Sorry for having no update this week sobrang busy ko for my finals. Naka-focus ako doon. Tinapos ko lahat ng final requirements lalo na ang exam.Starting thurs and sunday will be my updat because my finals are all really done. Sorry to keep y'all waiting for my update. Babawi ako every thurs and sunday. Hehe.Keep safe everyone! Stay hydrated. Advance Merry Christmas and happy new year. Let's give a warm welcome to 2022 with a full of love and blessing.Just keep praying. Dream high. Dream bigger. Please wear a mask before you go outside. Keep safe again. Mahal ko kayo so much.
Hanggang ngayon nasa critical na kondis'yon si Lolo Daddy. I apologize to Mamita from what happened to Lolo Dad, wala naman daw akong kasalanan pero hindi ko maiwasan na sisihin ang aking sarili sa nangyayari sa buhay namin. Umuwi muna akong bahay, ang mga bata naman ay naiwan kila Tita Jillian dahil walang magbabantay sa mga ito. "Take a rest muna, Mahal." he said. Umiling ako, hindi ako makatulog. Hindi ko na alam ang gagawin ko sa mga nangyayare sa buhay namin. Napapagod na ako. Kailan ba ako papahirapan ng ganito? Kailan kami titigilan ni Annalise? Nakakapagod na lagi na lang ganito. I don't know why I suffered a lot. "You have to take a rest, tignan mo ang sarili mo Mahal. Ang payat mo na, hindi ka naman ganiyan dati," he said. I know he was worried about me, but I don't even care on myself anymore. "Kailangan ako doon," I said. "Do you think, your Lolo would be happy ng makita kang ganiyan?" he said. I cry again in his arms. "Shh, don't cry," pag-aalo niya sa'kin. "Pagod
"Kaya magsimba tayo after makalabas ni Lolo Daddy," I said. "We will always do that Love," he smiled. Swerte ako dahil kay Rio, he puts God first before us. Siya ang rason bakit kami mas lalong nagiging matatag sa pagdating ng panahon. Hindi ko lubos akalain na mag-iisang buwan na kami. I guess this is the new journey for us. "Malapit na din pala monthsarry natin, sa birthday ko pa talaga," napa-iling na sambit ko. "Ayaw mo no'n double celebration tayo sa birthday mo.” he said. "Naks naman," natatatawa kong sambit. "Ayaw mo no'n magandang celebration iyon," biro niya. Napa-iling na lang ako, buti na lang din ay nakarating na kami ng hospital. "Buti dumating ka na, kanina ka pa hinahanap ni Dad," bungad ni Mama ng makarating kami. Tumango naman ako at sinundan siya sa kaniyang kuwarto. Nakita ko naman agad si Lolo Daddy na nakahiga. "Apo," bungad niya. Ngumiti naman ako sa kaniya at lumapit sa kaniya. "Lolo kumusta na po kayo?" I ask. "Ito strong pa din," biro niya kahit alam nam
******** The next day. Tahimik lang ako buong biyahe, naramdaman din niya iyon pero hindi na lang siya nagsalita dahil alam niya kung ano nararamdaman ko ngayon. Nang makarating kami sa Hirai Palace walang umiimik sa aming dalawa dahil hindi ko rin naman alam kung pa'no siya kakausapin━marami na siyang nagawa sa'kin na hindi ko pa masusuklian. "Linderio, okay ka lang ba?" I suddenly ask habang nasa kotse pa din kami, hindi pa din kami lumalabas dahil hindi ko alam kung kaya ko bang matulog ng hindi ko siya natatanong kung okay lang ba talaga siya. "Oo naman, okay lang naman ako. Ang intindihin mo ay ang sarili mo, huwag ako." he said. He wasn't looking on me. Alam ko ng hindi din siya okay. "Don't lie," I said. "Kahit naman sabihin ko na hindi ako okay, wala lang din naman sa'kin iyon," he said. "I-i'm sorry," I said. "You don't have to say sorry, it was okay thou." he said. "Hindi ka okay, I would blame myself kasi wala ako sa tabi mo ngayon panahon hindi ka okay," I said. "It
Nahiga na lang ako nakinig sa balita. Grabe pa din pala ang corruption dito sa Pilipinas, hindi na talaga maiaalis iyon. Nagbabayad kami ng buwis para lang ma-ipang sosyalan lang ng mga politiko. Grabe. Kung ako ay maatas sa ganiyan, aayusin ko ang pamamalakad ng pulitika. Ngunit ayokong ma-involve sa kahit saan pulitiko. Masakit kasi siya ulo kaya naman mananatili na lang akong tahimik hangga't kaya ko. Naramdaman kong nag-vivibrate ang phone ko. I saw his name. Ngumiti naman ako dahil nakita ang pangalan. "Hi," I answered his call. "Hello," he said in a husky voice. "Ba't gising ka pa?" I asked. I can't stop smiling. "I miss you," he suddenly said that making the butterflies on my stomach tingle. "Kakakita lang natin ah?" hindi ko maiwasan mamula. "Eh sa na-miss kita eh," he said. "Magkikita naman tayo bukas 'di ba?" I asked. "Oo kaya you better go to sleep na," he commanded again. I laughed. "Oo na po," I said. "Tara tulog na tayo," he said. "Okay," I said. "I love you," he
"Magpahinga ka muna," he said. "Mamaya na," I said. While I'm still looking at the window. Nakatulog na kasi mga kasama ko sa likod kaya ayon tahimik na ulit kami. "Bakit ayaw mo pang matulog? Mahaba pa ang biyahe natin," he said. "Okay lang naman, hindi pa ako antok," I said. "Pero mamaya, matulog ka sa likod. Magpapalit na din kami ni Klint mamaya kapag nag-stop over tayo," he explained. "Sige," I answered. "This is the least we can do to you, Love," he said. "Masaya ako dahil inalala niyo pa ako kahit hindi niyo naman ako priority talaga," I said. "You are my priority, don't say that." he said. "Hindi naman sa ganito," I said. "This is what I want, hayaan mo akong ibigay ang mga bagay na deserve mo naman talaga," he said. "Wala na ako masabi Mahal, sobrang suwerte ko na sa'yo," I said. "Suwerte din naman ako sa'yo Mahal," he said. I smiled at him while his eyes are still on the road. "Stop staring, malulusaw na ako," he teased. "Kahit kailan ka talaga." I said. "Mahal mo na
Maya-maya lang din ay lumabas na si Rio, naka-polo lang siya at short. Simple lang pero attractive tignan. "Tara na?" he asked. "Wait chat ko lang si Zaynab kung nakagayak na ba sila," I said. Dinial ko ang contact number ni Zaynab. Sumagot naman agad ito. "Nakagayak na kayo?" I asked on the other line. "Yes, let's go na?" she asked on the other line. "Oo, tara na," I said. "Alright," she said. Binaba ko na ang tawag. "Nakagayak na daw sila," I said. "Sila Laz din," he said. "Tara na hintayin na natin sila sa baba," aya ko. Kinuha niya lang ang susi ng kuwarto at hinawakan na ulit ang kamay ko. Saktong paglabas namin ng kuwarto ay lumabas na din silang lahat. "Nakakasama ng loob sumama," Lariza joked. "Wala kasi si Paul kaya ganiyan ka," pang-aasar ni Zaynab. "Ah anong connect?" she asked. "Connect mo sa heart mo baka sakaling magkaroon," she joked. Natawa na lang ako sa kanila dahil sa trip nilang dalawa. Ngunit alam na namin may something sa dalawa kaya naman hinayaan ko na sila
"Tama na. Namumula na si Ace," pang-aasar ni Zaynab. "Gago, hindi." I said. Hindi naman talaga ako namumula ewan ko ba sa mga siraulong 'to at pinagti-tripan na naman ako. "Weh? Kanina nga, nangangamatis ka na," she keep teasing me. "Sige lang pag-tripan mo ako at isiship kita kay Aurelius," banta ko. "Huwag na pala," bigla niyang bawi. "Duwag naman pala." natatawa kong sambit. "Hindi naman, ayoko lang," she simply said. Ewan ko din ba dito bakit hanggang ngayon ay wala pa din jowa. Mukhang napag-iiwanan na kasi. "Grabe reject agad ako," kunwaring pagdadrama ni Aurelius. Nagtawanan kami dahil doon. "Deserve, hindi tayo talo," sambit ni Zaynab. "You hurt my feelings," kunwaring pag-dadrama ni Aurelius. "Yuck naman," nandidiring sambit ni Zaynab. Hindi na rin naman ako magtataka, one day may something na sa dalawang ito. "Ako na lang talaga matino," mayabang na sambit ni Caspian. "Ulol ka ba? Akala ko ba pinopormahan mo si Ms. Educ?" sambit ni Aurelius. "Ms Educ?" I asked. "Ah