naman kami sa kanila. Abala sa pagpapaliwanag si Benjamin tungkol sa lugar ngunit hindi naman ako nagka-interes na makinig doon. I can already tell the type of soil, walang fault line din dahil wala iyon kahit kaunting bakas o senyales. I am just a little sad to know that some of the trees here will be cut off. So I guess, we need to include the landscaping with trees. Willow trees does not fit the area and somehow, not fitted at home dahil madalas na pinamamahayan ito ng mga multo. It's just a belief, but still people are following it. Kaya ang mga willow trees ay makikita lamang sa mga parke at wala sa kabahayan.Natapos din doon ang pagsusukat para sa colosseum at ibinigay naman nila sa amin ang kabuoang suk
Alessia's POVHINDI ko na alam kung paano ako nakabalik sa kwarto ko. Natagpuan ko na lang ang sarili ko na nakaupo sa sahig habang yakap yakap ko ang aking mga binti. Namamaluktot akong nakasiksik sa isang sulok habang patuloy sa pagpatak ang aking mga luha.Halo-halo ang nararamdaman ko na pakiramdam ko ay sasabog na ako ano man oras. Aminin ko man o hindi ay nagulat ako sa nga sinabi ni Elijah. Hindi ko inasahan ang mga iyon, ngunit imbes na manlambot ako, mas lalo lang akong nakaramdam ng galit at walang puwang ang pagmamahal na sandali kong hinanap.Tumutulo ang luha ko na hindi ko alam kung para kanino iyon. Para ba iyon sa sarili ko na ilang taon nagtiis at nasaktan at malalaman ko lang na sinadya ang lahat ng iyon? O dahil sa nasaktan ako sa walang katuturan na bagay? Bakit pakiramdam ko ay kay dali lang para kay Elijah na manipulahin ako? Wala ba siyang tiwala sa akin kaya nagawa niya ang lahat ng iyon? Hindi ba niya magawang pagkatiwalaan ako sa mga panahon na iyon?Hindi ko
Alessia's POVHINDI ko na alam kung paano ako nakatulog kagabi dahil namalayan ko na lamang ang sarili ko na nagising kinaumagahan. Mabigat pa rin ang pakiramdam ko at walang pagbabago. I have woken up, knowing that I am cursed. Wala na bang mas hihirap pa sa buhay ko ngayon? Sagad na ba ito o may mas maisasagad pa ito sa mga paparating na panahon? Ngunit kahit anong gawin isip ko, alam ko na hindi ko ito mareresulba kung iyon lang ang gagawin ko. The options were laid down already and all I have to do is to choose the right way. But with my current feelings right now, makes me want to stray in the wrong direction. To be honest, I really don't care if the king will die. I don't feel any remorse or fear at the moment, but thinking that Aiden will be affected it changes everything. If the king will die, the dark force will be leading.I sighed because of the burden I am carrying. Bumangon ako at mabilis na naligo. Kailangan ko na rin simulan gawin ang floor plan ng Greenhouse dahil gag
Alessia's POVAGAD na namukhaan ko ang mga sentinels na pumalibot sa amin. The handmaiden is smiling in a sinister manner like saying, my fate is in her hands. She's looking at me wearing a proud smile.Ngunit bago pa man ako makapagsalita ng kung ano ay bigla na lang yumukod ang mga sentinels kaya pareho kaming nagtaka ng handmaiden at tinignan ang mga sentinels ngayon na nakayukod."Lady Condor, ipinapaumanhin po namin ang pagkakamaling ito. Nasa silid tanggapan po ang mahal na hari at maaari po kayong pumunta doon ano man oras." Saad ng pamilyar na sentinel na tinignan ko ng mabuti ngunit hindi ko maalala ang kanyang pangalan.I am really bad with names—No! He's Ariadne! Naalala ko dahil kasama namin ito sa Eleftheria at Callora Grande!This group of sentinels are way too familiar with me, especially we have gone on multiple adventures in the past."Salamat, Ariadne." Tugon ko naman sa kanya at nagulat pa ito dahil naalala ko ang kanyang pangalan. Sa reaksyon nito ay tila tuwang tu
Alessia's POVI GLARED at Elijah but I did not say anything. Wala akong mapapala kung papatulan ko ang mga pinagsasabi niya. "I saw your designs. I don't think we still need to compete." Saad ni Elijah sa akin na hindi pa rin umaalis sa pagkakaupo sa kama ko.Napatingin naman ako doon sa balkonahe kung saan at nandoon nakalagay ang mga miniature design ko. I know he meant those, not the floor plan. He won't be able to comprehend the floor plan alone."That's not mine." Maikling saad ko. I am making those for Ales. "You made them." May tunog protesta naman sa tono ni Elijah dahil sa naging tugon ko."But it doesn't mean that it's my design." Tugon ko ulit sa kanya na tunog walang pakialam. It's not a big deal for me anyway."Are you planning to give out your design to someone else?" Kunot noong tanong niya sa akin at hindi ako sumagot. He already knows the answer even without me saying it. "Alessia, that's your design!""Your majesty, I don't plan on staying here for long. I don't ev
Alessia's POVNASA loob kami ng silid pagamutan. Walang tao doon at hindi ko alam kung dito pa rin pumapasok si Anisto. Nilalagyan ko ng gamot ang pisnge ni Aiden dahil alam ko na magkakapasa ito, lalo na at malambot pa ang laman ni Aiden at malakas ang pagkakasampal ni Nicola sa kanya. Kahit nabugbog ko na si Nicola ay naiinis pa rin ako tuwing nakikita ko ang pamumula ng pisnge ni Aiden."Aiden, what exactly happened?" Tanong ko sa kanya. Hindi ko pa alam ang buong pangyayari. Kahit alam ko na may kasalanan din si Aiden, hindi tama na saktan niya ang bata. She's a grown up woman, dapat marunong siyang kontrolin ang ugali niya."I was touring around, mom. I was with Sushi, then suddenly that girl demanded us to leave." Sagot nito sa akin. "I did not say anything to her at first. I decided to ignore her, but she suddenly grabbed my arm." Mas lalong napakunot ang noo ko kay Aiden. "Then why are you just strolling alone? You are not familiar with this place, Aiden." Pangaral ko naman s